ЗБУНЕТОВА ТЕМА

Wellcome back

Ако може да ја игнорира таа со раширените нозе... Збунетата... нешто му се случило на човекот...

...pa si bara on nesho pomlado, dakako- ha...

...hahahaha...se pojavi zbunetiot...

...ma ne se ni somnevav vo tebe...

Изменето од moira - 07.Јули.2008 во 02:17

Ili anastea

...moite dusicinja...kako biseri na plaza megu mnogu jalovi skolki zaedno so branovite na vecnata plima koja gi osvojuva i poslednite suvi krajbrezni predeli, a moite vozdiski se suskanje na kamcinjata izglazirani od mekata voda koi se mesaat so penlivite pregratki koi ne sostavuvaat i jas veke ne sum obicno kamce... dusicinjata mi darija posebnost za koja ne bev svesen deka e mozna spoivost so mojata dusa...gi dopiram, gi galam samo so vrvovite od prstite plasejki da ne stvoram senka na nivnata svetlina so koja zracat...tolku mila, tolku prodorna, vidliva i od drugi planeti kaj koja i vselenskite patnici zastanuvaat da se vosh*tuvaat za da se obidat da ja opisat vo drugite soncevi sistemi od koi poteknuvaat...vredi da se postoi i bide osvetlen makar i so mal zrak od nivnata svetlina koja potiknuva nagon za sovrsenstvo koja najposle moze da se svati, koga so mojot dopir stvaram svez izvor vo najsuvata pustina...nokta paga, a tie na neboto se izdigaat tvorejki novo sozvezdie koe mozat da go vidat samo milenicite na sudbinata koi go steknale zvezdeniot prav sto otvara novo oko...porano gi narekuvaa angeli, no sega e jasno deka e samo mal del od opisot na nivnata mozna izgovorlivost, a cuvstvata uzivaat rastvoruvajki se, ne delejki go spoznanieto so razumot kakvi se navistina moite dusicinja...