СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

Имам совест,
Интелегенција и талент
Но,осудена само да го продолжам.......
постоењето.
Заробена
Зад затворски решетки на животот
Како да сум робијаш


Сакам да ги искажам своите чуства
но,ми се чини дека никој не ме сваќа


Бараат од мене да се тргнам далеку од туѓите очи
Зошто???
Затоа што им е лесно да ме посрамат и отфрлат

Ме покрија од глава до пети
Ми ги отсекоја нозете
Ми ја затворија устата
АХ!!

Mario Benedetti


"El silencio del mar"


El silencio del mar

brama un juicio infinito

más concentrado que el de un cántaro

más implacable que dos gotas



ya acerque el horizonte o nos entregue

la muerte azul de las medusas

nuestras sospechas no lo dejan



el mar escucha como un sordo

es insensible como un dios

y sobrevive a los sobrevivientes



nunca sabré que espero de él

ni que conjuro deja en mis tobillos

pero cuando estos ojos se hartan de baldosas

y esperan entre el llano y las colinas

o en calles que se cierran en más calles

entonces sí me siento náufrago y sólo el mar

puede salvarme

Во тишината

Ако носиш нешто неизречено,
нешто што те притиска и пече,
закопај го во длабока тишина-
тишината сама ќе го рече.
  
Ацо Шопов

 

на сон...

Отворена врата, затворени очи
сонот е реалност... сонувам со затворени очи

влегува тивко неканет гостин
мечти за него, а зашто на сон...?
буден сум а сонувам... сонувам со затворени очи

гостин од моите мечти
бакнеж кој трае вечно
поглед со затворени очи.
сон или “сон“ со затворени очи

прегратки и воздишки - вечни другарки
бакнежи и нежни допири
поглед од сон - сон со затворени очи

буден сум а сонувам... сонувам со затворени очи

Радоста твоја е љубов моја

Душата моја е душа твоја;
душата моја е радост твоја;
радоста раѓа вечен миг на радост
радоста твоја е љубов моја
љубовта моја е љубов твоја
љубовта раѓа од “душа - душа“ :  душа на љубовта
душата твоја е душа моја;

Радоста твоја е љубов моја,
душата моја е љубов твоја...
мигот на радоста твоја -
се претвори во вечна љубов моја
мечтата моја стана љубов твоја
радоста твоја е љубов моја
и затоа љубовта твоја и моја
е вечна љубов на радоста твоја и моја.

животот е убав со љубовта и радоста твоја и моја...

"Шупливите Луѓе" -- Поема над поемите! Со скромно ама со многу ценето творештво во американската и светската поезија! Таков генијалец нема да има повеќе како Томас Стернс Елиот! Ненадминлив!
Многу метафизика но многу прецизен говор и опис на смислата на животот: Што ни направи денешницата?

"The Hollow Men"
by Thomas Stearns Eliot

      I

We are the hollow men
We are the stuffed men
Leaning together
Headpiece filled with straw. Alas!
Our dried voices, when
We whisper together
Are quiet and meaningless
As wind in dry grass
Or rats’ feet over broken glass
In our dry cellar

Shape without form, shade without colour,
Paralysed force, gesture without motion;

Those who have crossed
With direct eyes, to death’s other Kingdom
Remember us—if at all—not as lost
Violent souls, but only
As the hollow men
The stuffed men.

      II

Eyes I dare not meet in dreams
In death’s dream kingdom
These do not appear:
There, the eyes are
Sunlight on a broken column
There, is a tree swinging
And voices are
In the wind’s singing
More distant and more solemn
Than a fading star.

Let me be no nearer
In death’s dream kingdom
Let me also wear
Such deliberate disguises
Rat’s coat, crowskin, crossed staves
In a field
Behaving as the wind behaves
No nearer—

Not that final meeting
In the twilight kingdom

      III

This is the dead land
This is cactus land
Here the stone images
Are raised, here they receive
The supplication of a dead man’s hand
Under the twinkle of a fading star.

Is it like this
In death’s other kingdom
Waking alone
At the hour when we are
Trembling with tenderness
Lips that would kiss
Form prayers to broken stone.

      IV

The eyes are not here
There are no eyes here
In this valley of dying stars
In this hollow valley
This broken jaw of our lost kingdoms

In this last of meeting places
We grope together
And avoid speech
Gathered on this beach of the tumid river

Sightless, unless
The eyes reappear
As the perpetual star
Multifoliate rose
Of death’s twilight kingdom
The hope only
Of empty men.

      V

Here we go round the prickly pear
Prickly pear prickly pear
Here we go round the prickly pear
At five o’clock in the morning.

Between the idea
And the reality
Between the motion
And the act
Falls the Shadow
                                For Thine is the Kingdom

Between the conception
And the creation
Between the emotion
And the response
Falls the Shadow
                                Life is very long

Between the desire
And the spasm
Between the potency
And the existence
Between the essence
And the descent
Falls the Shadow
                                For Thine is the Kingdom

For Thine is
Life is
For Thine is the

This is the way the world ends
This is the way the world ends
This is the way the world ends
Not with a bang but a whimper.


Последнава строфа е најцитираната реченица на англискиот јазик од било кој автор на тој јазик. Едино може да е поцитиран говорот на Мартин Лутер Кинг, во Вашингтон 1964, Имам еден сон.

Изменето од Rebelde - 12.Декември.2009 во 11:07