Бугари - 100% ТуркоМонголи

Boogie напиша:

Веке нема Траки,Словени и протоБугари - само Бугари останале
[/QUOTE]

Не си ли согласен со тоа?

Boogie напиша: Ама вие не викате дека сте Траки - кога вие би биле Траки тогаш 40-50% од Бугарија ке бидат Македонци а не Бугари

Че коj не вика дека сме наследници на Траките? Ама темата ти е оглавена " Бугари - 100% ТуркоМонголи", коjа не дава можност за промена на процентот.
Словени, Траки, прото-Бугари - тоа са трите основни компонента на Бугарскиот народ. Има и уште - ама те са по малко: кумани, готи, нормани, печенези,власи и уште некои други народи со по мала улога

Та като стана дума за Охрид, еве што открих писано неjде во интернет:

Во науката како сигурно е примено мислењето дека во грчко-римскиот период Охридско било територија во која се развивал интензивен културен живот. Колонизираните Грци и Римјани заедно со домородците Десарети оставија видливи траги и од оваа култура. Некрополата кај Требеништа, што се откри во текот на Првата светска војна, која даде извонреден материјал за архајскиот период на грчката и балканската уметност што детално ја проучија првин Филов, а потоа Вулиќ и Грбиќ, со новите проучувања што се извршија од Кастелец и Лахтов, доби такви димензии што недвосмислено ја потврдуваат горната констатација. Сега е веќе установено дека не само што оваа некропола не била поврзана со далечни грчки воини од VI век пред нашата ера кои заминале, наводно, во борба против Десаретите некаде меѓу Охрид и Струга, како што мислеше Филов, туку таа била некропола на една поголема населба која постоела со столетија и која поврзувала повеќе епохи од животот на луѓето во овој дел на Балканот. Оваа констатација ја лотврдија и проучувањата на Вулиќ и Грбиќ на античките гробови што се открија кај Радолишта. Поткрепа на оваа вистина се и подоцнежните римски или рано-византиски базилики во Радолишта, Октиси и Делогожда (првата и третата откриени по ослободувањето, а втората меѓу двете војни).

Бреговите на Охридското Езеро биле населувани уште од прастари времиња. Археолошките податоци говорат за населби од неолитскиот период (младото камено време), 6000 години пред нашата ера. Од ова време, во рамничарскиот дел на Охрид, во неговото северно предградие Долно Трново, откриена е неолитска населба со богат археолошки материјал.
Според историските извори, први познати жители во областа на Охридското Езеро биле Бригијците (Фригијците) и Енхелејците,од коишто подолго време доминирале Енхелејците. На овој простор подоцна се спомнуваат Десаретите, а градот Лихнид како главен град на областа Десаретија.
Повеќе векови од I милениум пред нашата ера, на десетина километри северно од Охрид, во близина на денешниот меѓународен Аеродром, егзистирала моќна населба со непознато име, на која н припаѓа богат археолошки материјал (златни маски, златни сандали, златни нараквици, бронзени кратери и др.) од кнежевските гробници на надалеку прочуената некропола "Требениште".
Настанувањето пак, на античкиот град Лихнид (во превод значи "Божја светлина") односно денешен Охрид се поврзува со легендата за Фениќанецот Кадмо, кој прогонет од Теба во Беотија, пребегал кај Енхелејците и на брегот на Охридското Езеро го основал градот Лихнидос.
Кон средината на IV век пред новата ера, градот Лихнид (некогашен назив за Охрид) и населбата покрај брегот на Охридското Езеро ги зазел Филип II Македонски. По освојувањето пак, на овие краишта од Римјаните во 148 година пред новата ера, бил изграден патот Виа Игнација, кој преку Лихнид, го поврзувал денешен Драч со Солун и со Цариград.

Значи првите са били Бригиjците и Енхелиjците, а Македонците са касни освоjувачи.(окупатори).
Се знае што Траките произхождат од Бригите. Значи градот е тракиски. А ние сме дирекни наследници на Траките (49 % според ИГЕНЕА). Затоа саками окупираниот Охрид да ни се врати на нас - законните наследници.

Признавам те - цар си!!!!

Еден научник веднага ке усети што си направил фалшификациjа. Зоштото веке по тоа време Македонците са живеели од Одрин (Адрианопол) до Пловдив (Филипопол):

„Набргу потоа стигнав во Филипол [Пловдив - з.м.], кој е главен град на Македонија... јававме еден ден преку рамнина и ноќевавме во планинско село Ветрен...../ Пазарджишко до гр. Септември преди Траянови врата/ ...има две села населни со луѓе од Бугарија, од кои едното село е на границата помеѓу Бугарија и Македонија... Турчинот го држи царот [Јован VII Палеолог (1392-1448) - заб. на М.Б.] во Цариград и сите Грци, Македонци и Бугари, па и деспотот на Рашка [Ѓураѓ Бранковиќ (1427-1456) - заб. на М.Б.] и сите негови поданици... А има... и многу христијани кои прислино му служат на Турчинот, како Грците, Бугарите, Македонците, Албанците, Есклавоните, Рашаните и од Србија, поданиците на деспотот на Рашка, и Власите...“ (Ibid. 197) „Патописецот - Бертрандон де ла Брокиер - за Србија ги употребува и имињата Расија и Рашка. Под Есклавонците (т.е. Склавонците) овде веројатно треба да се подразбират Хрватите, бидејќи Склавонија ги опфаќала: Хрвтаска, Србија, Захумље и Зета.“ (ИНИ, Документи за борбта на македонскиот народ за самостојност и за национална држава. Скопје 1981. I. 135)

Boogie напиша: Ова значи и во Новата Година саглам ве лажатПрост пример да ти напишам,чим видиш на Бугарски е пишано а за Бугарија или соседните земји е историја фрли ја книгата,нема што да научиш од пишувани лаги

Даже и македонските книги? Зоштото патописите ги има и при вас - представени од Александар Матковски:

Хаџи Калфа (1609-1657) е турски историчар, патописец и библиограф, познат под името Хаџи Калфа Мустафа или Ќатиб Челеби. Неговиот патопис се датира околу 1650 г. Според Хаџи Калфа:

„Езерото Ланса [Тихино] се наоѓа меѓу Серес (Сер), Солун и Сидерокапси во близина на патот... На брегот од ова езеро се наоѓа село во кое живеат Грци, Срби и Власи.“
„1. Толи - Манастир (Битола), меѓу Флорина (Лерина), Прилеп, Преспа (Персепе) и Охрид. ...Жителите се Бугари.“
„3. Кеср’ја (Гјол-Кесерје), т.е. Костур на езерото, Костур) меѓу Крупишта, Билишта, Флорина и Преспа, на самиот брег на езерото. ...Во планините живеат Срби и Власи“.
„4. Хорпиште (Крупиште), на брегот на Костурското Езеро два часа до Костур. Во околината се Костур, Билиште, Наслиџ (Населица). Жителите се Бугари.“
„5. Билиште (Белиста), кадилак, 17 дена од Цариград. Наоколу се: Костур, Гориџе (Корча или Горча), изопачено од Горица, Преспа, Крупиште. Жителите се Бугари и Арабанаси.“
„Охри (Охрид), југозападно од Скопје, 16 дена од Цариград, на источната страна на едно езеро. Погранични краишта му се: Призрен, Истрада (старова), Фирџова (Кичево или Крчова). Жителите се Бугари“. (А.Матковски, op. cit. 387; 389; 395-396)

1628 - Един от известните географи и историци на средновековието е Хаджи Калфа или още наричан Шахиб Челеби, който в началото на XVII в. написва книгата: "Географическо описание на Румелия и Босна от Мустафа бен Абдала Хаджи Калфа" преведен от турски на немски от Josepf von Hammer - Виена 1812. Говорейки за областите в Македония, четем дословно:

"XI - Скопски санджак. Околиите на този санджак - Капудан паша - са: 1. Толи Монастир (Битоля) между Лерин, Прилеп, Преспа и Охрид. Идва се от Цариград през Солун, Вардар и Воден за 15 дни. Жителите са българи (стр. 47). 4. - Хорпища (Крупище) на Костурското езеро на два часа от едноименния град. В околностите са Костур, Вилище, Населица. Жителите са българи. 5. Вилище (Белица) на 17 дни път от Цариград. В околностите са Костур Горица (Корча), Преспа, Крупище. Жителите са българи и албанци (стр. 47).

XII. Охри санджак. 1. Охри (Охрид) на югозапад от Скопие 16 дни от Цариград на източния бряг на едно езеро. В околностите са Призрен, Старово, Фиргопа (Кичево). Жителите са българи (стр. 54).