Суетата на модерното општество и човечката личнос

   .....Кога веќе станува збор за човечката личност (п.с. започнувам со 3 точки - проблемот нема нити почеток нити крај...) тогаш повеќе од логично е човек што размислува да си го постави ова прашање... 

Што е човекот односно човечката личност...?
дали е тоа “кариерата“?
Дали се тоа парите?
Дали е тоа надворешниот изглед?
Дали е тоа добрата работа?
Дали е тоа секојдневното ласкање?
Дали е тоа лицемерието?
Дали е тоа човекот - роб на секојдневните навики?
Која е целта и смислата на “суетниот живот“
И најголемиот и сериозен проблем е тоа дали човекот денес е свесен за неговото секојдневно лицемерие и робување на суетните навики?

Се прашувам, ако ова се поврзи со личноста, како е можно еден ист човек додека е “ин“ го сакаат сите..., додека се “издугнува“ во суетните работи и површното лицемерие, а нема мир во душата; 
додека истиот тој е добар со сите, односно “забавен и интересен“ за сите... тогаш сите го сакаат, и кога истиот тој ќе реши да се повлече доброволно и да се бори со суетата барајќи го мирот - истиот тој во истиот момент станува “непожелен“, за сите...

Дали тоа е вистина... дали истата личност има свои вистински пријатели и луѓе што навистина го сакаат или се е “суета“... 

за жал ова е сурова секојдневна реалност за луѓето што трагаат по духовните вредности... и се борат со сопствената суета...

затоа темелите на овој современ свет се темели на суетата и човечкото лицемерие...

се што не опкружува е “панаѓур на суетата“ ... малкумина се оние “црни овци“ што се замараат со “проблемите на душата“ и вистинските вредности и љубов, борејќи се со суетата... барајќи скромност...

Суетните не можат да разберат дека најлесно од се е “човек да биде суетен“. Така е зашто човек заробен во суетата не може да ги види другите вредности на душата... и да ја задржи вистинската личност... 
да се избори за човечкото достоинство... и да биде нормален...

животот е “тест“!!! -  се е минливо... 
дните минуваат и исчезнуваат тонејќи во океанот на суетата... 

некои “продаваат и купуваат суета“... суетните што не ја ценат и разбираат вистинската личност и љубов... и кога се дел од суетното уживање - може само да жалат кога ќе станат свесни што губат со нивната суета... 

Губејќи го мирот на душата луѓето суетни многу страдаат... 
така страдајќи го искористуваат “духовното“ да ја “утешат душата во мака“, а бидејќи суетата е еднаква на лицемерие и е дел од нивниот сегашен и предходен живот, истите тие кога малку закрепнуваат, повторно живеат и се враќаат кон суетата... 

Така тоа кружи постојано... но некои грешки не се поправаат и времето не се враќа назад... 

зашто “суетата е најлесна работа“ , а не цел на животот... 

Затоа “црните овци“ некогаш нема да бидат разбрани од “панаѓурот на суетата“ и секојдневнота лицемерна монотонија што ја труе човечката душа...

Внеси реплика	страница 12 3 10 >
Tweet