Смешна поезија

Полека мор полека
не се правит шопска со катана,
не јај со виљушка и нож ногу ме возбудвиш коа јајш со то стапојне.
шоубај сме со појасине: ти црн појас, синми дан, ја волнен појас, ишијас.
слабо врвит интернетов ми велит site not found, требит ристарт,
немат место ми велит дали немат меморија или требит ристарт,
не врвит времето + 45 је, шо ќе врвит,
комарецон зуит ето го потака, кај испари?
кај апаратон против комарци,
дождон врнит не престанвит, кај ојт водана да знам?
ме болит главава од пијајне, не ми се ојт на работа, пак ќе глумам реума.

Minat denovi...godini minat.
Minat vozovi i avtobusi...
se mine...
samo mojta glava NE MINE!!!
(A i apce se napih!!!)   :D

Еј Розике бре комшике
дај да ти га ставу
моето шеширче
еј на твоју главу.

Ti na crveno , ja na zeleno...rastavi nas semafor

Oče naš koji jesi,
mercedesa mi donesi,
da se sveti ime tvoje,
neka bude metalik
boje, u ime oca i sina
neka bude pun
benzina,
 a najviše te
molim bože da
sedišta budu od kože .



Изменето од Andjelina - 09.Јули.2009 во 00:56

Кредити
Како на вратот ѓердани,
нишки камења студени,
така на плешки кредити
легнале та натежнале.
Кредити ли се кредити,
должнички маки големи!
Плати си утро порано
борчи се вечер подоцна,
наутро жирант понеси,
навечер сметка донеси –
Ај, пуст да е, пуст да би
останал животот кредитски!
Роди се човек – должник биди,
роди се човек – борчлија умри,
скотски цел живот работи
за други, туѓи имоти.
За туѓи бели мерцедеси,
копај си црни гробови!
За себе само ‘ргај си,
за себе камати тргај си –
Нижи си ѓердан кредити,
нижи си алки ковани,
нижи си синџир железен,
околу вратот навезен

Т`га за Компј`тер

O`релски крилја как да си метнех
и накај дома да си прелетнех
во моја соба ја да си идам
да видам кревет,
јастук да видам
да видам дали и тамо
је досадно како вамо.

Ако пак и тамо је досадно ко вамо
на п`т далечен ќе се стегнам
и до компјутерот ке си пребегнам
к`де мониторот светло угревјат
к`де интернетот стално работат.

Овде је досадно и досада ме обвива
и зелена табла зид покрива
креди, сунгери, лекции
лоши мачители, учители
околу учители, наставници бедни
а в гради мисли темни.

Не, ја не можам овде да седам
не, ја не можам учебник да гледам
дајте ми крилја ја да си метнам
и дома да си прелетнам
у моја соба ја да си идам
да видам маус,
тастатура да видам.

Тамо мониторот греит душата
и тастатурата штракат в зората
тамо Google и Mozila
со сета раскош ги растурила.
Бела тастатура гледаш белеит,
а си од маус сино темнеит.
Google погледаш или Mozila
сегде интернет је хубавина.
Тамо по срце на маус да штракам
монитор да светит, ја да сурфам.