IDIVIDI forum Веб сајт
почетна страница почетна страница > Стил на живот > Филозофија и психологиjа
  Активни теми Активни теми RSS - Што научив од родителите...
  најчести прашања најчести прашања  Пребарувај форум   Настани   Регистрирајте се Регистрирајте се  Влез Влез

Што научив од родителите...

 Внеси реплика Внеси реплика страница  <1 567
Автор
Порака
ANITA11 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 04.Јануари.2009
Статус: Офлајн
Поени: 21488
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај ANITA11 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 29.Септември.2010 во 10:11
Originally posted by LiDivio LiDivio напиша:

Originally posted by Joshua_Tree Joshua_Tree напиша:

 
Nivnata bioloska potreba da bidat roditeli ja ispolnile, a drugoto e samo pregolema zelba da se zacuva matricata....abe ajde
 
Отпрвин ова ми беше чудно, сега малку се замислив за ова со црвени букви. Интересно размислување. среќа
 
Веројатно се мисли на тоа дека родителите најчесто сакаат децата да им бидат слични на нив кога ќе пораснат (однесување, интереси, професија, брачен партнер, начин на живот...). Во тоа на крајот на краиштата се состои воспитувањето од родителите. Да создадат нивни клонови. Нели родителите секогаш ,,знаат,, што е најдобро за нивното дете. рамнодушност Секоја чест на исклучоците. да
i jas bash razmisluvav na ova iskazuvanjeзбунетост....i navistina se sovpagja ...да
Кон врв
Анастеа Кликни и види ги опциите
Администратор
Администратор
Лик (аватар)
ПИПИ долгиот чорап

Регистриран: 07.Април.2008
Статус: Офлајн
Поени: 35441
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Анастеа Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 30.Септември.2010 во 02:32
Originally posted by Messenger Messenger напиша:

Tokmu taka!

Roditelite ne uchat da bideme kako niv, a ne da bideme svoi.

I zatoa site psiholoshki i mentalni problemi kaj lugjeto, dokolku ne se genetska posledica, se dolzhat na razlikite i frikcijata megju onoa shto sme i onoa shto nash*te roditeli i opshtestvoto baraat da bideme.


Има вистина, но да не генерализираме сепак намигнување. Сите сме луѓе, создадени од ист материјал, но не сме сите излеани во ист “калап“.

Сум имала среќа можеби да имам родители кои директно ми пренесувале свои искуства или ме оставале да бидам нивни сведок, за да јас од нив индиректно извлечам соодветна поука - своја и слободна. Драгоцено е таквото искуство и не би го отфрлила кога пак би се вратила назад. Нормално, кај повеќето го има она наметнување на нивни лични неостварени желби. Колку била посилна фрустрацијата - толку поголема упорност во себереализирање на родителот преку детето.
 
Кај нас тоа го немаше. Татко ми покоен секогаш ја применуваше онаа народната: “наместо риба на готово, дај му трска да научи сам да лови“.
Така и ги уловив повеќето “риби“ на спознанието, со своја глава... или како што ми викаше татко ми: “има моменти кога се каам што те направив толку своеглава“...голема%20насмевка


Кон врв
*moon* Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 27.Јануари.2008
Статус: Офлајн
Поени: 7657
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај *moon* Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 30.Октомври.2010 во 02:32
da imam petstotini prijateli na fb, pretezno od zenski pol :P
Кон врв
zamislena Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 03.Јануари.2010
Статус: Офлајн
Поени: 14566
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај zamislena Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 12.Февруари.2011 во 19:53
 
 
Си било едно момче кое имало лош карактер. Татко му му дал вреќа полна клинци и му рекол секогаш кога ќе збесни и ја изгуби контролата врз себе, да закова еден клинец во оградата . . .
 
Првиот ден момчето заковало 37 клинци. Во текот на следните неколку месеци тоа научило да го контролира својот бес и бројот на заковани клинци се смалувал. Открило дека е полесно да го контролира својот карактер отколку да кова клинци во оградата.
Најпосле осамнал денот кога момчето не заковало ниту еден клинец во оградата. Отишло кај татко му и му кажало дека тој ден не побеснало.
 
Тогаш татко му му рекол:

Секој ден кога ќе успееш да го контролираш своето однесување, извади еден клинец од оградата.“ Деновите проаѓале и еден ден момчето му кажало на татко си дека ги извадил сите клинци од оградата.

Таткото го зел сина си за рака и го одвел до оградата.

Тогаш му рекол:

Добро си направил сине мој, но погледај ги сите овие дупки во оградата. Оградата никогаш повеќе нема да биде иста. Кога во бес ќе кажеш некои работи, тие оставаат лузни како што се овие дупки во оградата.

Можеш човека да го прободеш со нож и да го извадиш ножот. После тоа не е важно колку пати ќе кажеш дека ти е жал, дупките остануваат.

Вербалната рана исто толку боли, како и физичката.

Пријателите се навистина ретки скапоцени камења, тие те насмеваат, те охрабруваат да успееш во нешто, спремни се да те сослушаат, да ја споделат твојата болка, имаат убав збор за тебе и секогаш имаат отворено срце за тебе.

Животот не е блок за цртање. Грешките не се направени со молив за кои може да се употреби гума за бришење, за да ги снема, како никогаш да не постоеле...............
Кон врв
Зошто така Кликни и види ги опциите
Нов член
Нов член
Лик (аватар)

Регистриран: 02.Април.2011
Статус: Офлајн
Поени: 24
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Зошто така Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 05.Април.2011 во 01:47
да не учам повеќе од нив
Кон врв
ekszi88 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
In Love

Регистриран: 10.Јануари.2008
Статус: Офлајн
Поени: 7007
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај ekszi88 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 31.Мај.2011 во 21:12
Од моите родители научив што не треба да бидам
Кон врв
ekszi88 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
In Love

Регистриран: 10.Јануари.2008
Статус: Офлајн
Поени: 7007
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај ekszi88 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 07.Август.2011 во 23:33
И исто така научив како да се плашам од свашта на патот
Кон врв
pajser Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
kloshar

Регистриран: 04.Март.2011
Локација: Lao People's Dem. Rep.
Статус: Офлајн
Поени: 13900
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај pajser Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 10.Август.2011 во 16:22
 se obiduvaat da ne napravat kako niv., no sekoj od nas ima svo ego
nesluchajno ne veruvam vo sluchajnosti<>sekoja sluchajnost e kontrolirana
Кон врв
zamislena Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 03.Јануари.2010
Статус: Офлајн
Поени: 14566
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај zamislena Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 20.Август.2011 во 11:46
 
................

Еден ден, млада девојка се жалела на својот татко како се помалку има сила да им се спротивстави на животните проблеми, бидејќи секогаш одново се појавувале нови и нови. Секогаш кога ќе се ослободела од еден се појавувал друг и така постојано.Нејзиниот татко бил кувар по занимање. Ја зел со себе во кујната, зел три лонци, ги наполнил со вода и ги ставил на шпорет.За кратко време водата во лонците почнала да врие. Во првиот лонец ставил морков, во вториот јајце и во третиот неколку зрна кафе. Ги оставил така да се варат некое време, а потоа ги извадил од водата и ги ставил на маса морковот, јајцето и зрната кафе. Ја погледнал ќерката и ја прашал што гледа.- Гледам морков, јајце и зрна кафе – одговорила таа. Побарал од нејзе да го допре морковот и таа го допрела па почувствувала колку е мек и ронлив. Побарал да го разгледа јајцето и таа го зела во рацете, го излупила и видела како внатре јајцето е тврдо варено. И рекол да ги допре зрната кафе и таа ги зела во рацете, видела дека се тврди, ги помирисала и се насмевнала од пријатната миризба. - Но што значи ова? – го прашала девојката својот татко. - Еххх ќерко драга... тоа значи дека морковот, јајцето и зрната кафе поминаа низ една иста ситуација, борејќи се со еден ист непријател – водата што врие... но секој од нив, на различен начин му се спротивставува на непријателот. Морковот беше тврд и силен, но многу брзо ослабе и омекна во водата што врие. Јајцето беше заштитено со лушпата... но не за долго. Во врелата вода од течна се претвори во тврда состојба. Додека кафето пак, сосема е поинакво. Зрната останаа сосема исти како и на почетокот...но таа успеа да ја промени водата што врие! А Ти? - Дали си морков... наизглед цврста, силна, но штом наидеш на проблеми и потешкотии во животот, слабееш, ја губиш силата? - Или си јајце можеби... со меко срце кое кога наидува на проблеми, станува тврдо? Твојата надворешност не се менува, но се менува твојата внатрешност така што срцето ти станува тврдо, горко и ровито? - Или пак можеби си кафе... кое при извор на болки, ја менува водата што врие, ја прави повкусна и и' дава пријатна арома? Размисли ќерко моја, како ќе се соочуваш со животните проблеми и тешкотиите на овој свет... како морковот, јајцето или зрната кафе?

Кон врв
ekszi88 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
In Love

Регистриран: 10.Јануари.2008
Статус: Офлајн
Поени: 7007
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај ekszi88 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 30.Август.2011 во 14:29
Научив како да се биде депресивна, неодговорна и несамоуверена. Имам пред мене ваљда уште многу да ја сменам старата школа
Кон врв
Анастеа Кликни и види ги опциите
Администратор
Администратор
Лик (аватар)
ПИПИ долгиот чорап

Регистриран: 07.Април.2008
Статус: Офлајн
Поени: 35441
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Анастеа Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 17.Април.2014 во 11:15
Originally posted by Messenger Messenger напиша:



1. Bozhenstvenost vo detstvoto koja ja uzhivame potpolno nesvesni za nea.


Колку се само божествени децата и колку човек може да научи од нив, само кога би ги отвориле умовите и сетилата.да
Би било убаво некогаш и родителите да се прашаат: што научив јас од моите деца?

Една приказна во контекст на муабетот, која ме трогна:


Си била еднаш една старица, која, кога умрел нејзиниот маж отишла да живее со синот, снаатa и внуката.
Секој ден нејзиниот вид и слух се влошувале. Понекогаш нејзините раце толку се треселе што се случувало нејзиниот грашок од чинијата да скока на подот, а супата протекувала насекаде. Синот и снаатa не можеле да ѝ помогнат, но ги нервирало тој хаос кој го правела. И еден ден рекле, што е многу – многу е, па за неа поставиле маса во ќошот, покрај орманот за метли и ѝ дале таму да ги јаде сите свои оброци.

За време на оброкот, таа ги гледала од другиот крај на собата, со очи полни со солзи, но тие ретко разговарале со неа, освен кога ја карале кога ѝ испаѓала вилушката или лажицата.

Една вечер, точно пред вечерата, малото девојче седело на подот играјќи си со коцки...
“Што правиш?“- ја прашал таткото сериозно.
“Правам мала маса за тебе и мама“ – одговорила. “За да можете сами да јадете во ќошот кога јас ќе бидам голема.“

Таткото и мајката занемеле и тоа изгледало како да трае цела вечност. И тогаш почнале да плачат.
Во тој момент станале свесни за тоа што го направиле и за тагата која ја предизвикале. Таа вечер ја вратиле старицата на нејзиното вистинско место на големата маса и од тој ден секогаш јадела со нив. А кога ќе ѝ паднела лажицата или вилушката, изгледало како на никој веќе да не му е гајле за тоа.



Кон врв
 Внеси реплика Внеси реплика страница  <1 567
  Сподели тема   

Скок до Овластувања Кликни и види ги опциите

Forum Software by Web Wiz Forums® version 10.03
Copyright ©2001-2011 Web Wiz Ltd.

Страницата е генерирана за 0,516 секунди.