Сопствена себичност vs. блиските пријател

Не знаев како да ја поставам темава,можеби и постои ваква,не знам...
Сакав да ве прашам колку сте ја ставиле на тест сопствената среќа во позиција на себичност во однос на чувствата и очекувањата на блиските околу вас?!Дали во име на сопствената среќа сте напуштиле луѓе кои до тогаш ви го чинеле животот?!Дали некогаш сте се покајале за некоја направена работа која ги повредила вашите најблиски (роднини,пријатели,партнер) меѓутоа во дадениот момент ви се чинела исправна нерационализирајќи ги нештата?!Или можеби сте имале искуство со таква личност која пред вашето пријателство без никакви скруполи и лице тргнала во наводна потрага по среќата,секако нереално?!
Секако по темава не можеме да очекуваме објективни размислувања,но најчесто сепак како следачи на ситуацијата од страна можеме да пресудиме за моментната импонираност на личноста од нешто што може да трае неодреден период,а потоа магично да го снема.

Ме поттикна искуството со мојот пријател кој подоцна се испостави дека грешел,но веројатно го направи тоа од горчина и некоја завидливост и покрај напорите да му удоволиме,него не му беше доволно(немам проблем со кажувањето работи отворено).Под изговор ме гушите,јас немам ништо заедничко со вас и слично,замина на друга страна,со девојка која го внесе во друго друштво и целосно се изгуби од нашиот живот,а претходно сме имале прекрасна комуникација и дружење.Но,еве денес по цели 3 години магичниот меур пукна и се појави повторно со каење дека згрешил.Неговиот живот одново треба да почне и одново да бара пријатели,вистинските ги загуби пред 3 години кога се одлучи да ги остави во име на нови без една реално прифатлива причина.Се разбира работите никогаш повеќе нема да бидат исти.

Колку и да делуваат инфантилно ваквите муабети и те како се случуваат во реалниот живот и те повредуваат.И другарската рана боли,не мора да се работи за љубов кон дечко,девојка.Пријателските рани многу повеќе болат.

Имав слична ситуација и јас . Јас одлучив да простам . Мојот начин е Прости но не дозволи пак да бидеш повреден од иста личност .

тие што се храбри за да си ја признаат кривицата
Имаат една лекција плус во животот
Се надевам дека уште подобро ќе се чуствуваш.
отприлика знам како изгледа овој проблем

Еден ден пред врата ми се појавува човек кој сака да ме тепа затоа што сум зборела лоши работи за ќерка му. Тие „работи„ му биле од сигурни извори т.е. ги кажала мојата најдобра другарка....

Се разбравме со човекот што дојде да ме тепа, па пиевме кафе дома кај мене....

Јас правец кај другарка ми...да видам зошто зборувала такви нешта.......Не ми се веруваше....ми се сруши светот....

На крај видов каење во нејзините очи и и простив......

Но да си ДОБАР и да си ГЛУП не е исто.......се што ќе побара од мене сега ќе добие.....но никогаш нема да ме има мене како што ме имаше.....ништо веќе за мене не знае....ни моите емоции, ни планови, ни замисли, ни желби, аспирации.......повремено комуницираме само на ниво „леле колку е убаво(лошо) времето надвор„

Се по длабоката социјална криза, осиромашувањето на многу луѓе кои ’’некогаш’’ живееле добро, брзото збогатување или стекнување позиција на другите како да го стави на испит пријателството односно на површината исплива себиќноста на луѓето. Кога еден ден човек се врти назад и врши ретроспектива на својот живот заклучува дека многу давал, а малку земал во име на пријателството.
- Срце си утре прави писмена, тапа е. Ај види што не знае. Јас на враќање од фризер, педикир, маникир ќе поминам да го земам! Немам јас нерви да работам со него, а и он/она повеќе сака со тебе да работи.
- Леле те разбудив, извини молимте ама ми гори под нозе, прави писмена а не знае да почне. Земи жити леб напиши му некој состав па нека го научи напамет колку да не добие единица. И остај сега тие твои филозофии дека треба да научи како се пишува, немам време да се бавтам со него/неа, чкртни  неколку збора
-Слушај срц, излезе една многу убава прилика за патување Рим, Верона, Париз, .....јас си земав денови од одморот и одам. Ај да не мрчи оној мојон дај молимте причувај го/  ја 7 дена. Да споевте и вие школите ќе го/ја однесев кај баба му, вака мора во училиште. Еј и да не заборавам, вторник и петок е на англиски, понеделник и среда на кошарка четврток и сабота на карате
-Слушај ај кажи му/кажи и на онаа колешката/колегата  ти да не се занесува многу нека му/и пиши 5. Мореее 4 саати работите, џабе плата земате, на децата душа извадивте!!!!Сте се испозанеле  ко да сте некој фактор во државава бреее!!! Со 1 телефонски можам да ја избркам од работа па ќе се чеша кај не ја/го јаде
--------------------------------------------------------------------------------------------
- Срциња мои на кои ви пишував состави, ви чував деца додека шетавте, вежбав математика додека се фризиравте, маникиравте, детето ми дипломира па сака на поздипломски да оди, му требаат 2000/3000  евра. Враќам на еднакви месечни рати
Штама. Мртва тишина.Сите се разбегаа, телефонот не звони, немаат потреба од состави, подготовки за писмена, чување деца.
 Леле колку било убаво да си го планираш сама денот, слободното време да си седиш на Идивиди, да си разговараш на скајп, фејсбук
Не ми требаат тие пари, ке си земам кредит, ама морав еднаш да расчистам.
Сопствена себичност...проштевање на блиските пријатели...
Има ли блиски пријатели...ни требаат ли








Изменето од mamamd - 04.Април.2009 во 08:26

GlenKlouz напиша: mamamd напиша: ]Има ли блиски пријатели...ни требаат ли Има Мама и требаат ама што побрзо откриеш колку се корисни за вашето пријателство-толку подобро. За муабет кафе, да ти го трошат времето сите се тука ама кога стварно ти ги треба за нешто важно-сите се отперуваат како ова било она. Јас може ќе звучам себично и дрско, ама не си го трошам времето на никого од кој имам поише зијан него ќар. Понекогаш толку многу правиш, се трошиш а за тебе никој не мрда со мал прст. Абе тури им пепел! И такви пријатели не ти ги треба, барем на денешницава има разни к*рсеви, забава од секаков тип, интернет па можеш комотно да си го трошиш слободното време креативно и конструктивно