Прашања за однесувањето на свештенството

zidarski напиша: ...и пред се, не е повод за земна слава и возгордување.

Е така... Секое првенство (титуларно, административно, почесно...) во Црквата подразбира пред се првенство во служењето. Оној кој се нарекува најголем треба најмногу да им служи на останатите. Во служењето е големината и од служењето произлегува почеста. Оној кој обратно ќе ја сфати работата - е тој ја прекршува заповедта за која збориме.

Има едно големо недоразбирање во целата ситуација, кое за жал пред се постои во православните средини и недоволно е објаснето...
Титулите како "Господин Господин" и слични на неа, не се во контекст во кој во световниот, современ јазик се користи зборот Господин. Додека во современиот јазик овој збор се користи како титула при обраќање кон лице од машки пол и тоа обично се користи како форма на обраќање кон некој кој е материјално над нас, црковната варијанта значи сосема друго, а имено (најблиску што би можело преведено) - Богу Предан или "Човек на Бога"... (не е најточно објаснувањето, ако ми текне поблизок термин на македонски, ќе го пишам).
Причината е тоа што во Православието веруваме во одредени Таинства и реално погледнато се смета дека религијата од тој аспект е доста езотеричка.
Не правете грешка - тоа не е световна титула, не е материјална титула и пред се, не е повод за земна слава и возгордување.

Прашај го твојот пастор како му се обраќаат студентите од ПМФ... Сигурно не со „Ване“. Си постојат титули и Христос не ги укинува - но го укинува лицемерието, кое за жал ти на големо го презентираш на темава. Поздр.

Nikki напиша: Некои од учителите во црквата би можеле да си помислат колку се мудри, надарени, интелегентни Тоа се случувало низ историјата, поради големата слава на евангелието некои да дојдат до големи пари, слава и моќ Сепак, мора да си помислат дека тоа учење и тие дарови се од Царството Небесно, а не од човек Значи: кога некој ќе им се обрати на православните презвитери со високите титули, да не се возгордеат А кога некој ќе им се обрати со Брате Презвитере, Брате Епископе, да не бараат повеќе бидеќи сите сме исти

Ники, Господ да те благослови, ми спаси 20 мин пишување, а секако и немаше вака точно и со цитати да го напишам моето мислење.
АМИН ! ! !

Христос вели: Мат 23 ** Никого на земјата не го нарекувајте свој Отец ... а вие сте сите браќа
Црквата Презвитерите и Епископите ги нарекува ** ОЧЕ, Отци
Праксата на презвитерите да им се обраќаме со Оче, Отец .. потекнува уште од првите векови
Оваа Христова заповед е запишана единствено во евангелие по Матеј
Некои богослови мислат дека ова Евангелие, бидејќи на еврејски изворно било запишано
Во првите години не било присутно во црквите, кои со голема брзина растеле во Рим и Мала Азија
А покасно кога ова евангелие е преведено на грчки, праксата веќе зафатила длабоки корени
А во Византија кога славата на црквата порасна во огромни размери
Епископите со време добиа уште повозвишени титули, како на пример Владика
** Вашата Пресветост, Владико Свети
Дали овие титули му припаѓаат само на Господ, а ние сите сме браќа и сестри ?
Или постои голема тајна во овие мистични титули, за која треба повеќе да се пишува ?
Според предавањата на некои Отци, најправилно е да се обраќаме на презвитерите вака:
Брате Презвитере, Брате Епископе, Брате Ѓаконе

Според искуството на Црквата, овие титули будат стравопочит во срцето на народот
Презвитерите и Епископите се носители на страшни тајни, и со нив мораме да бидеме крајно сериозни
Секоја несериозност може да го навлече Божјиот гнев на нас
Затоа кога се обраќаме на ближните свештеници, најдобро е да ги почитуваме преданијата за Титулите
Сличен е одговорот и за бакнување раце на презвитерите и епископите
Некои монаси не дозволуваат да им ги бацуваш рацете, но тоа е израз на нивното крајно смирение

Кога би ја сватиле буквално заповедта за Отец, не би требало и својот роден татко да го нарекуваме Татко
Ап Павле Авраам го нарекува Татко, и себе си се нарекува Татко, што кажува дека заповедта на Исус не е буквална

Римјаните 4 ** За сите потомци авраамови кој ни е Татко на сите нам, според напишаното
                        ** Те поставив татко на многу народи

1 Коринтјани ** Зашто, ако имавте и десет илјади воспитувачи во Христа;
                             Сепак немате многу татковци, зашто јас ве родив во Христа Исуса преку Евангелието.

Тогаш зошто Господ Исус ги предупредува апостолите, презвитерите и епископите ?
Оаа заповед се однесува на свештенството во црквата
Господ знаел дека народот од ставопочит, ќе почне да се обраќа на старешините во црквата со посебни титули
Господ го предупредува целото свештенство да не се возгордее поради големата слава
Учењето кое тие го пренесуваат на народот во светот е страшно и славно
Некои од учителите во црквата би можеле да си помислат колку се мудри, надарени, интелегентни
Тоа се случувало низ историјата, поради големата слава на евангелието некои да дојдат до големи пари, слава и моќ
Сепак, мора да си помислат дека тоа учење и тие дарови се од Царството Небесно, а не од човек
Значи: кога некој ќе им се обрати на православните презвитери со високите титули, да не се возгордеат
А кога некој ќе им се обрати со Брате Презвитере, Брате Епископе, да не бараат повеќе бидеќи сите сме исти

Ники - сепак, вториот пост нема потреба да стои во оваа тема... Ти благодарам за цитатите!

EvAngelos - знаеш дека имам доста висок праг на толеранција кон стари членови... ама овој пат имаш опомена! Такво генерализирање е навреда за оние кои се чувствуваат православни! Не очекував од тебе таква груба навреда...
Имаше јасно објаснување во врска со напуштањето на семејството - кога се прави и под кои услови се прави. Факт - има свештеници кои ги имаат нарушено тие правила и постапиле погрешно! Дали се тие свештеници можеме да ги земеме како репер за православните христијани? Се разбира дека не - исто како и кај сите останати деноминации кај што има грешни свештеници и погрешни постапки.
Внимателно со такви генерализирања, затоа што отвараат пандорина кутија... а после таа тешко се затвора.