Без разлика што до настапот на кошаркарската репрезентација на Македонија на квалификацискиот турнир во Венецуела за пласман на Летните олимписки игри (ЛОИ) во Лондон има повеќе од три месеци, неодамнешните неуспеси на ракометарите и на ватерполистите ги исфрлија во преден план избраниците на селекторот Марјан Лазовски наметнувајќи им дополнителен товар како последна шанса македонскиот спорт првпат да има претставник во екипните спортови на најголемата спортска манифестација.

Селекторот Лазовски смета дека не им пречи дополнителниот товар, а неговото мислење го делат и репрезентативците, меѓу кои има такви што одамна се фокусирани на настаните во Каракас. 

„Морам да признаам дека цела година размислувам за Венецуела. И кога играм во дресот на Литвос ритас и кога сум на тренинг и кога се релаксирам, дел од мислите ми се насочени кон квалификацискиот турнир во Каракас. Знам дека можеби прерано се оптоварувам со тоа, но не можам да си помогнам. Едноставно, настапот на ЛОИ е нешто најдобро што може да му се случи на еден спортист. Само мал миг на опуштеност и со мислите веќе сум на тартанот на Олимпискиот стадион во Лондон чекорејќи гордо зад македонското знаме заедно со останатите соиграчи, но и останатите македонски спортисти. Тоа е момент за кој вреди да се игра, да се живее. Затоа, сигурен сум дека ќе сториме се за да си го овозможиме тоа, себе си, но и на целата македонска јавност, која со својата посветеност кон нас заслужува вакви радосни моменти “, ни изјави Самарџиски.

Корпулентниот центар, кој неодамна беше во центарот на вниманието откако имаше сериознасообраќајна незгода од која, за среќа, излезе неповреден, го знаме рецептот за успехот. 

„Да го оставиме срцето на паркетот во Каракас, да одиграме машки и храбро. Само така можеме да се надеваме на олимписка виза. Не се плашиме од никого. Во Литванија покажавме дека можеме да се носиме и со најдобрите. Моментот е тука, шансата е пред нас, но само со тимски напор можеме до целта“, дополнува популарниот Пеѓа.

Самарџиски не се согласува со оцените дека групата со Нов Зеланд и со Ангола е лесна и дека уште од сега можеме да размислуваме за следните ривали.

„Не смееме да ги потцениме ривалите и да ја направиме истата грешка како што нашите противници на ЕП во Литванија ја направија со нас. Ниту Н. Зеланд ниту Ангола не се наивни селекции. Првите едвај ги победивме во Скопје, а вторите се редовни на големите натпреварувања. Мораме да бидеме претпазливи, да не се кренеме во облаци. Треба да одиме од меч на меч, од противник на противник. Само така ќе можеме да дојдеме до крајната цел“, предупредува кошаркарот на Литвос Р.

Репрезентативниот центар има и свој, посебен мотив за успешно минување на квалификациите во Каракас.

„Немам зборови со кои би опишал какво е влијанието на Тодор Гечевски во националниот тим, на теренот, но и надвор од него. Сите знаеме дека летово тој за последен пат ќе игра во репрезентативниот дрес за што уште од сега сум премногу тажен. Затоа, сонувам последната средба со Тоше во ист дрес да ми биде на ЛОИ во Лондон. Мислам дека тој го заслужува тоа. Со се што покажал досега мислам дека е најправедно последниот меч за Македонија да го одигра на најзначајното натпреварување на кое некогаш настапила некоја наша селекција. Верувам дека и останатите соиграчи го мислат истото. Знам само дека во Каракас ќе играм за Македонија, за навивачите, за себе, но и за Гечевски. Тој е легенда, која заслужи да заигра на една Олимпијада“, завршува Самарџиски.