ЗБУНЕТОВА ТЕМА

zbunet напиша: ... се сеќавам на еден сон... кога две аури ги мешаат своите светлини и бои творејќи нови, со ниедно око досега видени, а наоколу светка од искри додека земјата се занишува станувајќи мека и приемлива  достигнувајќи ја реткоста на водата која дозволува пламенот да тоне полека добивајќи на сила со топлина и цврстина на дијамант која допира до најодалечените точки топејќи го мразот за миг која ја влажни секоја сува област и сега е исполнет секој дел со целокупноста на суштината, а тежината на едниот дел од дејствата налегнува на наизглед нежни потпори кои со леснотија и радост го прифаќаат теретот кој се претвора во играчка на скриените сили кои избиваат од вулканите кои проговоруваат како еден, а потоа си даваат предност наизменично менувајќи се заради хармонијата на тектонските движења. Следните милион години се менуваат многу начини за исполнување на целта зададена од милоста на творечките сили отворајќи ги најскриените тајни како роденденски подарок предизвикувајќи бура од воодушевени овации од самите протагонисти. А потоа доаѓа до отварање на секој дел спремен да му овозможи зголемувањеи ширење на главниот вулкан спремен за голема експлозија која се спремаше сите овие еони, а потоа...грмотевици и молњи што го затресоа универзумот со заглушливи татнежи и одрони, а потоа... вулканот бесно ја изли својата лава насекаде до каде можеше да допре тресејќи се побрзо од видливоста на окото, а плодната почва со благодарност ја прими вжештената лава поради мудроста што ја поседуваше за да створи нешто сосем ново...

...ahhhh, kakov son...

... се сеќавам на еден сон... кога две аури ги мешаат своите светлини и бои творејќи нови, со ниедно око досега видени, а наоколу светка од искри додека земјата се занишува станувајќи мека и приемлива  достигнувајќи ја реткоста на водата која дозволува пламенот да тоне полека добивајќи на сила со топлина и цврстина на дијамант која допира до најодалечените точки топејќи го мразот за миг која ја влажни секоја сува област и сега е исполнет секој дел со целокупноста на суштината, а тежината на едниот дел од дејствата налегнува на наизглед нежни потпори кои со леснотија и радост го прифаќаат теретот кој се претвора во играчка на скриените сили кои избиваат од вулканите кои проговоруваат како еден, а потоа си даваат предност наизменично менувајќи се заради хармонијата на тектонските движења. Следните милион години се менуваат многу начини за исполнување на целта зададена од милоста на творечките сили отворајќи ги најскриените тајни како роденденски подарок предизвикувајќи бура од воодушевени овации од самите протагонисти. А потоа доаѓа до отварање на секој дел спремен да му овозможи зголемувањеи ширење на главниот вулкан спремен за голема експлозија која се спремаше сите овие еони, а потоа...грмотевици и молњи што го затресоа универзумот со заглушливи татнежи и одрони, а потоа... вулканот бесно ја изли својата лава насекаде до каде можеше да допре тресејќи се побрзо од видливоста на окото, а плодната почва со благодарност ја прими вжештената лава поради мудроста што ја поседуваше за да створи нешто сосем ново...

 ako i vo privatniot zivot si vakov i ljubomoram na zenati

zbunet напиша: ...те чекав, а ти сеуште лежеше на ситниот песок кој на тебе испишал пораки мамејќи ја плимата со своите бранови да водат љубов на твоето тело измешани во сладострасна пенливост. Брановите те опколуваа допирајќи те секаде шиштејќи задоволно, а твоите колена се подигаа поради влажната скокотливост, а на нив сонцето во тој миг се огледуваше задоволно од својот изглед, бакнувајќи ти ги рамената и вратот и твоето тело мачковито се истегаше испуштајќи воздишка низ бисерите што би требало да бидат заби искрат низ зацрвените усни во облик на незадржлива желба. Се појави ветерче, оставајќи го тоа за што е наменето за те милува по образите и ти ја бушави косата за милион ситни боцки од наеженост со појават насекаде низ твојот женски универзум составен од светови полни со живот и потреба за посетеност. Горниот дел од костимот за капење што требаше да покрива, сега повеќе откриваше станувајќи се помал задржувајќи се само на врвовите, а врвките се ослободија во правецот на ветерот кој ја зголеми својата сила поради возбудата која наидуваше, а ти почна се повеќе да се отвараш со секое сетило максимално разбудено како испупени цветови.Се подигна на колена и врвките од долниот дел од косимот се лелеаа на ветрот губејќи ја својата функција така да двата дела од костимот само заради електицитет стоеа сеуште таму, но немирното ветре  ги двоеше ќошовите од твојата кожа. Ме погледна со очигледна непоколеблива намера пружајќи ми рака...до тука се сеќавам...

                                                                                      

zbunet напиша: ...те чекав, а ти сеуште лежеше на ситниот песок кој на тебе испишал пораки мамејќи ја плимата со своите бранови да водат љубов на твоето тело измешани во сладострасна пенливост. Брановите те опколуваа допирајќи те секаде шиштејќи задоволно, а твоите колена се подигаа поради влажната скокотливост, а на нив сонцето во тој миг се огледуваше задоволно од својот изглед, бакнувајќи ти ги рамената и вратот и твоето тело мачковито се истегаше испуштајќи воздишка низ бисерите што би требало да бидат заби искрат низ зацрвените усни во облик на незадржлива желба. Се појави ветерче, оставајќи го тоа за што е наменето за те милува по образите и ти ја бушави косата за милион ситни боцки од наеженост со појават насекаде низ твојот женски универзум составен од светови полни со живот и потреба за посетеност. Горниот дел од костимот за капење што требаше да покрива, сега повеќе откриваше станувајќи се помал задржувајќи се само на врвовите, а врвките се ослободија во правецот на ветерот кој ја зголеми својата сила поради возбудата која наидуваше, а ти почна се повеќе да се отвараш со секое сетило максимално разбудено како испупени цветови.Се подигна на колена и врвките од долниот дел од косимот се лелеаа на ветрот губејќи ја својата функција така да двата дела од костимот само заради електицитет стоеа сеуште таму, но немирното ветре  ги двоеше ќошовите од твојата кожа. Ме погледна со очигледна непоколеблива намера пружајќи ми рака...до тука се сеќавам...

mamamd напиша: NiNa1 напиша: pa taka taka zs me pcues da idam u pm ...ma ne tebe more malecko...sebe si se pcujam...

lele izvini ok ne ti se lutam sorrry toa  so te prasav

zbunet напиша: ...те најдов загубена во долината на солзите додека сеев насмевки за инат на душманот, а кога те најдов...не ми беше веќе до инат, дури и те говите ги заборавив да фаќаат прашина и пајаците да си ствараат фамилии, мачо финти ги заебав препуштајќи ги на будалите, доста бев таков. Заборавив дека постои било што друго, препуштајќи ти се како на рајски извор во едиствено може да се дише и потонат, само твојот допир стана важен, твојот поглед го замени сонцето, твојот мирис ми покажа како мириса рајската радина. Зар има нешто поважно од тоа да те држам силно во прегратки разгледувајќи те како редок бисер, зар и самата природа не го кажува истото кога избиваат мали вулкани насекаде низ нашите тела. Секој сомнеж го гасам со милион бакнежи, а велиш дека знам како се љуби жена, а велам дека само тебе знам како треба да бидеш љубена, тоа е нешто што е предодредено без никаква можност да се научи некаде. Си била сакана и ќе бидеш сакана, ништо ново...постои само една разлика, прв пат е да сакаш. Знаеш дека сакам животинки и затоа како симбол на твојата љубов ми подари мало еже. Се изненади како за брзо време ежето ме засака прествувајќи го целиот негов свет, зар е можно некој да гали еже ? Знаеше дека и змија да ми подариш ќе ме засака како и јас тебе или ти мене, зар е важно ? Важно е да има љубов, а ти се повеќе се отвараш , залудно се противиш, ова е предодредено ...

ova nema smisla zbunet...do koga mislish da ne ubivas odpocetok..