Потреба да бидеш потребен

za  da  se  vklopis  vo  sredinata  i  da  se  custvuvas  deka  si  del  od nea  mora  da  imas  custvo  deka  na  nekoj  si  mu  potreben.no  denes  egoizmot  ne  im  dava  na  lujdzeto  da  davaat  nesebicna  ljubov  pa  taka  mnogu  lujdze  se  resavaat  na  zivot  bez  na  nekoj  da  mu  trebaat  pa  taka  ostanuvaat  sami.  kako  posledica  na  toa  imame  lica  koi  edinstven  prijatel  im  e  samo  kompjuterot.

ma4kica напиша: igi 3 напиша: Ako ne si im potreben na nikogo togas zosto go zivees zivoto. Ako ne daruvas Ljubov-togas nemoj ni da baras. Ako ne si milostiv togas ne baraj ni milos. Ako ne pravis dobri dela nemoj ni da ocekuvas dobrina. Znaci nie site sme na nekogo potrebni i nie imame potreba od nekoi. се сложувам

баш се потсетив дека некаде имаше ваква тема..и дека прочитав вакво нешто како постот на иги..ама не ми текна дека е на форумов

и после толку многу работи поминати во животот разбрав дека...
убаво е да бидеш потребан..само сите луѓе различно гледаат на тоа...мене веќе ми е сеедно дали сум потребна на некого..порано размислував на таа тема,ама сега живеам од ден за ден..потребни ми се многу луѓе за да функциониран,ама повеќе не ги бирам како порано...потребен ми е ТОЈ..но само додека мислам на него..престанав да бидам зависна од луѓето , а со тоа престанаа да ми бидат секојдневна потреба..дарувам љубов, а не барам...едноставно сум во тој период кога не сакам да се зближам премногу со некого т.е не можам да бидам во врска од која ќе произлезе нешто повеќе поради тоа што знам дека земјава кога тогаш ќе ја напуштам и ќе одам таму кај што припаѓам...правам добри дела но не очекувам добрина бидејки скоро сите го забораваат доброто истиот момент кога ќе ја затворат вратата...мислам,мислам и неможам да разберам зошто порано ми требале сите оние луѓе околу мене за да функцонирам нормално а сега дури ни партнерот не ми е толку потребен...

(онака се потсетив на темава..а го цитирав иги бидејки се потсетив баш на ова што го напиша)

ми се случи еден и единствен пат да размислувам на темава за потребността во лjубовта. некако не ги поврзував двата поjма...за мене потребностто си е потребност, наj веке нужно задоволуване...потребността е спас и опстанок...лjубовта ти дава крилjа и живот без потребности- мислам на физиологични...например - не jадам, не спиjам...дури не мислам, дури не правам секс, ако тоа не е човекот когото сакам....каква потребност има тука??? о, да има---потребността од присуство...

jas imam potreba da ,,bidam,,potrebna i sum...