Од Праисторија до Антички период во Македонија

Нема зошто да му се обраќам. Доста е да видам што пишуваат другите и да разберам дека твојот автор ја опишува римската провинција Македонија, којане иста со етничката територија на античките Македонци.
Херодот кажал каде е вистинската Македонија. Помеѓу Бистрица, Могленскара река и Вардар.
Останатите територии се освојувани, па така до Индија.

Уште кога ги видов границите на античка Македонија разбрав дека нешто не е во ред со објективноста на авторот.





12
Geografskata, etni~kata i jazi~nata granica pome|u makedonska-ta i helenskata teritorija na jug ja iscrtuvale planinata Olimp,rekata Penej (Peneijos, Pen~a) i bregot na Egejskoto More; na jugozapad granicata se dvi`ela do planinata Pind – trome|a pome|uMakedonija, Epir i Tesalija; zapadnata granica prodol`uvala poplaninite od [arplaninskiot masiv (Jablanica, Korab, De{at), s
¢
doplaninata Skard ([ar Planina) – trome|a me|u Makedonija, Ilirija iDardanija; severnata granica se spu{tala po padinite na planinataJakupica, pominuvala me|u dene{nite gradovi Skopje i Veles i porekata P~iwa izleguvala na Osogovskite Planini, s
¢
do planinataRila; na istok granicata odela od planinata Pirin do ustieto narekata Nest (den. Mesta) vo Egejskoto More.

Дали авторот не се губи во времето и просторот?

http://www.scribd.com/doc/67790259/Istorija-Na-Makedonskiot-Narod-History-of-the-Macedonian-People

Повели читај малку Македонска историографија зашто од бугарската само се закржлавуваш повеќе во кожурецот на ултра национализам...

Твоето е Mātā'ōṁ duniyā

Пиши „светот на мајката“, тогаш е мамкидунија.
माँ की दुनिया Mām̐ kī duniyā

Neolitska umetnost na teritorijata na Republika Makedonija

Првите скромни податоци што се однесуваат на археолошки локалитети забележани се уште во 1931/32 година од Ј.В. Фењкес, на локалитетите Црнобуки и Карамани, а од Ф. Месеснел вршени се и археолошки истражувања кај селото Суводол-Сланец, при што е откриена стара ранохристијанска базилика.

Во периодот од 193638 година вршени се археолошки истражувања на акрополата на левиот брег од потокот Сива Вода под раководство на М.Грбиќ и Г. Стриќевиќ.

По ослободувањето, Битолскиот народен музеј, ги презема првите активности во областа на археолошките истражувања во 1952 година, кога под организација на археолошкиот институт од Белград и во соработка со музеите од Битола, Прилеп и Охрид организираат истражување, при кое се регистрирани бројни археолошки локалитети.

Со археолошки ископувања се започна во 1953 година како заштитни интервенции на неолитската населба Тумба во с. Породин, а се продолжи во 1954 год. на локалитетот Висо и во месноста Петилеп каде што се откриени гробови од железното време.

По овие првични интервенции, истражувањето на праисторијата разбуди конкретен интерес. Заштитните истражувања од 1971 година на неолитската населба Велушка Тумба, с. Породин, продолжија со систематски и повеќегодишни истражувања водени од Драгица Симовска и Воислав Санев. Пробните ископувања вршени во локалитетите во с. Карамани, Могила, Добромири, Оптичари, Гургур Тумба и други, покажаа дека неолитската култура е раширена во цела централна Пелагонија.

Во прикажаниот период посебно внимание му е посветено на истражувањата на неолитот, при што доминираат откритијата на Велушка Тумба-Породин но и тумбите Карамани, Могила, Врбјани, Трн и други.

Енеолитот е утврден со ископувањата на локалитетите : Шуплевец, Бакарно Гумно, Тумба Црнобуки, со што се потврди дека овие подрачја биле зафатени со првите бранови на индоевропските доселеници.

Траги на населби од бронзено време се потврдија кај локалитетите: Карамани, Бакарно Гумно, Црнобуки, Радобор и други. За почетокот на раното железно време материјални траги се најдени кај некрополите во Живојно, Зовиќ и Брод. Најстарите материјални траги од крајот на железното време со скелетно погребување под тумули се потврдени на локалитетот Петилеп-Беранци кој предизвика голем научен интерес особено гробот на принцезата. Тука ги спомнуваме и значајните локалитети Рапеш и Црквиште кај Беранци.

Праисторијата во Македонија

првобитно општество - од појавата на човекот до изумот на првите орудија.
праисторија, периодот пред појавата на пишаните докумнети го делиме на:
постаро камено време или палеолит ( - до 35.000 пр. не.)
средно камено време или мезолит (35.000 пр.не. - до 10.000 пр. не. )
младо камено време или неолит (10.000 пр. не. - до 3.000 пр. не.)
бакарно време, бронзано време и железно време (8.000 пр. не. - до 750 пр. не.)
варварско време, во општествените односи превладува родовско-племенско уредување

Черепот на младиот човек (25 - 30 годишен), кој е пронајден во пештерата "Црвени Стени" близу до селото Камени Гумна (Петролона) во Егејска Македонија, е сведоштво дека во Македонија луѓето одат исправени и размислуваат со своја глава најмалку 600.000 - 160.000 г.п.н.е. или со поегзактен метод е утврдена старост од 260.000 - 240.000 г.п.н.е.

Праисториските сведоштва од Осинчани, Говрлево, Младо Нагоричане, Ш'пел [Дупјак] Костурски, тумбите во Маџари и Чаир во Скопје, населбата од рано камено време кај Стенче - Тетовско, тумбите од Породинската група покрај реката Црна, непроценливиот натпис од Скочивирската Клисура, глинената плочка од Градешница близу до Враца (Бугарија), надгробниот споменик на херојот и поетот Димо Ријдил од 7 в.п.н.е. од Лемно во Егејско Mope итн. се само дел од најстарата македонска цивилизација во која доминирал култот на Сонцето и Космосот, култот на огнот и домашното огниште, култот на Големата Мајка - богиња на земјата и симбол на плодноста.

Керамичкиот печат од "Церје" кај Говрлево близу до Скопје е пронајден во 1981 година, За постоењето на соодветна македонска воена олигархија сведочи металниот печат од Говрлево (околу 1500 г.п.н.е.).

Постоеле наколни живеалишта на Костурското, Дојранското, Охридското, Преспанското и другите македонски езера.

Светилиштата во вид на "Камени Столици" ("Долмени") од Црна Лома или Илина Гора кај Осинчани - Скопско и комплексот од разновидни долмени од "Штерпа" близу до Богданци, како и најстариот неолитски обелиск од "Милисин" на подножјето на Кожуф Планина близу до Гевгелија се други споменици.

Камено време

Дел од серијалот за Македонија
Историја на Македонија

Праисториска Македонија

Неолит ·Метално време
Античка Македонија

Филип II Македонски
Александар III Македонски
Хеленистичка култура
Македонија во Римската Империја
Средновековна Македонија

Македонски Словени
Македонска Славинија
Самоилово царство
Османлиска Македонија
Карпошово востание
Разловечко востание
Кресненско (Македонско) востание
ВМОРО
Илинденско востание
Современа Македонија

Народно-ослободителната борба
АСНОМ
Социјалистичка Република Македонија
Република Македонија
Воен конфликт, 2001

Портал:Република Македонија
п • р • у


Најраните траги од животот на луѓето во Македонија потекнуваат уште од далечното ново камено време (неолитот). Според археолошките наоди во овој период луѓето веќе имале постојани живеалишта и се занимавале со примитивно земјоделство ширено од анадолското подрачје кон Балканот, а се среќава и почетно сточарство. Изработувале примитивни домашни ракотворби и се занимавале со грнчарство. Тоа било време кога овие пражители на Македонија го напуштале дивјаштвото и навлегле во поразвиениот период на варварството.

Најпознато наоѓалиште од овој период е Вршник кај с. Таринци, (Штипско). Тие луѓе главно се занимавале со земјоделство, а користеле мазнети камени секири и праќа, од која исфрлале јајчести камени топки од глина. Користеле и глинени садови со повеќе ногалки.

Неолитот во Пелагонија е познат по повеќе наоѓалишта од Велушко - породинската група, која се одликува со камени, коскени орудија и глинени предмети, од груба до орнаментирана керамика и садови жртвеници сврзани за култот и религиозните верувања. Слични наоѓалишта откриени се и во Охридско.

Кога Македонија ја зафатиле миграциите од среднојадранските области, тоа довело до формирањето на таканаречената Трнска група во Пелагонија, според наодите во Трн, каде е пронајдена разновидна орнаментирана керамика.

А од преодниот период меѓу неолитот (ново камено време) и бронзеното време ((од метално време) во Пелагонија се наодите во Шуплевац - Бакарно Гумно. Во тој период започнале продирањата на индоевропските племиња од руските степи (Карпатските области) преку Поморавјето до Македонија. Во повеќе бранови тие продреле и во Пелагонија, од кое време се наодите во Карамани, Црнобуки, Висок Рид (кај Букри) и Висои (кај Ново Змирнево).

Старите жители на Македонија мошне рано почнале да ги користат и металите. Во времето на бронзеното време, кое траело од последните векови на третото илјадалетие (милениум) до 1200 година пред н.е. исто така имало продирања на индоевропските племиња, за што сведочат наодите во Црнобуки, Карамани, Висок рид, Барешани, Кравари, Шуплевац и Бакарно Гумно (во Пелагонија), во Демир Капија, Скопското Кале и Архименохори во Егејскиот дел на Македонија.

Во ова време населбите ги граделе и на тешко достапни возвишенија (Скопското Кале и Шуплевац), веројатно поради заштита од напади. Правеле и куќи од камен, а садовите биле неизадначено печени и со цилиндричен врат, сродни на ранобронзените наоди од повеќе области на Егејскиот дел на Македонија. А во Црнобуки се најдени грубо стилизирани седечки фигури.

Кон средината на бронзеното време се почувствувал мир од дотогашните преселби на индоевропските племиња, што ги потврдуваат наодите од Канино, Радоборската Тумба и Висок Рид (Пелагонија) со слични садови на оние од Арменохори.

Во периодот од околу 1300 - 1200 година пред н.е., Македонија пак била зафатена од судири и таканаречените егејски преселби. Низ долг процес индоевропските племиња се стопиле со домородното население и индоевропеизицијата се раширила на подрачјата на Македонија, Тогаш започнали и железното време за што сведочат наодите во Демир Капија и многуте наоѓалишта во Пелагонија.

Меѓу најпознатите племиња што живееле во Македонија биле Илирите, Тракијците, Бригите, Едонците, Пајонците и Пелагонците, а кон крајот на 9 век пред н.е. низ сите предели на Македонија ги среќаваме и античките Македонци населувајќи ја постепено речиси целата територија до планината Пинд на југ.

Од пред околу 700 години пред н.е. посебно се значајни наодите на Дамјан (Радовишко), Оризари (Кочанско) и селото Бразда (Скопско). Во тоа време се живеело во утврдени населби со ѕидови без малтер. Правеле убави глинени садови и накит.

Во периодот од 8 до 6 век пред н.е. постепено јакнело племството аристократија, се развила трговијата и започнало зголеменото влијание на Грчките колонии. Од ова време се позлатените наоди од Требеништа и наодите од Таринци (Штипско). Во тој период се одвивал процесот на формирањето на најстарите народи во Македонија и започнува формирањето на првите држави.