СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

Mi rece ti rekov

Mi rece deka se stramis
ti rekov deka deka ke mizam
mi rece deka se plasis
ti rekov deka ke vozdivnuvam

Mi rece najrano prikvecer
ti rekov najkasno do rucek
mi rece na ruzveltova
ti rekov pokraj ezero

Mi rece da si odam
ti rekov nema da dojdam
mi rece deka si senka
ti rekov deka sum duh

Mi rece , pak ti rekov
ti rekov , pak mi rece
nakraj mora spojuvanje
miti rekovrece.......

(bijonse1)

Ако сретнеш човек со кој:
- вреди да зборуваш а не зборуваш, си го изгубил човекот,
- не вреди да зборуваш а зборуваш, си го изгубил зборот.
Мудриот човек не ги губи ни човекот ни зборот. Конфучиe

Богомил Ѓузел-Твоите пет минути

Постојат пет минути во некој час
што не можеш да ги издржиш,а мораш-
би излегол надвор,би врескал,би се смеел
но не смееш поради другите или поради себе

место тоа седиш в училница грицкајќи нокти
чекаш на ред,маршираш во строј спиејќи
се возиш во автобус како во вселенска кабина
палиш уште една цигара на некој состанок

а тој се одолжува зад таа цигара и другата
и петте минути стануваат цел час
часот ден,денот месец,година итн.
дур не ти се убие желбата да врескаш и плачеш

а кога конечно ти успева да излезеш незабележано
во тебе сепак сите одеднаш се вртат
како да си излегол од нивните животи
а не само од својот.

Ако сретнеш човек со кој:
- вреди да зборуваш а не зборуваш, си го изгубил човекот,
- не вреди да зборуваш а зборуваш, си го изгубил зборот.
Мудриот човек не ги губи ни човекот ни зборот. Конфучиe

За здравица, погледни ме со твоите очи,
и јас со моите ќе ти возвратам милно;
ил’остави бакнеж в чаша да се точи,
и не ќе ми се присака рујно вино.

Жедта што в гради нестишно ме јаде
божествена капка бара да ја згасне;
но и Јупитер од нектарот да ми даде,
сласта за твојот пак ќе расне.

Ноќе ти пратив венче од рози,
не за чест на возгордоста твоја,
тук’ со надеж дека в твоите коси
за навек стројни ќе стојат.

Но ти мирисот само им го сети,
и венецот пак стана мој,
но сега се колнам дише и цути,
не по ујот свој, тук’ во опојот твој...!!!

секој нов ден, носи нова надеж...

Македонија – Анте Поповски

    Еве ја таа проста земја

        од дволичен камен
        и сонце

    Децата уште незаодени каде откопуваат

        лобањи по градините

    Еве ја таа проста земја

        од пајажина
        и од води

    Мудро слободата кај што ги запишува

        селските имиња
        Место икони по црквите

    И каде летото како судбина

        Трае до последниот востанат

    Еве ја таа проста земја

        од заморено дишење
        и од молк

    Низ која времето одминува

        и пак се враќа
        Со неа да го сподели лажното траење.

    О, еве ја таа проста земја

        од грч
        и од чекање

    Што ги научи и ѕвездите да шепотат на македонски

        А никој не ја знае.

Those who wants to live, let them fight, and those who does not want to fight in this world of eternal struggle, do not deserve to live!

Седиме еден наспроти друг

Јас плачам

Ти молчиш

Во соба со боја на безбојност

Стиховите сами се пишуваат

Молчиш за да ме оставиш да се исплачам,

а јас плачам затоа што молчиш...

ILIJANA

SILATA NEKA E SO VAS a ako ne vi treba, neka, i taka ne e nekoj trosok, ja ima nasekade okolu nas.

Šta li će u nama prevagnuti?

bore se Raspusnost i Stega,
Lajavost i Uzdržanost,
Dužnost i Olakost,
Plačljivost i Okrutnost...
Pobožnost i Huljenje,
Mrs i Post...

Veselost i Tmurnost,
Razvratnik i Vernik,
Učitelj i Služitelj,
Asketa i Razmetljivac,
Lažljivac i Istinoljubac,
Visokoumlje i Niskoumlje...
Duša i Mrak...

Šta li će u nama prevagnuti,
kada dodje dan konačni, sudnji?

Mirko Kovac-uvod u drugi zivot

Daj više odmora jeziku nego rukama!

Ах, Таго, не треба да те гледам
како пес-уличар
што доѓа зад куќи
по корка леб, по сува коска.
Треба да ти верувам.

Треба да те намамам
дома и да ти наместам
твое ќоше,
ќилимче да си легнеш,
чинивче со вода.

Мислиш оти не знам
дека ми живееш под стреата.
Копнееш да имаш свое место
пред да дојде зимата. Ти треба
име,
синџир и плочка. Ти треба
право да лаеш по натрапниците,
да ја сметаш
мојата куќа за своја,
јас да ти бидам газда,
а ти мене
мој пес.

Денис Левертов... !!!

секој нов ден, носи нова надеж...

Автор	Порака Тема Пребарувај Опции за темата Внеси реплика Внеси нова тема Верзија за печатење Преведи Тема
mistake Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 26.Јануари.2009 Статус: Офлајн Поени: 8613	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај mistake Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 30.Мај.2009 во 14:22
	. Изменето од mistake - 31.Јануари.2011 во 17:57

Sho-Sana Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 24.Ноември.2008 Статус: Офлајн Поени: 2944	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Sho-Sana Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 30.Мај.2009 во 14:07
	Mi rece ti rekov Mi rece deka se stramis ti rekov deka deka ke mizam mi rece deka se plasis ti rekov deka ke vozdivnuvam Mi rece najrano prikvecer ti rekov najkasno do rucek mi rece na ruzveltova ti rekov pokraj ezero Mi rece da si odam ti rekov nema da dojdam mi rece deka si senka ti rekov deka sum duh Mi rece , pak ti rekov ti rekov , pak mi rece nakraj mora spojuvanje miti rekovrece....... (bijonse1)
	Ако сретнеш човек со кој: - вреди да зборуваш а не зборуваш, си го изгубил човекот, - не вреди да зборуваш а зборуваш, си го изгубил зборот. Мудриот човек не ги губи ни човекот ни зборот. Конфучиe

majstorce62 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор ... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај majstorce62 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 30.Мај.2009 во 08:14
	ДОЈДИ ВО МОЈОТ СВЕТ. ЌЕ ТИ ПРУЖАМ ЧАША ПОЛНА НЕЖНОСТ. ЧИНИЈА ОД ЖЕЛБИ. КРЕВЕТ ОД МЕКА КОЖА. СОНОВИ ОД ДОПИРИ. И ТОПЛА ПОКРИВКА ОД ЉУБОВ.
	БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ

Sho-Sana Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 24.Ноември.2008 Статус: Офлајн Поени: 2944	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Sho-Sana Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 29.Мај.2009 во 23:16
	Богомил Ѓузел-Твоите пет минути Постојат пет минути во некој час што не можеш да ги издржиш,а мораш- би излегол надвор,би врескал,би се смеел но не смееш поради другите или поради себе место тоа седиш в училница грицкајќи нокти чекаш на ред,маршираш во строј спиејќи се возиш во автобус како во вселенска кабина палиш уште една цигара на некој состанок а тој се одолжува зад таа цигара и другата и петте минути стануваат цел час часот ден,денот месец,година итн. дур не ти се убие желбата да врескаш и плачеш а кога конечно ти успева да излезеш незабележано во тебе сепак сите одеднаш се вртат како да си излегол од нивните животи а не само од својот.
	Ако сретнеш човек со кој: - вреди да зборуваш а не зборуваш, си го изгубил човекот, - не вреди да зборуваш а зборуваш, си го изгубил зборот. Мудриот човек не ги губи ни човекот ни зборот. Конфучиe

lane62 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 08.Април.2009 Статус: Офлајн Поени: 7583	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај lane62 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 29.Мај.2009 во 14:51
	Napolje iz moga zazidanog beskraja Iz zvezdanog kola oko moga srca Iz moga zalogaja sunca Napolje iz smešnog mora moje krvi Iz moje plime iz moje oseke Napolje iz mog ćutanja na suvom Napolje rekao sam napolje Napolje iz moje žive provalije Iz golog očinskog stabla u meni Napolje dokle ću vikati napolje Napolje iz moje glave što se rasprskava Napolje samo napolje V.Popa
	Daj više odmora jeziku nego rukama!

pcelka Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 10.Март.2009 Статус: Офлајн Поени: 3326	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај pcelka Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 28.Мај.2009 во 23:14
	За здравица, погледни ме со твоите очи, и јас со моите ќе ти возвратам милно; ил’остави бакнеж в чаша да се точи, и не ќе ми се присака рујно вино. Жедта што в гради нестишно ме јаде божествена капка бара да ја згасне; но и Јупитер од нектарот да ми даде, сласта за твојот пак ќе расне. Ноќе ти пратив венче од рози, не за чест на возгордоста твоја, тук’ со надеж дека в твоите коси за навек стројни ќе стојат. Но ти мирисот само им го сети, и венецот пак стана мој, но сега се колнам дише и цути, не по ујот свој, тук’ во опојот твој...!!!
	секој нов ден, носи нова надеж...

lane62 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 08.Април.2009 Статус: Офлајн Поени: 7583	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај lane62 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 27.Мај.2009 во 17:13
	NIRVANA Nocas su me pohodili mrtvi, Nova groblja i vekovi stari, Prilazili k meni kao zrtvi, Kao boji prolaznosti stvari. Nocas su me pohodila mora, Sva usahla, bez vala i pene, Mrtav vetar duvao je s gora, Trudio se svemir da pokrene. Nocas me je pohodila sreca Mrtvih dusa, i san mrtve ruze, Nocas bila sva mrtva proleca, I mirisi mrtvi svuda kruze. Nocas ljubav dolazila k meni, Mrtva ljubav iz sviju vremena, Zaljubljeni, smrcu zagrljeni Pod poljupcem mrtvih uspomena. I sve sto je postajalo ikad, Svoju senku sve sto imadjase, Sve sto vise javiti se nikad, Nikad nece – k meni dohodjase. To su bili umrli oblaci, Mrtvo vreme s istorijom dana, Tu su bili poginuli zraci, Svu selenu pritisnu nirvana. I nirvana imala je tada Pogled koji nema ljudsko oko, Bez oblaka, bez srece, bez jada, Pogled mrtav i prazan duboko. I taj pogled, k`o kam da je neki, Padao je na mene i snove, Na buducnost, na prostor daleki, Na ideje, i sve misli nove. Nocas su me pohodili mrtvi, Nova groblja i vekovi stari, Prilazili k meni kao zrtvi, Kao boji prolaznosti stvari. DIS
	Daj više odmora jeziku nego rukama!

ThePPPTrooper Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Посети го сајтот на членот Додај во листа на пријатели Сениор АнтиКомунист.. Регистриран: 12.Декември.2008 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 581	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ThePPPTrooper Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 24.Мај.2009 во 14:01
	Македонија – Анте Поповски Еве ја таа проста земја од дволичен камен и сонце Децата уште незаодени каде откопуваат лобањи по градините Еве ја таа проста земја од пајажина и од води Мудро слободата кај што ги запишува селските имиња Место икони по црквите И каде летото како судбина Трае до последниот востанат Еве ја таа проста земја од заморено дишење и од молк Низ која времето одминува и пак се враќа Со неа да го сподели лажното траење. О, еве ја таа проста земја од грч и од чекање Што ги научи и ѕвездите да шепотат на македонски А никој не ја знае.
	Those who wants to live, let them fight, and those who does not want to fight in this world of eternal struggle, do not deserve to live!

pcelka Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 10.Март.2009 Статус: Офлајн Поени: 3326	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај pcelka Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 23.Мај.2009 во 02:13
	Полноќна мисло, поразна мисло..!!! Како веда си брза... и остра како гол нож светкав пред да се брцне. Го стегам в рака и замавнувам во себе, право в срце....!!!
	секој нов ден, носи нова надеж...

anakin Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Unidentified Flying Object Регистриран: 08.Август.2005 Локација: Machku Pichku Статус: Офлајн Поени: 18535	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај anakin Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 23.Мај.2009 во 02:09
	Седиме еден наспроти друг Јас плачам Ти молчиш Во соба со боја на безбојност Стиховите сами се пишуваат Молчиш за да ме оставиш да се исплачам, а јас плачам затоа што молчиш... ILIJANA
	SILATA NEKA E SO VAS a ako ne vi treba, neka, i taka ne e nekoj trosok, ja ima nasekade okolu nas.

pcelka Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 10.Март.2009 Статус: Офлајн Поени: 3326	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај pcelka Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 23.Мај.2009 во 02:07
	Една браздичка од небеската река тече и низ мојата душа, нејзината свежест сè уште ја чувствувам, нејзиниот шум сè послабо се слуша. Понекогаш дури ми се чини дека молкнал и дека полека водичката секнува. Тогаш, пред крајот, пред штура суша и пустелија, ужас ме штрекнува. Блаже Конески...
	секој нов ден, носи нова надеж...

lane62 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 08.Април.2009 Статус: Офлајн Поени: 7583	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај lane62 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 17.Мај.2009 во 14:39
	Šta li će u nama prevagnuti? bore se Raspusnost i Stega, Lajavost i Uzdržanost, Dužnost i Olakost, Plačljivost i Okrutnost... Pobožnost i Huljenje, Mrs i Post... Veselost i Tmurnost, Razvratnik i Vernik, Učitelj i Služitelj, Asketa i Razmetljivac, Lažljivac i Istinoljubac, Visokoumlje i Niskoumlje... Duša i Mrak... Šta li će u nama prevagnuti, kada dodje dan konačni, sudnji? Mirko Kovac-uvod u drugi zivot
	Daj više odmora jeziku nego rukama!

bijonse1 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор bella Madonna Регистриран: 14.Јануари.2009 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 16521	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај bijonse1 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 15.Мај.2009 во 16:59
	http://www.youtube.com/watch?v=w6fUj_klSCs&feature=related ostana samo praznina...... i misla dali navistina "postoi"....... da "postoese".... nemase da te zeme....... vo cutot na mladosta.......

pcelka Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 10.Март.2009 Статус: Офлајн Поени: 3326	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај pcelka Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 15.Мај.2009 во 02:32
	Ах, Таго, не треба да те гледам како пес-уличар што доѓа зад куќи по корка леб, по сува коска. Треба да ти верувам. Треба да те намамам дома и да ти наместам твое ќоше, ќилимче да си легнеш, чинивче со вода. Мислиш оти не знам дека ми живееш под стреата. Копнееш да имаш свое место пред да дојде зимата. Ти треба име, синџир и плочка. Ти треба право да лаеш по натрапниците, да ја сметаш мојата куќа за своја, јас да ти бидам газда, а ти мене мој пес. Денис Левертов... !!!
	секој нов ден, носи нова надеж...

Внеси реплика	страница <1 50 515253 54 67 >
Tweet