На денешен Ден

1897.- Во атарот на селото Дедино, Радовишко, раководителот на револуционерната организација од Радовиш, учителот Тодор Станков, заедно со селската полиција убија двајца Турци колџии, а главаторот на колџиите, злогласниот Агато, ранет успеал да избега и да ги извести властите. Уште истиот ден Дедино беше блокирано од Турците, а селаните беа подложени на мачење. Притоа, во селото беше откриено оружје и муниција, а беа затворени 123 селани од Дедино и четворица од селото Ињево и однесени во скопскиот затвор „к*ршумли-ан“, каде што беа испитувани и осудени заедно со затворениците од „Виничката афера“. Овој настан е познат како „Дединска афера“.

1903.- Во Крушево влезе Штабот на крушевските востаници свечено дочекан од народот, пред кој началникот на Штабот Никола Kарев одржа револуционерен говор, прогласувајќи ја првата македонска народна република и го повика народот да избере привремена влада. Владата беше формирана со учество на сите народносни групи во градот.

1903.- Во селото Карбуница, Кичевско, се водеше една од најкрвавите востанички битки за време на Илинденското востание. Кичевските востаници, потпомогнати од 150 демирхисарци на чело со војводата Јордан Пиперката, успеаја да ги натераат турските сили да отстапат и долго време да не ја нападнат ослободената територија. Во жестоката борба загинаа 30 македонски востаници, а турската војска и башибозукот имаа 120 мртви.

1936.- Генералот Јоанис Метаксас прогласи фашистичка диктатура во Грција, со што се влоши положбата на Македонците во Грција. Режимот ја забрани употребата на македонскиот јазик и истовремено изврши апсење на голем број Македонци, поради изразување на националните чувства.

1903.- Во месноста Дреновица, кај Кавадарци, четата на тиквешкиот војвода Петар Јуруков водеше херојска борба против 300 турски војници кои требало да заминат за Крушево. Во Борбата која траеше повеќе од 5 часа загинаа 17 борци на четата и 21 турски војник.

1014.- Во битката на планината Беласица, кај Струмица војската на македонскиот цар Самоил беше поразена од војската на византискиот цар Василиј Втори, кој нареди околу 15 илјади воени заробеници да бидат ослепени, а на секој стоти војник да му се остави по едно око за да ги води другите кај цар Самоил. Потресен од глетката, цар Самоил умре на 6.октомври 1014 година. Четири години по неговата смрт, царството се распадна.

1942.- Во Софија, бугарските фашисти ги стрелаа Никола Јонков Вапцаров,македонски поет, есеист, новинар и револуционер. Еден е од основоположниците на Македонскиот литературен кружок во Софија (1938-1941). Во 1940 година ја издаде својата единствена стихозбирка „Моторни песни“. Роден е во Банско, на 7 декември 1909 година. Истиот ден беа стрелани Антон Попов-Дончо, и македонски револуционер, писател и публицист, и Атанас Романов, македонски патриот.

Земја - Никола Вапцаров

    Оваа земја,

        сега што ја чекорам,

    оваа земја,

        која пролетен ветер ја буди,

    оваа земја,

        не е моја земја,

    оваа земја

        простете е туѓа.

    В зори тргам.
    По фабричен друм

        безбројните
        рубашки
        минат.

    Ние сме слеани со срце,

        со ум,

    но земјата... за своја не ја имам.

    Над мојата земја

        напролет
        зраци
        сеат
        сјај

    и грмат водопади

        од сонце
        над роден ми
        крај

    Чувствуваш длабоко

        срцето на земната град

    и гледаш цвеќа безбројни

        скокум како раснат.

    Над мојата земја

        в небото
        опира
        Пирин

    Облаците в бура

        илинденски прикаски пејат,
        охридскиот лазур е
        бескрајно син и ширен,

    а надолу уште

        изгрејсонце Егеј го грее.

    Си спомнам ли само –

        и ете надојдува крвта

    во срцето, кое

        се топи од некаква нежност...

    Земјо моја! Прекрасна земјо моја!...

        Поена со крв,
        лулеана
        в метежи тешки.


    Во Софија 1939.

Изменето од mungos80 - 23.Јули.2010 во 01:59

ДЕНЕС Е РОДЕН ПАВЕЛ ШАТЕВ

СЛАВА МУ.

Никола Парапунов (Разлог, 1 јули 1909 - Бараково, Горноџумајско, 9 декември 1943), македонски комунист од Пиринска Македонија.
Роден е во семејство на шивачки работник. Во 1924 година, по завршувањето на трети клас во месната седмолетка, продолжува да се школува во среднотехничкото училиште во Софија, градежна насока. Потоа работи во родниот град и активно соработува со тогашната Внатрешна Македонска Револуционерна Организација.
Во 1931 година станува член на Бугарската комунистичка партија, а на почетокот на 1932 е член на окружното раководство на БКП во Петрич. Поради своето делување како комунист е уапсен и од 1933 до 1941 година е во затвор.
По излегувањето од затвор, преминува во илегала и на 26 јули 1941 година ја формира разлошката чета, првата вооружена партизанска формација во Бугарија. Пиринска Македонија како дел од Царството Бугарија, најрано ќе го крене својот глас за ослободување и обединување со останатите делови на Македонија.На територијата на Пиринска Македонија уште во 1941 година ќе се оформат партизански одреди под водството на македонскиот комунист од овој крај Никола Парапунов, а токму во Пиринска Македонија ќе се одигра и првата вооружена борба против бугарската војска[се бара извор] и воопшто првата вооружена битка против фашистичките окупациски војски на Балканот.
На почетокот од 1943 година станува член на ЦК на БКП, но на крајот од истата година загинува кај месноста Сува Чешма, во близина на селото Бараково, Горноџумајско, во борба против бугарска полициска заседа.

Изменето од mungos80 - 26.Јуни.2010 во 19:26