Ваша поезија

Volsebniku,
zosto tokmu ovoj grad bese izborot tvoj?
Gazese niz rajskite gradini,
go vide sjajot na glamurot,
vo ocite tvoi se reflektiraa site mozni ubavini.
Tvoite stapki tezea,
na mesta od koi sekoj bi izbegal
zasto samo suva zemja i ostri karpi lezea.
I zarem posle takov dolg,nezaboraven pat,
morase da zapres vo ovoj grad?

Volsebniku,
zosto tokmu taa kvecerina bese izborot tvoj?
Zosto tokmu taa studena nokj,
ja oboi so volsebna boja
od koja neboto zableska tolku silno
sto duri i mesecinata ostana slepa?
Taa nokj ja prolea magicnata napivka svoja,
i dodeka go zarobuvase gradot so mreza neprobojna,
zvezdite pijani ja sledea igrata tvoja,
tancuvajki na pesnata na vetrot necujna.

Volsebniku,
dali slucajno stanavme zrtvi na magijata tvoja?
Dali slucajno se pretvorivme vo epicentar,
na zemjotresot sto od haosot sozdaden bese del,
ili na tvojot naludnicav eksperiment
tokmu srcata nasi bea cel?
I bese premnogu docna za vremeto da go vratis,
volsebniot opium ja obvi sekoja cesticka
i dvete srca gi povrza lanec,
tolku mokjen sto ne uspea da go prekratis.


P.S.Nemam vrska od pisuvanje,ednostavno dobiv inspiracija,zatoa ne me ubivajte so premnogu ostri kritiki

Сама со себе

Тие зборуваат,
Ги слушаш ли?
Од нив извирам,
Се раѓам, живеам
И умирам...

Тие слушаат,
Не зборувај!
Во молкот љубам,
Без страв..

Тие гледаат,
Не плаши се.
Ако си искрен
Дојди и прегрни ме...

Тие знаат,
Но ти не, ништо.
Од страв, или...
Но подобро е така...

Тие ме сожалуваат,
И ти исто!
Но мене не ми треба жал,
Мене ми требаш ти...

Тие заминуваат,
А ти?...

...и ти како и сите останати зарем не!

Draga moja,

Pominuvaat miliajrdi sekundi i zamisli vo sekoja od niv pomisluvam na tebe...na tebe koja so bludot mi go pritiskas srceto, koe, sega zarobeno vo mislite ne moze da cuka i stoi. k*rvo moja, sokriena vo doblesta na tvojata plemenita loza me barase mene koj od loza samo loza pie. Se secavam na prosetkite nasi po prakovite i plostadite polni so mrtvi lica, iskolaceni oci od glad, kade dusata bese na meni kako specijalitet na kucata..vo tishinata na evtiniot motel jas se prodadov, na tebe, za da moze stenkanjeto na krevetot i suvata pot na zidovite da e poprirodna od izvestacenata plastika vo usnite i gradite tvoi, koi gi nosis gordo ko ordeni...Prekrasna bela bluza se uste mi e pred ocite, dodeka kaj tebe doma sedevme site izgubeni, vo beskrajnite dosadni prikazni na tvojot maz koj gladen po samiot sebe, se nasladuvase na svoeto ego, dodeka potskrieni vo kujnata na masata na koja rucek mu pravis se nasladuvav na tvoite vozdiski i kade te zimav kako posledna k*rva ne marejci za ljubovta za koja ti zboruvase dodeka ja brisese potta pred da se vratis kaj mazot ti, baknez da mu dades. Selanke moja, me prasuvas dali te sakam, te sakam isto onlku kolku ti ja sakas kalivata ulicka vo predgradieto od koja na visoki stikli i iscepani konduri no so golema zelba i dva tri prezervativi pobegna vo svetot, za da go najdes onoj vistinskiot....i sega, ti blagorodna duso, iskasapena po evtinite kafeani, ja kupuvas mojata dusa, blagordna moja k*rvo jas pak moram da priznam deka ti me nauci na ljubovta vo koja se se prodava i kupuva - tazen bese zakopot na tvojot tatko osobeno delot koga me odvlecka vo maloto odajce vo crkvata i mi se podade, zaigraa ikonite, se upalija svecite, dodeka ko zivotno te zimav na sekoj mozen nacin stiskajci gi tvoite dojki preoplni so blud, nasite krikovi se lepea ko samari po molitvite na svetoto mesto ..... da no ti me sakase, go sakase moeto mlado meso zarineo dlaboko vo onie delovi kade nikogas ne si go osetila, dali barase vistinska ljubov ili samo onaka ti bev zabava, neznam .... skapite patuvanja na koi obozavase da me vodis kako trofej sega se minato sega nema nisto od toa sem evtina motelska soba evtina ko sto si ti ma ne mozebi si sega besplatna .....? Nemoj dodeka go citas ovaa da me narekuvas prostak, jas samo te ljubam na ist onoj prostacki nacin na koj ti mi zboruvase dodeka se trudese zdiv da fatis izgubena vo bludot...nemoj da mi se lutis zasto znaes deka te ljubam...

Изменето од Templarius - 23.Мај.2008 во 00:23

Филмич, моите комплименти за поезијата на твојата сестра близначка.Посебно за љубовта на француски.

Изменето од Quentin - 22.Мај.2008 во 23:37

Nokeska ke mislam
kade li ti zgresiv,
nokeska kako i cesto pred sega
ke svatam deka izlez nema,
deka smeam da sakam,
no deka ne smeam da dopiram
so onoj moj dopir sto vozbuduva
i izluduva
i mene i tebe.
Pokraj moja senka druga ne ke ima,
onaka izdolzena i nema,
svetot ke bide spasen
zosto resivme da se zrtvuvame za nego
bez nekoj da zabelezi,
zaedno so nas koi ke se trudime
od petni zili
da zaboravime,
svetot e spasen,
toa e dobro.

МАТУРАНТ

Вечерва сум матурант
и ќе играм со принцезата на балот.

Вечерва сум матуранат
и ќе пијам виски
како тато со другарот Тито
на еден 25 Мај
кога му рецитирал своја стихотвроба
за бартството и единството
што го викале „зеница во окото„

Вечерва сум матурант


Изменето од majstorce62 - 22.Мај.2008 во 19:22

Godini


Nemam sili jas veke
dojdoa nekoi godini
godini dusho
ne se onie ludi
nekoi godini teshki
kako sto mojot
zivot beshe
godini koi ne gi sakam
dojdoa dusho godini
koi nosat malku taga
malku sueta
po nekoja stara pesna
malku gitara
malku vino
godini dusho
polni so tebe,ti
edinstvena mi davash sila
da odam napred
godini dojdoa dusho
koga se zastanuva
na hartija malechka
koga se se svede
na mali dozivuvanja
koi ischeznuvaat
sekoe utro
mavajki gi od sonovite
vo realnosta kade
se gubat
godini dojdoa dusho
da te sakam
da te obozavam
godini dusho
samo za tebe
me prasha
dali mozam na edno
mesto da bidam
te izlazav
trebashe da prashash
za godinite
trebashe da gi prashash vetrovite
trebashe da gi prashash patishtata
trebashe da gi prashash
mesecot i sonceto
i sega koga sum daleku
od tebe
godini nekoi dojdoa dusho
godini koi ne marat
za vetrovite
godini dusho godini
koi ne mamat poveke
patishta
godini dusho godini
koi mesechina i sonce
ne sakaat
tuku nekoi chudni godini
koi te sakaat samo tebe
dojdoa godini dusho