Само еден стих

Možda dogodi se čudo
I onda uspijem prešutjeti
Teške riječi i sve grubo
Sve što ljudi govore kad se više ne vole

Možda se jednom rodi nada
I onda uspijem ti priznati
Da si najbolja do sada
A da s tobom nijedna ne može se mjeriti

Nema pravila
Tu nema pameti
Kad nastupi tišina
Mi smo dvoje ljudi što se ne mogu razumjeti

I činim pravu stvar (ne spominjem te ja)
Jezik pregrizem da ne bi opsovao
Ovaj život što ga dijelim napola
I kada poželim ja
Jezik pregrizem da ne bi opsovao
Ovaj život što ga dijelim napola

Što je moje, što je tvoje?
Tako ne mogu razmišljati
Sve smo gradili u dvoje
I sve iz temelja sad čemo podijeliti

Kome noć a kome dan?
Ne, tu nema pameti
Kad nastupi tišina
Mi smo dvoje ljudi što se ne mogu razumjeti

OVA NEMOZE SAMO EDEN STIH....MORA SE,INAKU NEMA SMISOL...

beleg напиша: pogledaj dom svoj andzele skini paucinu s ociju....

Не вели стој зашто патот е овој
Имам сега повод свој
Не се двоумам за ништо
Стој, не ми прави неспокој
Да ме спречи може никој
Верувам во себе јас

zar sve ove godine

startuvaj vremenska masino
vrati go vo moda disko ritamot

Ona to zna
zato me tako i gleda
Ona to zna
tebi mi blizu ni ne da

Deka vazno ne e,
znam,
deka samo son e,
na koj se navrakam.
Deka oblacite izrazot nejzin,
go zavzemaat,
duri i toa go znam.
Deka 'nikogas' e vistinata,
deka nema ni da znae
kako i jas sto nikomu ne sum kazal.
Deka galebot Livingston,
go imitiram iako sum Ara,
deka da se sretneme,
mozno e samo ako padnam
od visinite kade se vivnav,
od kade site tocki isti se.
Koga trupot moj ke go precekori,
zosto pat i lezi,
bez da go prepoznae,
bez da znae