Преговори за името

 Kali напиша:

Jas zboruvav za obichniot narod, da tie se ignorantni, no vo svojata ignorantnost, toa e nivnoto  mislenje. Sum go registrirala i napisala tokmu bidejki me zabolelo, ne od druga prichina. Inaku, ostanatoto e ok, iako ne sum ubedena vo slabeenjeto na grchkoto lobi, naprotiv.No, sakam da se razjasnam za edno neshto: vo diskusija, mene ne mi znachi dali nekoj go spodeluva partiskoto mislenje, ili svoeto... iako partiskite mislenja nashiroko ni go kontaminiraat ziveenjeto. No, jas tuka diskutiram so mislenjata, ne so partiskiot lik. Ne mi e jasno zasto site se lovite na toj moment, koj e nagolemo produciran i menadziran od partiskite eliti. So toa samo ja spustame diskusijata na lichno nivo, se diskvalifikuvame postojano i da, toa e ona koe ne zaebuva vo gragjanski, politicki i diplomatski relacii. Zboruvate niz forumov za ucenata na Grcija koja ne e prifatliva, a velite: ne e Makedonec toj koj kje go prifati kompromisot.

Zboruvate za pravoto za samoopredeluvanje na zemjava, a postojano lichno se prozivate, ti si ona, ti si ona.

Problemov e politichki. Trgnete se od lichnostite.

Мakedonka sum; da uzashno ja sakam zemjata no ne go prifakjam nachinot na koj funkcionira, ne, mojot stav nikogash nema da bide partiski inficiran, da materijalnite interesi mi se bitni, no pobitni mi se duhovnite, vrednostite.I drugo neshto, vo vrska so stavot deka Albanskiot blok ne go smetash za znachaen vo prasanjevo: mozhe da ne ti se dopagja, no da ne go prifatish kako vazhen faktor, e besmisleno. Toa shto neshtoto kje go ignorirame, ne go reshava problemot, nitu mu ja namaluva mokjta. Nie sme sosema komotni so ovoj noevski stav, i toa go pisuvav vo prethodniot post: dokolku recheme NE, ne pregovarame so Grcija!..toa ne go reshava problemot, koj e NASH problem. I konecno, ona sto mene najmnogu me interesira, i sakam da prochitam mislenja:
 Platenik напиша:

Овај народ поминал многу низ вековите, ќе го помине и ова. Tреба да се истрае.

Спортивно, стегни заби, соочисе со реалноста и плуралистички обиди

се да ги корегираш недостатоците. Ниту ВМРО, ниту СДСМ, а најмалку ДУИ

или ПДП се единствените алтерантиви за решавањето на проблемите во

македонскот општество.

Едно име имаме, и тоа најмногу ни одговара!Koja e alternativata? Koja e opcijata, nasokata za ovaa zemja nadvor od EU. Kako narodot kje go pomine ova, i do koga? Kako ovaa zemja kje napreduva, sama?

Колку да несакам да донесувам констатациии со кој би го карактеризирал народот на кој му припаѓам, сепак само по себе ми се наметнуваат контрапродуктивни мисли. Постои тој синдром на малодушност, недостаток на желба за борба, синдром на самоуништување. Како постојано да лебди во воздухот некаков комплекс дека сите други се подобри и подобро се организираат од нас. Тоа станува сериозен проблем.

Македонија со векови била извор на политичка и економска миграција, а за тоа има, како објективни, така и субјективни причини. Не е ни чудо што ширум светот живеат повеќе Македонци одколку во самата Република Македонија.

Чувството на безизлезност, чувството дека нема иднина не е нешто ново на овие простори и силно влијае врз писихата на луѓето, а во спрега со погоре споменатите каркатеристики преставува смртна комбинација. Тоа е и целта на тие кои и ги поставуваат условите на Македонија да “самата“ прифати, однсоно свати дека треба да го промени името. Класична пример уцена, принуда. Историјата ни се повторува па затоа и во овие тешки години сме сведоци на деградацијата на македонското јадро. Ако во минатото имало и објективни причини што дел од македонското население станле Бугари, Грци или Срби, несватливо е да тие појави и денес постојат после 65-70 години од постоењето на македонската држава. Дали тоа значи дека ништо не сме научиле од историјата, дали значи дека навистина сме малодушни, поведливи и луѓе кои можат да бидат лесно манипулирани?! По се изгледа нашите протвници и негатори добро не имаат проценето штом константо играат на таа карта. Ќе ни го направат животот пекол, а ние непдготвени да поднесеме било каква жртва ќе подклкнеме на нивните притисоци. Затоа во еден од моите постови ги спомнав Виетнамците, Кореанците, Кубанците... им одавам почит за нивниот дух, спирит да истраат до крај, безразлика што политчкото опкружување не им е наклонето. Само така ќе може да се заслужи респектот.

Затоа во името на илјадници Македонци кои го положиле животот за денес на картата на светот да постои државата Македонија, јас не сум спремен да го отстапам правото кое ми следи, да мојата држава се нарекува Македонија.  

Одстапките со надеж дека можеби тие ќе и го донесат економскиот просперитет и душевен мир на Македонија е само морковче по кое се поведуваат луѓе кои се во очајна ситуација.

Не сум спремен заради некои евентаулни краткорочни придобивки, членство во ЕУ и НАТО, да го отстапам она за кое некој се борел. Јас сметам дека секој еден таков кој е спремен да направи компромис во името на македонскиот народ треба да сноси покрај морална и кривична одговорност. Таквиот компромис нас ќе не направи уште побезвредни и дефинитвно монета за понатамошно подкусурување.

Жалосно е што ние не сме спремни ниту да ги анализираме придобивките кои ги стекнаа нашите соседи по пристапувањето кон ЕЗ. Нетреба да се оди подалеку, погледнете го соседствот, Бугарија и Романија. Една Бугарија од 9 милиони,стана земја со 7 милиони. Животниот стандард е понизок дури и од онај кој го имала во социјализмот, а сметам дека е понизок и од македонскиот. Сите економски параметри покажуваат дека нивната задолженост и буџетски дефицит се полоши од македонските. На дното на Европа се, а ние ги сметаме за репер. Ќе ве молам дајте малку посериозно.

Геополитиката добива нови спинови, современи, па народот ги прифаќа како нешто нормално. Она што Хитлер и Хирохито сакаа со сила да го постигнат, сега моќната и мудра Европа го постигнува со други методи. Се најде модус како мрсните и нецивилизрани Словени и Блаканци ќе станат евтина работна сила. Новите европејци Бугари и Румунци, образовани, со дипломи станаа слуги по Европа работејќи ги најниските и најмалку платените работи. Матичните земји им се во распаѓање, се нема идеја, капацитет, ресури да се направи нешто повеќе. Очај.

Затоа драги мои размислете што правите, што зборувате, што пишувате. Читајте меѓу редови, пратете што се случува во земјите (посебно за оние кои сакаат да заминат), консултирјате се со некој кој го изодел тој пат, уверете се дали навистина тревата таму е позелена, па донесувајте одлуки. Прашувајте што мисли некој паталец, а не некој гаталец. Индивидуалниот успех е успех на поединци, што незначи дека е успех и на мнозинството.

За сите кои ќе се одлучат на тој пат, да земат странски пасош им пожелувам секое добро.

Ме прашуваш за алтерантива?!

Мислам дека сето ова неможе да се сублимира во праграф или два, но верувај дека излез има. Како што некој влегува и креира хаос, така има и излез од него. За се треба добра волја, стратегија и добра визија. Да се стигне до целта треба многу многу, жртви и трпение.

Пожелно би било Македонија да биде во ЕЗ и НАТО но може и без нив и сигрурно не по цена на нејзиниот интегритет. Во светот има 200 земји, не сите се во ексклузивниот клуб наречен ЕЗ, а живеат и се развиваат.

Стратешки алијанси можат да се прават и со други поголеми играчи, а поединечно и со членки на заедницата. На оние кои ни стојат на патот треба постојано да им се повторува дека сме заинтересирани да бидеме дел од интеграциските текови, но исто така постојано треба да им се сугерира за нашата црвена линија. Упорноста се исплаќа.  

Решението на проблемите треба да дојде од внатре, а не од надвор. Да се структуира државата и админстрацијата значи да се стави во функција на стопанските субјекти. Да се создаде поволна екномска клима каде инвеститорите ќе видат можност за заработка, а државата од нивните активности ќе има повеќекратна корист. Државата да направи проценка кои се компаративните предности на тој мал простор, со какви ресурси располага и врз основа на тоа да ја поставува регулативата со која ќе и овозможи да ги ситмулира индустриските гранки кои имаат најголема веројатност да и донесат економски просперитет на земјата. Дали тоа ќе биде производството на храна, сирова и преработена, сточарството, туризмот, преработувачки капацитети, производство и составување на компоненти....треба да покаже таа сеопфатна студија. Еднаш кога тоа ќе се направи, админситрацијата треба да ги насочи сите свои расположиви средста да се материајлизра таа стратегија. Админситрацијата нетреба да биде во функција на носител на стопанските активности, туку треба да биде во функција на креирање и одржување на условите кои благопријатно ќе делуваат на стопанските текови. Секако приоритет пред се треба да имаат индустриски гранки кои креираат вистинско, реално, богатство, а не шопинг центри, кафани, трговија... се разбира дека терцијарните гранки несмеат да се запоставуваат, но не да бидата и основа на стопанството. Доколку истите се основа на стопанството тоа ти е е како да префрлуваш пари од еден џеб во друг. 

Кога ќе се постигне погоре споменатото, сигурен сум дека недостаток на инвеститори, како домашни така и странски, нема да има.

Кога ќе си ја направиш Европа дома, тогаш Европа нема ни да ти треба, таа сама ќе дојде кај тебе.

Знам дека на овја пост ќе има реакции од оние кои се негативци во основа и ќе го окалификуваат текстов како matherhood statment, но силно сум уверен дека тоа е единствениот можен начин да се стигне до посакуваната цел. Нема никој да ти помогне доколку не си помогнеш сам. Одкако ќе си помогнеш сам, потврдено е од праксата, ќе се појават многу пријатели за кои не си ни бил свесен дека ти се пријатели. Ќе се појават и такви кои ќе речат дека ние сето тоа го имаме направено, но нема кој да слуша или да го спроведе....небулоза.

За жал во моментов нема политичка гарнитура во Македонија која има јасна визија што сака да направи. Според мене нема ниту една политчка партија на која јасно ќе можам да и ја одередам идолошката платформа. Се е тоа некаков си политчки дериват, збирштина на социјалистички, капиталистички, националистички идеи, ако можат да се наречат идеи. Пред се би рекол стихија и калсичен пример за политичка борба за превласт. На виталните национални интерси се заборава или едноставно без скрупули масовно се експлоатираат во таа безпоштедна борба. 

Нема критична маса по класна основа за да се формираат партиите преку кои во суштина ќе се бранат и интересите на соодветната класа. Вака изгледа секој со секого и секој против секого, а во името на народот и за народот.

Дајте ми пример во светот за политчка партија која не ги штити интересите на одредена класа? Тоа што се промовира во името на народот и демократијата е само лижавче.

За чии интереси се бори ВМРО како десно ориентирана партија, за капиталот, не, за чии интереси се бори СДСМ како лево ориентирана, за работничката класа,не, за чии интереси се борат ДУИ и ПДП, за капиталистилките, работничките, македонските, не?!

Према тоа драги мои, фокусирајте се на битните прашања. Опстанокот на државата и економскиот прсперитет. Барајте политчка алтерантива во овие плуралистички времиња, опција која ќе им служи на вашите интереси. 

За мене во овај момент приоритет е опстанокот на Македонија согласно нејзиниот устав и името кое македонскиот народ го има избрано.

Тоа е мојата црвена линија.

Изменето од Platenik - 12.Јуни.2010 во 05:42

Внеси реплика	страница <1 58 596061 62 184 >
Tweet