Дваесет и првиот век - век на македонскат

16 декември

(Тодор Петров, претседател на Светскиот македонски конгрес)

Големината на секоја цивилизација е во универзалноста на нејзините вредности. Македонската цивилизација чиј дел сме Ние, Македонците, е основата на современиот културен глобализам, од времето на Александар Трети Македонски, најголемиот император и војсководец во човековата цивилизација и историја, што подразбира интеграција со афирмација на помесните етноси, јазици, религии и култури, наспроти корпоративниот глобализам кој од позиции на профитна логика на мултинационалните корпорации врши интеграција (во новиот поредок со Светска Влада) со асимилација, се’ до нивна физичка ликвидација. Зборуваме за таа иста македонска цивилизација како основа на Европа. Затоа и Гоцеделчевата мисла, на великанот на последното македонско револуционерно движење за „светот како поле за културен натпревар на народите“, не како негова лична импресија, туку како експресија на генетскиот код на една цела цивилизација - на македонската цивилизација!

Кога велиме 21-от век е век на Македонската Црква, не мислиме на Македонската Православна Црква во Република Македонија. Иако, тука има сериозни елементи за полемика. Имено, Македонците во Беломорскиот дел на Македонија за својата Црква, чие апостолско приемство е од Свети Апостол Павле - Македонецот, и ден денес, не велат дека нивна е Македонската Православна Црква, туку за Македонската Црква велат, дека тоа е Македонска Првославна Црква, што е голема и суштинска разлика од „грчкото православие“. Во времето на формирањето на Македонската Црква, христијанството не се делело на Источно и Западно, ниту христијаните се делеле на православни и католици. Македонската не е Православна Црква, туку Првославна Црква, затоа што Македонците Господ Бог први во Европа го прославиле! И затоа исправно е кога велиме, дека ние сме верници во Македонската Црква, во вистинската вера, а не во Македонската „Православна“ Црква! Но, друга е приказната кога воопшто завладеале Атињаните со древните патријаршии (Константинополската, Антиохиската, Ерусалимската и Александриската) и кога и од кого е прекината традицијата, на престолот во Константинополската Патријаршија, наместо Македонец поглавар, на тронот да седне Грк по потекло! А Македонци, Константинополски Патријарси биле се’ до паѓањето на Константинопол под Турците-Селџуци! Како што и првите десетина Папи во Рим, со благослов на Патријархот Константинополски биле Македонци по потекло. Како што биле и триесетина султани на Отоманската Империја Македонци по потекло, како што биле царевите на Византиското Источно Македонско Царство Македонци по потекло итн. Како што и Цар Душан бил Цар Македонски па владетел српски, бугарски итн...

Свети Апостол Павле првите цркви во Европа ги изградил токму во Македонија во градовите Филипи, Солун и Бер, а не во Атина. Не е лага, дека Грците (поточно Атињаните, оти Грците како ентитет за првпат во историјата се појавиле дури во 1831 година, пред тоа не постоеле ни како Грци, ниту пак Грција постоела) далеку се од христијанството и од Господ Бог Исус Христ. Свети Апостол Андреа и Свети Апостол Лука на Пелопонез ги распнале, а Свети Апостол Павле на Римјаните им го предале.

И не случајно, во Новиот Завет, во Делата на светите апостоли од светиот Апосотол Лука во канонот 16.9 пишува: „Преку ноќта имаше Павле видение: стоеше пред него еден човек, Македонец, кој го молеше и му велеше: „Премини во Македонија и помогни ни!“

И Свети Апостол Павле тргна за Македонија, бидејќи Господ го повика таму да го проповеда Евангелието, прво на македонскиот остров Самотраки каде се славела Ксантиката, па во Филипи, кој е прв град во тој дел на Македонија, ја покрсти првата христијанка Лидија Македонката, па ги изгради првите цркви во Европа, во Македонија, во градовите Филипи, Солун и Бер...

...Верувале или не, во Соединетите Американски Држави, па и ширум светот, постојат стотици цркви кои во името ја содржат именката или придавката од именката Македонија. Токму така, нашата библиска и света земја Македонија!

Прелистувајќи ги нивните интернет страници, спознаваме дека изненадувачки е бројот на тие цркви кои се среќаваат под следниве имиња: Македонска Баптистичка Црква, Македонска Евангелистичка Црква, Македонска Христијанска Црква, Македонска Црква на Господ Христ, Нова Македонска Баптистичка Црква, Македонска Независна Баптистичка Црква, Обединета Методистичка Црква на Македонија, Македонска Обединета Методистичка Црква, Македонска Црква, Македонска Седмодневна Адвентистичка Црква, Македонска Лутеранска Црква, Македонска Слободоумна Баптистичка Црква, Македонска Мисионерска Баптистичка Црква, Нова Македонска Мисионерска Баптистичка Црква, Македонска Христијанска Соседска Црква, Македонска Едноставна Баптистичка Црква, Нова Македонска Христијанска Соседска Црква, Македонска Црква на Новиот Живот, Големата Македонска Баптистичка Црква, Бавна Македонска Баптистичка Црква, Македонска Црква на Христ, Голема Македонска Едноставна Баптистичка Црква, Македонска Африканска Методистичка Епископална Црква, Втора Македонска Баптистичка Црква, Стара Македонска Баптистичка Црква, Црква на Господ Македонски, Последна Македонска Баптистичка Црква, Голема Нова Македонска Црква, Нулта Македонска Црква, Македонска Пентакосална Црква, Голема Македонска Црква, Македонска Прва Баптистичка Црква...

И не само во Соединетите Американски Држави, такви цркви има уште и во Бразил, Португалија, Мексико, Перу, Велика Британија, Хаити, Шпанија, Чиле, Романија, Санта Луција, Канада, Аргентина, Ирска, Тајван, Порторико, Индонезија, Египет, Куба, Мали, Јамајка, Бугарија, Кореја, Хондурас, Бахамите, Венецуела, Тајланд, Сенегал, Гватемала, Гвајана, Арменија, Кенија, Буркина Фасо, Германија, Кипар, Костарика, Боливија, Австралија и во други држави, обединети во Светски сојуз на македонските цркви познат како Македонски Светски Баптистички Мисии. Нивната мисија се шири, нивната мисија проповеда дека 21-от век е век на Македонската Црква.

Овие цркви се формирани претежно од верници црнци во деветнаесеттиот век, од 1800-та до 1850-та година, кога англичаните ги носат црнците од Африка во Америка како робови. Има македонски цркви и со верници белци, но во САД тоа се претежно црнечки цркви.

И за да приказнава биде уште поинтересна, слоганот на сите овие цркви е видението на Свети Апостол Павле, во Новиот Завет, во Делата на светите апостоли од светиот Апосотол Лука, во канонот 16.9: „Преку ноќта имаше Павле видение: стоеше пред него еден човек, Македонец, кој го молеше и му велеше: „Премини во Македонија и помогни ни!“

Верниците во овие цркви, како што Свети Апостол Павле преку ноќ имаше видение: стоеше пред него еден човек, Македонец, кој го молеше и му велеше: „Премини во Македонија и помогни ни!“, го молат Господ Бог Исус Христ да им донесе спасение и да им помогне. За нив името Македонија е најубавиот дар Божји. Меѓу нив веруваат дека го проповедаат Господ Бог Исус Христ по македонскиот препев на Библијата.

Преданијата и историјата велат дека Светата книга Библијата напишана е 295 година п.н.е. во Александрија, по налог на Птоломеј Први Македонски, кој бил фараон на Александрија во Египет. Од неа има само три примероци кои се уште се бараат. Едниот се претпоставува дека е во Франција. А, не е чудо примерок од таа света книга да се чува и во Ватикан.

Во целата оваа историја, прашање е само, зошто досега Атина не побарала од властите во земјите каде се наоѓаат овие македонски цркви да ги забранат и избришат од регистарот на достојните и постојните, бидејќи не им дала лиценца за името, иако некои од нив се формирани пред формирањето на Атина за држава „Грција“. Како што упорно тоа го прави према Македонија, Македонија и само таа и Македонците да си го променат името, бидејќи биле „грчки“, та само ним им припаѓаат со се култура и историја! А, Министерство за Македонија и Тракија формираа за првпат, во предвечерјето на распаѓањето на поранешна СФРЈ, дури во 1988 година! А „нашите“ велепредавници преговараат ли преговараат за името да го продадат!