Аикидо

За Гонзо
1.Се прашуваш што ќе ти е аикидо или или некоја боречка вештина ако го јадеш стапот... и
2.кога просекот да те излупа некој е...
Овие делови од твојот текст не смеат да поминат без коментар
1-Има многу работи кои луѓето ги бираат кога ќе пристапат кон вежбање на некоја боречка вештина(б.в.).Најчесто како избор и примарна цел се поставува одредено владеењето во боречките вештини.
И тука за жал поради ниската колективна свест,симболичното присуство на науката на б.в. малиот број на клубови и предрасудите кај нас од областа на б.в.,прават да валадение во б.в. и стекнувањето одредено ниво се најсуштинско без разлика дали има оправдана лична,општествена или било каква цел.(Ова разбериго како ќе научам некој финти со кои би бил некој и нешто поготово ако ме чепне некој)
Но тоа што мене особено ме исполува во б.в. одамна не е само стекнување на повисоко ниво туку многуте работи што произлегуваат од тренингот.Социјална интеракција со останатите практиканти,зајакнато тело и дух,повисоко социјално ниво,здрав живот и монгу други работи за кои се нема место во краткиот пост за да се напишат.
И сега за изборот во б.в зависи индивидуално кој како сака .
2- Гонзо никој нема да те излупа ни еднаш во три години ако поседуваш самодоверба и стабилен карактер- инаку ова само по себе е цел во б.в.

Изменето од Krste - 10.Октомври.2010 во 16:14

Krste напиша: Да се каже некому дека нешто не знае би требало да се разбере како критика а не како навреда.

Потполно се сложувам. Можеби погрешно го примив претходно напишаното, а можеби и заради тонот на воведот (она - цццц) па го подразбрав така. Сеедно, критики примам, со задоволство.

И, во однос на кажаното за болката, ова е солиден одговор на моето прашање. Со поголемиот дел и се сложувам.

Изменето од DamjanC - 03.Октомври.2010 во 23:29

Зашто мораме да ги трпиме разните болки за време на тренинг?
Познато е дека "се она што не , не убива не прави појаки".-Секако ова важи само во оредени оклоности и не би требало да се разбере буквално,делумно или од свој аспект.
Една од многу битните работи во аикидото (за кој јас мислам дека е суштинска, и не само за аикидото туку и за сите други спортови ,боречки вештини и воопшто животот) е начинот на кој се справуваме со болката.
Иако сама по себе болката е производ на централниот ннервен систем и служи за предупредување од повреда.
Глобално разликуваме емотивни и физички болки иако ги има уште, но на сите практиканти на аикидо, боречки вештини или спорт овие две се најсуштински.
Суштински се затоа што за време на трениг,натпревар или борба се соочување со болката која ни е наметната од опонентот со цел да не порази,и поготово кога е со висок интезитет, човек реагира сосема поинаку од вообичаенио.Некои се губат зафатени од паничен страв, други се препуштаат на ситуацијата зашеметени , трети се покоруваат или предаваат и барат начин за прекин на болот итн
   Тоа што е битно во оваа дискусија сега е како да се надвладееме- контролираме во моменти кога сме под бол а да не западнеме во предходно споменатите ситуации.
   Затоа е неопходно да за време на тренинг се вежба и пристапот кон интолеранција на болката составен од трпење на микроболовите предизвикани од контролите и друго.При што стекнуваме реалено искуство за самите нас кои сме и како се однесуваме, што и до каде можеме, итн

Ако некој неупатен го чита погоре напишаното, може да помисли дека болката во спомнатата вештина е сама за себе цел. Интересно! 

Krste напиша: Да ти одговори некој дали е потребно да трпиш болка за време на тренинг-ццццц Очигледно е дека многу малку си научил за аикидото, боречките вештини,спортот,животот... дефинитивно многу малку. Пробај вистински да вежбаш - останатото ќе дојде само од себе

Еве сега Крки ќе не воведе во тајните на аикидото, боречките вештини па дури и животот

Има и такви кои не го познаваат, да. Но има и такви кои го познаваат „од прва рака“. И не дај Боже да искусувам болка и да мислам дека така треба.

Од времето кога тренирав „Реален“ аикидо, носам една повреда од санкјо која ми прави хронични проблеми до денес. Зашто? Затоа што мојот „партнер“ мислеше дека така ќе ја направи поефикасна техниката.
Од сегашна гледна точка, не можам да си се изначудам како можев да бидам до толку ЛУД и да отидам пак таму на тренинг.

Нека ми објасни некој, ако јас не сфаќам, која е користа од тоа да трпам болка на тренинг. ?!?!??