(Не)признавањето на МПЦ

Pravoslaven напиша: Па поделбата веќе не е само од техничка природа, туку од духовна природа. Поделените „цркви“ не поделиле територија и народ, туку сега застапуваат различни интереси, завлегуваат во меѓусебни конфликти, анатемисувања, подметнувања, политики и исто така и во различни вероисповедања. Поделените „цркви“ толку се ставени во служба на националистичките каузи, што духовноста на сите им страда и нормално е да се јави антагонизам меѓу нив. Затоа и не се одржал ниеден Вселенски Собор на „православните“ цркви повеќе од 1000 години. Не можат да се договорат ни кој ќе биде домаќин и претседавач, а камоли за посуштински работи. Затоа ваквиот преќутен договор е секој да си тера по свое и да не се мешаат во туѓото. Така, поделбата е веќе доста суштинска, а не само техничка.

Поделените Цркви точно е дека некогаш и потпаѓаат под влијание на разни политички групации, меѓутоа нема поделба во однос на учењето, догмите итн., туку во административно-правните работи.
А Вселенски Православен Собор мислам дека набрзо и ќе се одржи, дури и мислам дека е договорено за што да се зборува.
Од друга страна, ќе те замолам барем кога зборуваш со мене да не пишуваш православни во наводници, Цркви во наводници, бидејќи јас никаде не сум те нарекол "Православен", ниту пак во наводници сум ставал нешто поврзано со тебе и твојот верски идентитет.

Pravoslaven напиша: macedon_alex напиша: Од друга страна, ќе те замолам барем кога зборуваш со мене да не пишуваш православни во наводници, Цркви во наводници, бидејќи јас никаде не сум те нарекол "Православен", ниту пак во наводници сум ставал нешто поврзано со тебе и твојот верски идентитет. Ја прифаќам забелешката. Е вака се гради пријателство и меѓусебна почит.Браво!

Добро е штом се разбравме.

Поздрав и до тебе!

Така е, јас реков, меѓусебната различност е спогодбено решена со преќутен договор, вие не ни се мешајте, ние нема да ви се мешаме.

Погледни ја, само како пример, мисионерската дејност на „православните“ цркви. Во споредба со сите други деноминации, таа е најтапа. Односно, во голем дел може да се каже дека е нула. Зошто? затоа што постои суштинска поделба. Веќе никој не се смета за надлежен да „прави Христови ученици“ од соседните територии, народи и држави. Каква голема срамота е, на пример, МПЦ да нема ниту една книга издадено на албански јазик, на ромски, на турски. Ова не е само проблем на МПЦ, да се разбереме.

Така, тие стануваат робови на својата етничка група, задоени повеќе во бизнис и политика, отколку духовна служба. Затоа реков, поделбата е веќе суштинска, бидејќи политичките активности на секоја земја се засебни, па така и црквите кои со неа се бават, се однесуваат спротивно на интересите на другите соседни „цркви“.

Иронијата е во тоа, што денес, наводно, МПЦ го брани македонскиот идентитет. Да те прашам, од кого го брани? Од Османлиите? Од турците? НЕ! Туку од соседните „православни“ цркви. Значи, да не лицемериме за некакво си единство, кога всушност тука постои еден длабок расцеп, раскол, на длабока меѓусебна борба и нетрпеливост.

И повеќе од добро сум запознаен со состојбите во Северна Америка. Мислам дека ти не си добро запознаен со другите деноминации, за да дадеш некоја споредба. Ако тебе тоа ти личи на одлична мисонерска дејност, што да ти кажам - очигледно си заблуден.

Но сепак добро е што не ја спомнуваш наводната „мисионерска“ дејност на својата матична територија. Не ли е тоа срам, да немаме никаква мисионерска дејност на пример, насочена кон Албанците во Македонија? Со други зборови, МПЦ радо ги праќа „шиптарите“ (како што видовме дека МПЦ им се обраќа од собирот на плоштад) во пеколот.

Етнофилетизмот е тој кој ја спречува секоја мисионерска дејност, освен таму каде што расите и културите се толку измешани, што веќе нема никаква основа да се биде етнофилетист на едно скромно малцинство.


Изменето од Pravoslaven - 17.Април.2009 во 10:32

Еден аргумент на којшто не се осмели никој да одговори, е прашањето:


ОД КОГО МПЦ ГО БРАНИ МАКЕДОНСКИОТ ИДЕНТИТЕТ?

ОД КОГО Е НАПАДНАТ ИСТИОТ?

Ќе чекам друг да одговори чесно.

Очигледно е дека не сакаш да одговориш вистински, бидејќи одговорот не ти одговара на твојот измислен светоглед.

Ако непризнавањето на МПЦ е политички проблем, тогаш се поставува прашањето:

СО ШТО СЕ ЗАНИМАВА МПЦ? СО ВЕРА ИЛИ СО ПОЛИТИКА?