Критики позитивни/негативни на личните тв

      Château du Désespoir



Approche!!.......ne se plasi!!!.....i taka so golema maka ja otvoriv teskata porta na mojot zamok .....Nommé "DésespoiR"!!!!vlezi............gledas, tamu .......vo temniot kosh....na stariot ,zargjan klin.....zakaçi gi site tvoi predrasudi,za da moze polesno da te prosetam niz moeto carstvo..........SSSSSHHTTTTTTT!!!ovdeka samo jas zboruvam.........a ti, ako sakas da me slusnes, otvori ja tvojata dusa!


I eve me pred tebe, nametnata so teskata nametka od sivilo..izgrizana od molcite na vremeto....odam da sednam na mojot izliten tron,.....hahahaha......neeee,ne se maçi.....nema da ti dozvolam da go vidis moeto lice....koe e veke odamna izbledeno od taga.........

...sedni , sedni poblisku do oganot, koj mene veke dolgo vreme ne me gree ...i slusaj.......slusaj go veterot koj pominuvajki niz moite prazni odai ja raskazuva prikaznata......prikazna za edno vreme, za eden zivot, za edna zelba.

Znaes, veke so vekovi sum sama, tuka, vo mojot siv zamok .......talkam sama po praznite hodnici, i samo shepotot na veterot me razmuabetuva vo dolgite noki...raskazuvajki gi denovite minati....minati vo edno drugo vreme, na edno mesto......Gledam !te çudi sto moite çasovnici nemaat strelki.....hahaha.......a zosto bi imale koga ovde vremeto i ne e vazno.......pojdi, prosetaj po moite odai, za mene tolku prazni....mozebi ti, so tvoite zvezdesti oçi ke vidis,toa sto jas veke odamna ne go gledam......pojdi......


Изменето од marija1000 - Денес во 04:13


SEKOJA CEST MACO...PREKRASNO....
Originally posted by butterflyM55



zbunet

Vidi go ti naseto Marence



Изменето од butterflyM55 - 24.Декември.2008 во 13:24

Згаснати сонови
пепел од оган некогашен
лепешка
за трпеза се спрема
молкот всаден
како заднина
за погледи тапи
кон огледало што збори
што враќа
кон она што бевме
во поголемиот дел од себе.
Чадена проститутка
на гума се грее
знам како и е
додека се надева
дека и за неа сонце има
што некаде ја чека
меѓу срца замрзнати
и погледи тапи
каде никаква искра нема.

--------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------

не лути му се на кртот што зачудено те гледа
кога спомнуваш снежни планини и цветни долини
не е тој виновен што го нема видокругот на соколот

Ако те допрам
дали ќе ме погледнеш
онака
како отсекогаш мечтаев
ако ти зборнам
тивко на уво
дали ќе се насмееш
онака како
ме наежува
кога те гледам
скриен во толпата
како еден од многуте
како еден од секојдневните
досадните.
Далеку сум од прегратка
ни да ја мислам не сакам
зошто боли
кога во празни дланки
свои гледам
низ воздух ладен
оган крцка
не е оган
тоа е срцето мое.



Ja zapocna novata sezona so najubavite romanticni stihovi

majstorce62 напиша: butterflyM55 Сениор Сениор Лик Регистриран: 17.Ноември.2008 Онлајн статус: Офлајн Пораки: 1820      Цитирај butterflyM55 Одговорbullet Испратена: Денес во 12:44 МЕ РАЗБУДИ КОГА НАЈМНОГУ МИ ТРЕБАШЕ СОНЦЕ КОГА СЕМЕТО НА ПРОЛЕТТА БЕШЕ ДЛАБОКО ВО МЕНЕ ПОСЕАНО НО,НЕ БЕШЕ НИКНАЛО. МЕ ИЗНЕСЕ НА ВИДЕЛИНА ИЗРАСНА ЦВЕТ, КАКО ПРВО КОКИЧЕ ВО ПРОЛЕТ РАНА. МИ ПОСЕА ВО ДУШАТА НЕМИР,НАДЕЖ И ЖЕЛБИ И ПОЛЕТАВ НЕМИРНО КАКО ПЕПЕРУТКА ШАРЕНА НАДЕВАЈКИ СЕ ДЕКА КЕ ТЕ СТИГНАМ. НО,КОЛКУ СУМ ПОБЛИСКУ ТОЛКУ СУМ ПОДАЛЕКУ ОД ТЕБЕ, ПОДАЛЕКУ НЕ СУМ НИ БИЛА. А ЖЕЛБАТА Е ТУКА СЕ ХРАНИ И РАСТЕ СЕ ДОДЕКА НЕ МЕ НАДРАСНЕ И НЕ МЕ ПРОГОЛТА ТАА СО ЦЕЛАТА ВИДЕЛИНА СВOJA Далекусежни и со неазалечиви последици се некогаш раните пролетни слани, кога сонцето ќе го измами цветот во неговата пупка а тој наивно заслепен од својата среќа го отвора сиот раскош на својата душата, не знаејќи дека скритите мразеви на злобата и подмолноста демнеат да го попарат и свенат... Убава песна пеперутке, кога е од душата, а и со дарба со творење, тогаш навистина тоа што ќе истече на хартијата лесно го освојува срцето на читателот и го исполнува со восхит...

Blagodaram

zbunet
Сениор


Претседник Зеленковски
Регистриран: 24.Февруари.2007 Онлајн статус: Офлајн
Пораки: 11645
   Испратена: од вчера во 19:47
Кон дланки мои ти гледаш
во нив трепери срце мое исплашено
ти го давам, сеедно ми е
ионака без тебе живот ми нема
со него прави што сакаш
сеедно ми е
нема за кого друг да чука
без тебе не ми е ни потребно
згази го
ако ни тебе не ти треба
сеедно ми е
пред тебе
не ми ни требаше
само ми сметаше
не знаев за што ми е
само досадно чукаше
и нејасно дрдореше
кога се појави
наеднаш пропеа
не престана и кога те нема
да те бара непрекинато.

IP логиран zbunet
Сениор


Bravo...Nemam zborovi

МИРИСОТ НА ВЕЧНОСТА
(реминисценција)

Интервалите на твоите насмевки
меѓу две видувања и две разделби
мирисаа посилно од вечност.

Исто како и музиката на росата
што ја претвораше ехо
со белите одблесоци на босите нозе
кога ги полегнуваше тревите
со разџагорени неба во очите
кај поилото на првите бакнежи.

Тивка музика со боја на срамежливост.


Ne sum dostoen da davam bilo kakvo mislenje, mozam samo da rakopleskam ostanat bez zborovi.