Лидери и потчинети

goran-twin напиша: goran-twin напиша: Лидерите во бизнисот ја имаат моќта заради подршката од лидерите на вооружените сили во една држава. Ако во некоја фирма штрајкуваат против газдата,каде газдата како лидер ќе се најде во загрозена ситуација,кој би го одбранил и кој би му го сочувал капиталот од гневните работници?

Изменето од Messenger - 26.Мај.2012 во 19:52

goran-twin напиша:   Контрадикторноста е тоа што всушност ти контрадикторно ме свати.Таа реченица јас не ја реков,ти ја наметна и погрешно ме свати.Поентата ми беше да кажам дека најголем лидер,општо како лидерство во една држава е врховниот командант на вооружените сили на една држава.

Македон напиша: Goran-twin, тој што ќе биде на власт поради војската, тој едноставно нема да биде лидер, туку ќе биде потчинет, токму на оние кои се на власт.

Токму така,но тоа се однесува исклучиво на лидер кој владее во политиката со војска и народ.Затоа Макијавели е во право кога вели дека владетелот треба да настојува да не биде замразен од војската и народот.Дека треба да настојува да биде сакан и почитуван,но и да имаат стравопочит спрема него.На прво место да му се плашат,а од второ значење да го сакаат.

Кога народот те сака поретко се обидуваат оние кои сакаат да направат преврат во власта.Доколку не те сака народот оние кои сакаат да направат пуч со задоволство ќе се впуштат во потфатот .Па дури и ќе инсистираат на смртна казна на соборениот лидер знаејќи дека така впрочем го задоволуваат народот.

Токму добар пример на сето кажано е она што се случи со Чаушеску,каде прво беше замразен од народот,а потоа генералите во неговата војска слободно му го свртеа грбот.




Но кога непријателот ќе види дека лидерот има обединета и добро организирана војска и има голема почит и подршка од војската и народот,согледува дека нема можност.

Сосема е друго лидер во бизнисот,каде воопшто не е битно дали потчинетите и народот те сакаат.Затоа што и ако те замразат ама комплетно сите,не ти можат никаков преврат и одзедмање на власта,доколку не ги прекршуваш законите на државата.

Замразениот и патријархален бизнисмен може да има сосема стабилна власт.Токму поради тоа што друга вооружена организација стои на негова подршка.

Македон напиша: Власта не треба да биде зависна од нешто, туку треба да се труди да добие поддршка.

Лидерот во војската треба да се труди да влева страв од непочитување,истовремено да ја има подршката од војската и народот,да биде сакан,почитуван...

Но ќе ги изложам и моите мислења.

Посигурна власт на еден лидер според мене би била кога лидерот има таква воена организација каде генералите и командантите во војската се помногубројни(но не и премногу),односите би им биле поизретчени и контролирани,надлежноста би им била поограничена,а пак дотурот на храна,финансии,опрема би бил одделен од нивна надлежност и би бил од друг извор на воена организација на команда на самиот лидер.
Потчинетите во војската воопшто да не се занимаваат со политика,туку нивна задача да биде само извршување на наредбите.

Добар пример за тоа дека војската треба да не учествува активно во политиката е историското ВМРО во нашата историја.Каде организацијата ВМРО не само што беше воена туку и политичка.И токму поради занимавањето на командантите не само со воено извршување туку и со политичките превирања,имаше големи нереди и несогласувања во самата организација.

goran-twin напиша: Посигурна власт на еден лидер според мене би била кога лидерот има таква воена организација каде генералите и командантите во војската се помногубројни

Помногубројни е битно,заради потешко меѓусебно договарање за правење пуч.Од економски аспект гледано со мој речник ќе се изразам,поконкурентни олигополисти.

goran-twin напиша: односите би им биле поизретчени

Изретчени односи е битно заради немање можност за меѓусебно договарање на внатрешен заговор во самата војска.Па уште подобро би било ако би имало можност самите генерали да не се познаваат меѓусебно(како во кубанската и некои други револуции во латинска америка каде на секои 10 имало по 1 командант,каде командантите не се познавале меѓусебно за времетраење на револуцијата,заради немање можност за превземање на организацијата) ,да не ги познава ни народот,ниту пак непријателите на лидерот.

goran-twin напиша: контролирани

И позначајните луѓе во војската па и самите војници,да бидат контролирани со своја посебна и одделна организација од војската која ќе му се потчинува и служи на лидерот,разузнавачка служба.Во која и таа треба да има помногубројни челници.

goran-twin напиша: а пак дотурот на храна,финансии,опрема би бил одделен од нивна надлежност и би бил од друг извор на воена организација на команда на самиот лидер

Токму поради поголема зависност на војската од самиот лидер и со тоа отежнување на оние во војската кои сакаат дезертерство.

Со почит Goran-Twin!

Изменето од goran-twin - 12.Јуни.2012 во 18:41

Импресијата за лидерство ја имам и пред да се запознаам со политички и воени дела на автори,па и на авторите кои ги спомнуваш.

Незнам колку си запознаен со Макијавели,но она што го спомнував за почитување, непочитување,страв од непочитување и сакање е макијавелистичко,не мое.
Ако тоа ти е чудно тогаш напишаното на Макијавели ти е чудно,не чуди се на мене.Ако во тоа не веруваш тогаш и е оправдано затоа што како што има макијавелисти има и антимакијавелисти.

Мислев дека ќе искоментираш на она што јас го изложив како мое знаење,а ти ме критикуваш за мислењето на друг.

Ако јас би се споредувал со тој автор,јас ти препорачувам дека подобро е мене да ме читаш бидејќи ќе научиш многу повеќе за еден лидер и владетел отколку да го читаш Макијавели или Sun Tzu.

Всушност макијавелистичкото дело е чисто филозовско па и психолошко и во неговото дело неможеш да се запознаеш со тоа како еден владетел се служи со начин на организирање,структуирање,стратешко војување...итн.

Откако го прочитав Макијавели се прашав кој навистина може да даде подобри совети за еден владетел како би имал добро зауздана војска,силна положба за свое одлучување од позиција на врховен командант,стабилна власт...

goran-twin напиша: Македон напиша: Goran-twin, тој што ќе биде на власт поради војската, тој едноставно нема да биде лидер, туку ќе биде потчинет, токму на оние кои се на власт. Токму така,но тоа се однесува исклучиво на лидер кој владее во политиката со војска и народ.Затоа Макијавели е во право кога вели дека владетелот треба да настојува да не биде замразен од војската и народот.Дека треба да настојува да биде сакан и почитуван,но и да имаат стравопочит спрема него.На прво место да му се плашат,а од второ значење да го сакаат. Кога народот те сака поретко се обидуваат оние кои сакаат да направат преврат во власта.Доколку не те сака народот оние кои сакаат да направат пуч со задоволство ќе се впуштат во потфатот .Па дури и ќе инсистираат на смртна казна на соборениот лидер знаејќи дека така впрочем го задоволуваат народот. Токму добар пример на сето кажано е она што се случи со Чаушеску,каде прво беше замразен од народот,а потоа генералите во неговата војска слободно му го свртеа грбот. Но кога непријателот ќе види дека лидерот има обединета и добро организирана војска и има голема почит и подршка од војската и народот,согледува дека нема можност. Сосема е друго лидер во бизнисот,каде воопшто не е битно дали потчинетите и народот те сакаат.Затоа што и ако те замразат ама комплетно сите,не ти можат никаков преврат и одзедмање на власта,доколку не ги прекршуваш законите на државата. Замразениот и патријархален бизнисмен може да има сосема стабилна власт.Токму поради тоа што друга вооружена организација стои на негова подршка.

 

Македон напиша: goran-twin напиша: Потчинетите во војската воопшто да не се занимаваат со политика,туку нивна задача да биде само извршување на наредбите. Добар пример за тоа дека војската треба да не учествува активно во политиката е историското ВМРО во нашата историја.Каде организацијата ВМРО не само што беше воена туку и политичка.И токму поради занимавањето на командантите не само со воено извршување туку и со политичките превирања,имаше големи нереди и несогласувања во самата организација. Кај ВМРО нештата се сосема поинакви и во ниту еден момент ВМРО нема политичка власт која би била независна, самостојна, ниту пак управува со некаква држава. Дури и власта на ВМРО во Пиринска Македонија била нешто што не може да се нарече независна власт. ВМРО е револуционерна организација, не е носител на никаква политичка власт.

Добро позната ми е ситуацијата со историското ВМРО.
Не е битно дали се работи за легална војска или пара воена структура,пожелно e,и има можност да биде одделено военото организирање од политичкото.

Лидерот на ВМРО можеше да ја има истата структура на организацијата со исклучок на задграничните претставници и да биде исклучиво воена организација.
А пак истиот лидер да има и друг круг на луѓе кои ќе немаат контакти со воената организација(со воените лица) и кои ќе ги обавуваа политички надлежности.

Бидејќи се работи за организација која е нелегална и се обавува во тајност нормално е,а и нема потреба,да има многу голем број на политички позиции.Така да во таа политичка елита може да спаѓаат лица кои ќе контактираат со политичари од дома и странство,советниците,задграничното претставништво,благајната,секретарите итн.

Потоа како трет дел кои би бил одделен и од воениот и од политичкиот дел е одделот за оружје,финансии,опрема итн.

И да не навлегувам кои се други нешта можат да бидат одделени,како што тука спаѓа и тајната полиција,а да се во контекст и служба на самата организација.

Така да лидерот веќе во таква ситуација има три-четири "алатки" на располагање од каде би ја црпел власта.Со кои "алатки" може и да ги зголеми во зависност од потребите и големината на организацијата.


Да ја разгледаме структурата и хиерархијата на ВМРО.

Конгресот- го бира Централниот Комитет и Задграничното Претставништво.
Потоа централистички принцип од горе надолу.
ЦК- ги бира Окружен Комитет,Околиски Комитет,Селски Комитет.

Хиерархија
Централниот Комитет дирекно ги назначува членовите на окружните комитети. Во вонредни околности ЦК има право раководството во окрузите или околиите да го довери на едно внатрешно или однадвор назначено лице. Окружните комитети го потврдуваат раководството на околиските комитети, а тие на селските комитети.
—Член 8, Устав на Тајната македоно - одринска револуционерна организација
Организацијата била поставена врз строги хиерахиски централистички принципи. Таа се делела на селски, околиски и окружни комитети. Над нив се наоѓал Централниот Комитет. Членовите на ЦК се бирале со мнозински гласови од страна на раководителите на окрузите или нивните преставници. Изборното начело важело само за ЦК, а во останатите случаеви се применувал строгиот централистички принцип од горе надолу.
Изборното начело не се применувало во пракса, работите се одвивале врз другарски начела и со договарање. ЦК и останатите месни комитети се состоеле од претседател, секретар, касиер и неколку советници.
Месните револуционерни комитети се делеле на групи (десетки) на чело со началник (десетник). Началникот е најнискиот управен орган и само тој имал право да контактира со претседателот на комитетот, додека пак работниците ги познавале и контактирале само со членовите од својата група. При секој револуционерен округ егзистирала тајна пошта, тајна полиција и терористичка група.
По Солунскиот конгрес од 1896 година се формира едно ново тело, а тоа е Задграничното преставништво во Софија кое требало да ја преставува организацијата пред светот но и да застaне пред надворешните посегања. Задграничното преставништво имало право дирекно да кореспондира со ЦК на организацијата. Со Уставот на ТМОРО и со окружното од октомври 1898 годинасе укинуваат терористичките групи и се заменуваат со околиски чети со што е поставена основата на Четничкиот институт на ТМОРО.
Во поглед на административно - територијалната организациона поделба се формирале 6 револуционерни округа и тоа:
Солунски револуционерен округ
Битолски револуционерен округ
Скопски револуционерен округ
Струмички револуционерен округ
Серски револуционерен округ
Одрински револуционерен округ
Центарален комитет
Центарлниот комитет е највисокиот одлучувачки орган на организацијата помеѓу два конгреса. Членови на Централниот комитет се:
претседателот
секретар
касиер
тројца членови-советници
задграничните преставници
Конгрес
Конгресот е највисок орган во организацијата тој може да биде редовен или вонреден. Одлуката за свикување на редовен конгрес ја донесуваал Централниот комитет, додека пак одлука за одржување на вонреден конгрес се донесува со една половина од вкупниот број на членови на Централниот комитет. ЦK ги определува критериумите за распределба на делегатите на Конгресот. Конгресите се законски кога присуствуваат 3/4 од предвидените делгати.
Во текот на својата работа, Конгресот одлучува за:
донесува Деловник за работа.
донесува и менува Статут
разгледува и усвојува извештај за финансиското работење на организацијата.
избира Претседател на организацијата.
избирна Статутарна комисија.
донесува одлуки и други акти.
Задгранично претставништво
Задграничното претставништво е создадено со одлука донесена на Солунскиот конгрес 1896 година, негова задача е да ја преставува организацијата пред Врховниот комитет и бугарското општество без приотоа да се меша во нивните внатрешни работи, и со нив како и со македонската емигарција да одржува добри односи и да бара морална и материјална подршка за организацијата. Една од главните задачи на ЗП е да застане на патот на надворешните посегања врз организацијата.
Дополнително на тоа, ЗП биле задолжено да одржува врска со странските претставници и да ги информираа за ситуацијата во Македонија и Одринско, и да организира канали за пренесување на оружје и чети.

На сета таа организација од тоа време додади ги моите препораки кои ги наведов за стабилна власт

goran-twin напиша: Посигурна власт на еден лидер според мене би била кога лидерот има таква воена организација каде генералите и командантите во војската се помногубројни(но не и премногу),односите би им биле поизретчени и контролирани,надлежноста би им била поограничена,а пак дотурот на храна,финансии,опрема би бил одделен од нивна надлежност и би бил од друг извор на воена организација на команда на самиот лидер. Потчинетите во војската воопшто да не се занимаваат со политика,туку нивна задача да биде само извршување на наредбите.

,за да воочиш дека колку им биле Бугарија и врховистите криви,многу повеќе биле тие виновни за раздорот во ВМРО токму поради недобрата структура на организацијата.

Можам да замислам зошто одметниците од организацијата биле или оние од задграничното претставништво кои контактирале со странски политичари посебно од бугарската власт која давала секаква подршка на самата организација и кои исто така биле во контакти и со членовите на организацијата.Како само лесно можела Бугарија да подржи еден од нив со откажување на подршката на претседателот на централниот комитет и да им направи дезертерство и раздор.

И одметници од претседателството на месните комитети,посебно од претседателството на Окружните Комитети,кои претсавуваат всушност и генерали на ВМРО.Кои биле во добри контакти со останатите претседатели на Окружните Комитети и со политичари од странство.Колку само лесно можело да се направи пуч на претседателот на Централниот Комитет.


Сакаш ли да го замислиш Тодор Александров со апсолутна власт!?Ама не таа апсолутна власт што тој ја имал,туку строго апсолутна,,,,централистичка,,,монархиска,,,, стабилна власт.Тогаш земи го се тоа во предвид што го реков за една организација и отфрли го конгресот како орган.
А за Ванчо Михајлов нема да зборувам,неговата структура воопшто не ми се допаѓа.

Изменето од goran-twin - 13.Јуни.2012 во 22:28