Како да се надминат болката и тагата

Anarchy напиша: KINGDAVID напиша: Anarchy напиша: Aj mani me so edna palka da vidam do kade sum...:-) Na mene li velis? Jas nema da te mavnam, no ZIVOTOT ke te mavne, koga-togash. Se razbira, ne ti go posakuvam toa, no takov e ZIVOTOT, ni se dopagjalo toa nam ili ne ... sekoj ke pominuva niz ubavi no i niz losi momenti... Abe koj bilo neka mava pobrzo, da vidam dal e ova iluzija. :-D

Svetot kako svet, kako egzistencija vo koja pripagajame i nie samite, ne e iluzija (nepostoenje), tuku nashata interpretacija za nego e iluzija. Oti nie ne pravime nishto drugo tuku postojano gi tolkuvame neshtata i zbidnuvanjata okolu nas vrz osnova na nashiot limitiran perceptualen aparatus, nash*te znaenja od shkolstvoto i lichnoto iskustvo, od nashiot psihofizichki mejkup, od verskite ubeduvanja, kako i od tradiciite i obichaite.

Za nas Svetot sekogash e samo nekakva interpretacija koja zavisi, koja e isflitrirana, preku prethodno nabrojanite neshta. Zatoa velime deka toj e iluzija, maja, pretpostavka i deka nikogash ne postoi onakov kakov shto go percepirame, razbirame i prifakjame.

I ova ne e pretpostavka, tuku fakt na zhivotot, dokazhan nauchno i iskustveno, i shto pobrzo staneme svesni za toa, tolku pomalu kje imame nedorazbiranja i patenja vo nashiot zhivot.






Изменето од Messenger - 20.Август.2010 во 17:14

Abe ajde .... Tapshanje po ramo ..... sigurno pomaga ....

E da mozebi e i taka za nekogo ....na nekogo mu treba dobar zbor  od vistinski prijatel ,na nekogo tapshanje  na nekogo izolacija a  nekoi za zal ija nadminuvaat svojata bolka omalovazuvajki sekogash koga imaat prilika   so svojot sarkazam i visok stepen na intelegencija .......upssss de ironija mislev pa makar toa bilo i na forum .....no aj da ne pishuvam mnogu nekoj moze i da se pronajde 

Болката и тагата можат да се надминат само со помош на самиот човек кој ја носи таа болка.

Anarchy напиша: Messenger напиша: Zatoa na temata "Како да се надминат болката и тагата" rekov deka izlezot e nevrzuvanjeto so niv. Shto bilo - bilo, povekje ne postoi kako nikogash da ne bilo. Sigurno deka kje ni bide zhal i deka toa kje ne preokupira edno vreme... no ne znachi deka treba da se venchame za toj moment i tie chuvstva. Ako mozhe da se izvleche nekoj zakluchok, kako pouka od seto toa, togash vo red... toa e polezno i dovolno. Tuka se zavrshuva so s'e shto minalo i se prodolzhuva so zhivotot koj se rasposteluva pred nas vo segashniot moment. Тие што нешто значеле и се` уште значат во мојот живот, никогаш нема да бидат заборавени. Засекогаш ќе живеат во мене, без разлика дали се се` уште живи или не, без разлика колкава ќе биде болката и тагата. Секогаш ќе се потсетувам на тоа какви луѓе биле и ќе бидам вечно горд што сум имал такви луѓе покрај мене.

Ne rekov deka kje gi zaboravime lugjeto so koi sme zhiveele, tuku:

Messenger напиша: Sigurno deka kje ni bide zhal i deka toa kje ne preokupira edno vreme... no ne znachi deka treba da se venchame za toj MOMENT i tie CHUVSTVA.

Jas nema nikogash da ja zaboravam majka mi, no toa ne znachi deka sega kje zhivaem so chuvstvoto na gubitok i taga i toa kje go zacvrstivam so odenje na grobishta, paljenje svekji, tazhenje i plachenje sekoja nedela. I nema da ja tazham sekoj den gledajki ja nejzinata fotografija obesena na zidot so kandilo pod nea.

Mojot respekt kon nea ne zavisi od toa kolku solzi kje isplacham i kolku svekji kje zapalam. Ushte povekje, jas sum 100% siguren deka tokmu taa, dokolku voskresne, kje bide prvata shto najstrogo kje me prekori za vodenje takov zhivot.







Изменето од Messenger - 21.Август.2010 во 23:50

Powerful напиша: Болката и тагата можат да се надминат само со помош на самиот човек кој ја носи таа болка.

Не е важно колку е трновит патот,поважни се обувките со кои треба да го изодиш!!!

renatax напиша: Не е важно колку е трновит патот,поважни се обувките со кои треба да го изодиш!!!