Некои интересни работи за Бугарија

плус тоа ти рекоф дека голем брой полкове са биле од Казан, Самара,....
ова са чисти турко монголи демек бугари
казаците исто не са руснаци - по близо са до бугарите

требе техниот брой да го изжадиш од руските и да го добавиш кон бугарските бройки

мислам после сите овие мои забележки ке требе пак да калк*рираш процентите

мислам дека финалниот естимейт на интегралното одношението бугари/руси ке биде:
50:50


Изменето од да бе - 03.Март.2009 во 08:13

чоли напиша: Platenik напиша: Во Руско-Турската војна земаат учество 700000 (со зборови седумсто илјади)руски војници од кои 200000 го положуваат животот за СЛОБОДАТА НА БУГАРИЈА. Вредно е да се спомене дека во таа војна учествуваат и 6000 така наречени Бугари од кои 1000 се Македонци, па Украинци, Власи Румунци и нешто Срби и Црногорци..... Независноста не се стекнува, независноста може само да се извојува. Слободата е на врвот на копјето! За последен пат се уверувам што Платеник е писател - Платеникот не е читатаел... Алоооо, од дека ги ископа тие 700 000 воjници и 200 000 убиени. Па прочети самите руски источници: Соотношение сил На Балканах, в начале июня русские войска (ок. 185 тыс. человек) под командованием великого князя Николая Николаевича (Старшего) сосредоточились на левом берегу Дуная, имея главные силы в районе Зимницы. Силы турецкой армии под командованием Абдул-Керим-Надир-паши составляли около 200 тыс. человек, из которых около половины составляли гарнизоны крепостей, что оставляло 100 тыс. для операционной армии. На Кавказе русская Кавказская армия под командованием великого князя Михаила Николаевича имела ок. 150 тыс. человек при 372 орудиях, турецкая армия Мухтар-паши — около 70 тыс. человек при 200 орудиях... Руско-Турска воjна

Кога несакаш да читаш тогаш гледај филмови:

Ослободувањето на Бугарија

Знам дека ќе ја оспориш веродостојноста податоците што ги изнесува Русинката Светлана к*ратина, ама што имам јас со тоа?!

Попалките за изнесените “невистини“ можеш само да ги адресираш до Цеце. Сигурен сум дека таа ќе ти помогне околу бројноста на двете страни учеснички во војната.


Од сето ова што е побитно, без разлика дали погинале 35000 Руси во најдобар случај, сепак е тоа 700% повеќе од бројката на учесници класифицирани како Бугари. Ако пак ја земем најлошата варијанта да погинале 200000 Руси процентот е 4000%. Ако пак анализата ја направиме врз основа на учесниците од Руската и Бугарската страна тогаш процентот е 14000%. За тоа да може да се разбере подобро, тоа значи на еден таканаречен Бугарин доаѓаат 140 Руси. Доприносто на Бугарите бил 0.7%

Ако пак направиме етничка анализа на тие 5000 таканаречени Бугари (1000 Македонци веќе ги тргнав на страна) тогаш бугарскиот допринос можеби би бил еднакво, на празно, на ништо, односно нула.

Трагедијата е во тоа што се трудите не да ја минимизирате улогата на Русите во формирањето на Бугарската држава и словенобугарската нација туку комплетно да ја негирате.

Црногорците барем си признаваа на шала, дека тие и Русите заедно биле 150 милиони. Вие сами сте 3.5 милијарди односно дека толку луѓе во светов имаат бугарско потекло.


Со ваков лидер и оратор не ме ни чуди зошто сте такви какви што сте. Да очекувам нешто повеќе не би било фер.

Platenik напиша: Во секој случај Македонците биеле туѓи битки, најмалку сопствени, па не е ни чудо што во голем број дезертирале.

Че са дезертирали - дезертирали са.... Ама познаj посоката? Посочи ми еден пример на Бугарски воjник (Македонец) да е дезертирал во Српската или Грцката армиjа.Нема да наjдеш... Всички дезертации имали една посока: кон родната Бугарска армиjа.

Kasnakoski напиша: Желанието, с което десетки хиляди македонци постъпват в българската армия е сравнимо единствено с нежеланието им да постъпят в сръбската армия. След завземането на Македония сърбите започват мобилизация. На 27.І.1914г. 150 души, вече мобилизирани, бягат от казармите в Битоля и без сърбите да уловят нито един, достигат до България. Така започва един процес, в резултат на който, нежелаейки да постъпи в сръбската армия, голяма част от боеспособните македонци бягат в България. Така например от Ресен и околностите му от мобилизация в България бягат 540 души, от с. Смилево – 90, с Гявато – 80, Цапари – 50 и т.н. В Радовишко от 715 потърсени мъже за сръбската армия, 528 са избягали в България. Този вид бягство особено се засилва след избухването на Първата световна война – в Крива паланка са потърсени 250 мъже за сръбската армия и … всичките са избягали в България, а от областта над 2500 мъже, които трябвало да отидат на фронта, са вече в България. Тези, които сърбите успяват все пак да пратят на фронта, при първа възможност се предават на австрийците или дори стрелят и хвърлят бомбите в тила на сръбските войници. ВМОРО създава цели канали за прехвърляне и така през септември 1914г. в Малашевско и Радовишко по селата са останали само жени, деца и старци, а мъжете са в България. От Щип и областта в България идват над 1000 души, от Скопие – 364 души. По данни на пунктовия началник на ВМОРО в Струмица (тогава в България) само за една нощ през март 1915г. в града пристигнали над 1200 македонци – дезертьори от сръбската армия. В резултат на този вид емиграция от началото на 1914г. до включването на България във войната през есента на 1915г. тук идват около 30 000 дезертьори от Македония. Всички те доброволно постъпват в българската армия и стават основата върху, която се изгражда 11-та Македонска пехотна дивизия. Македонската дивизия в състава на българската армия има общо 35 000 доброволци разделени на 6 пехотни полка (18 дружини), един артилерийски полк (12 батареи), 1 и ? ескадрон и др. Тази дивизия участва в най-тежките битки, като например боевете при Дойран.

Во било која војна или востание Македонците учествуваат пред се ради сопствените интереси. Со надеж дека партиципацијата во истите ќе им овозможи конечно да се изборат за самостојна и независна Македонија.

По некоја случајност лево оринетираните сили биле поумешни при придобивањето на македонското јавно мнение во разлика на десно ориентираните или оние со национал-шовинистичките интереси пред се диригирани од пропагандните машинерии на соседите. Голем дел од нив дури пристапуваат и кон комунистичкото движење без да знаат што тоа значи. Знаеле само дека новиот поредок ќе им го обезбеди правото на сопствено национално достоинство.

Класичен пример за погорново е кога Македонците од Егејска Македонија масовно се приклучуваат на страната на ДАГ во времето на граѓанската војна во Грција. За жал и таму постануваат само топовско месо, а нивното учество резултира во масовен егзодус, етничко чистење. Тоа е еден од последните такви примери во низата на присилни обиди за прочистување на Егејска Македонија. Краен резултат, промена на демографската слика во регионот.

Неспорно е дека илјадници Македонци земаат учество и во Балканските и во Првата светска војна и тоа по различни основи:

- насилна мобилизација
- политичко убедување
- лично убедување на кој етникум му припаѓаат, кој во суштина е во директна корелација со шовинистичките пропаганди од сите три страни и нивното влијание на пределот, градот, населбата, па дури и улицата од каде таа индивидуа потекнува.

Во секој случај Македонците биеле туѓи битки, најмалку сопствени, па не е ни чудо што во голем број дезертирале.

Од се што досега беше напишано, секој еден дури и со минимални интелектуални способности, ќе може да заклучи дека еден дел од Македонците биле под влијание на туркомонглоската пропаганда, односно го прифатиле туркомонголското име. Апсурд е што во душата си ја носат македонската култура, а сакаат да ја нерекуваат туркомонголска.

Патетично е што и до ден деншен има такви кои пред се застануваат зад туркомонголската кауза и плукаат по сопствениор род.

Нема да споменувам имиња, на сите ни се познати кои се тие одроди. Едно би сакал да напоменам дека на форумов не сретнав ниту еден единствен етнички Бугари, ниту од Македонија ниту од Бугарија.

Да, сретнав Македонци и бугаризирани чеда Аспарухови!

да бе напиша: Јордан Шумарот напиша: делот кој го одвојв... ме прекрши од смеење... што не шета по македонијава напатена.... слободно се прекршувай од смеене - ке те залапиме после

делот кој го одвојв... ме прекрши од смеење... што не шета по македонијава напатена....

Во Првата светска војна нивниот број е многу поголем. Во трите различни армии биле мобилизирани околу 200 илјади - во српската околу 50 илјади, во бугарската околу 120 илјади и во грчката околу 20 илјади души. Само во Единаесеттата македонска дивизија, која била под бугарска команда, се наоѓале над 30.000 Македонци. Колку од нив загинале точно не се знае зашто во воените евиденции нив ги определувале или како Бугари, или како Срби или како Грци. Се знае само бројот на загинатите ополченци - 3.631.


Bugaruja drzela najmaliot del, a vo bugarskata armija najmnogu Makedonci.