Преговори за името

Народ без име е како човек без душа


„Нашето име е наша реалност и наша судбина. Затоа не треба да заборавиме на заветот на предците, на просветителите и преродбениците, на илинденците и асномците, во спротивно, ќе не' проколнуваат нашите потомци. Зашто, народ без име е како човек без душа. А човекот без душа е обична статуа, безнадежна фигура, со која сите белосветски „добротворци“ ќе си играат подбишега.“







Изменето од Анастеа - 18.Октомври.2010 во 02:55

.......pravo bile vie e ili ...ne...realnosta e bitna,

potpishan e od  dvajca,

...da be, ete sum zaboravil,...jas mislev samo dve strani bea i ...nishto povekje!

...ako ne gresham,...vo toj dogovor ovaa strana e ,...drugata (ili prvata beshe ) strana ,...a ne fyrom,

Se slozhuvam.

Jas rekov deka nash*te imaat polno pravo da gi napushatat pregovorite, no ne rekov deka treba da go storat toa. To ne bi bilo najdobrata opcija za nas. Nie treba da gi vodime pregovorite s'e dodeka ne gi zavrshime vo nasha najdobra polza i stovremeno postojano da gi potencirame postoechkite megjunarodni zakoni i normativi koi odat samo nash prilog.

Kolku stho dogovorive se odolgovlechuvaat tolku povekje ima shansi Grcija da ja izgubi formalnata podrshka od drugite chlenki. Od toj aspekt nie nema shto da gubime bidejki nishto ne sme ni dobile.

Messenger напиша: Vo toj sluchaj nashive imaat polno pravo da gi zamrznat pregovorite i da izdadat oficijalno izvestuvanje deka ne sakaat da baraat chlenstvo vo ovie asocijacii bidejki gi naogjaat kako nedosledni vo sledenjeto na nivnite sopstveni principi.

Еве Меси, и ти зборуваш како политичариве кои ги викам ’’увреџени изненаџени’’.

Тоа дефинитивно дека звучи фер, и дефинитивно е праведно така да се постапи, но јас прашувам: дали фер, и праведно, имаат врска со политичките одлуки, и политиката воопшто? Некогаш, па и сега?

И што Македонија ќе добие, односно колку ќе изгуби ако на тој начин се повлече од играта? Ќе им оддржи лекција на европејците? Или ќе продолжи да се разнебитува, да губи на економски план, државнички, на крајот на краиштата, на план на мир?

На крајот на краиштата, доколку добро се води играта, може да се стигне/ше до финале кое е фер и праведно-но, доколку добро се водеше, сите овие години наназад.

Гледате што се случува: не е само овој проблем кој ни го руши достоинството како народ- ние веќе го губиме достоинството со тоа што внатрешно се раздвои и подели народот. И уште милијарда евра да потрошат за подигнување на националната свест со знамиња и коњи и лавови, нема да го сплотат народот, се додека не почнат саглам да функционираат.
 
Последните истражувања и го покажуваат  тоа: 60% од народот се неопределени, т.е. разочарани граѓани. Тоа, многу зборува.


Изменето од Kali - 13.Октомври.2010 во 22:45