Критики позитивни/негативни на личните тв

Кога спие,
лицето мило во мене буди
нежност беспомошна.
При секој трепет на агол на усни
и клепки натежнати,
плима од слатко и горчливо ме преплавува
и в гради грутка копнеж набабрува –
слаткото да го проникнам,
горкото со очи да го испијам,
оти не смеам да го допрам,
да не го искршам како огледало,
на остри парчиња,
да не ги нагази нерасонет,
оти,
доста го болат старите рани незалечиви
и доста ги стрват волците
што трпеливо и злобно го опколиле
чекајќи да им ја покажам наивно
тајната патека до него.


ova ne e nova pesna
ja prepoznav i togas i sega ja procitav nekolku pati.
preubavo, preubavo.
sto bi rekol majstorce, me dopira cuvstveno.
ti mora da si porekrasna licnost filmadzijka
za da ostavis tolku cuvstva vo pesnata
mora da gi imas vo izobilstvo vo dusata

фала

КОЈ СУМ ЈАС... Кој сум јас,од каде доаѓам,кон што сум упатен и дали пат постои?Од што сум составен,ѕвездена прашина ли е ова живеалиште-моево тело,каде привремено сум приплатен,ровит и кревок,лесно кршлив и препален.Дали има смисла и каква е целта на мојава опстојба пробиена од бескрајот и од него условена.
Што ни остана сега кога врз нас гргна,од сонот не тргна,не разбуди нас луди измамата,лагата скоминава и целосна,што ни остана освен тагата,таа човечка диференција специфика и неверата,грамадна и сеопфатна.За сите грешки што бев ги сторил,за сите недугавости,збрложените искази ,напати,можеби непотребната острина на ставовите,за навредите ако ги било,се надевам дека ке ми простиш,ане проштева само оној чија сушност е омразата и освата-дејствие. И еве сум сега кај што течам да доистечам,во вирче солена вода да се престорам и потоа да испарам.

Гледам некаде далеку
и паника ме фаќа,
сите од работите што ги сакам
таму се.
Суштинска цел за мене невозможна
толку секојдневна и проста,
зошто ли сеуште не сум над се ?
Ечи мелодија заносна
долго што трае и не излегува
додека се одбива
од зидовите на мојот череп
од решетките на мојот ум
толку силни и непробојни,
далеку посилни од мене,
а уште посилни од мојата верба.
Воздишка рамења што слегнува
молитва секојдневна,
навидум силен,
а толку покорен,
плукам сега по моите
војнички гени
и чекам некој да ме плесне
и по другиот образ.

...em duhovita,em zabavna,interesna...

ma samo koj treba te razbira! (uz malo pojasnuvanje)

Х х х

Кога ќе заминеш
Да бидам корката леб
Во твојот џеб
Да бидам вода во твоето око
Да бидам камче во твојот чевел
За да не бидеш гладен
За да имаш бистар поглед
За да немаш мир.

Tvoite stihovi ne se za odreden broj literaturno izdelkani citateli.