kejt-d-grejt

Jimmy was a rolling stone  

и ти

Не сакам да пијам кафе со тебе...

...премногу си се смирила
речиси си умрела

а беше убава
животот рачунаше на тебе

Те убедиле дека постоиш за нивни ќеф
дека возбудата е недолична
и ти веруваш
и дишеш поспоро...
и потешко...

Ти без страв и срам живееше среде суштината на поимот ЖЕНА
нескромно свесна за својата грациозност
вајана во својата уметност
среќна
своја како...
како топола

Нема да пијам кафе со тебе
изгребан ти е лакот на ноктите
не стасуваш да се издепилираш
затоа носиш долги сукњи

Се трампа ли жена за манџа, кажи ми!

си се продала за комодитет
колку ебано ефтино
не ми се верува
си ја покриваш голотијата со лаги
а не знаеш,
можеш да имаш или се' или себе

не е тоа осудување
ни револт што не си веќе таму
само сладок спомен
во моменти на галење со јорганот
кога сум сама
и кога уште те сакам

Не сакам да пијам кафе со тебе, жалам
ќе ми се стегне грлото и ќе сакам да заплачам
по твоите песни
зашто немаат музика веќе
зашто пишувањето  ти станало рутина
како миење заби
како чистење чевли за сите посебно
наутро

Не може тоа така!
Или врати им го духот
или стани книговодител!

nice to meet you,hope you know my name

ЦВЕЌЕ(оти не ми текнува друг наслов)

Уште малку па цела година, едно цвеќе во саксија и јас се бориме за неговиот живот.
Најверојатно е до мајчинските хормони, или со годините сама си доаѓа потребата да се грижиш за сите околу тебе,
кој ќе го знае, ѓавол да го носи
како и да е, душа ме боли оти не живнува.
Му го сменив местото, внимавам на влагата, разговарам со него, му викам Мило,
ама тоа го правам со затворена врата, за да не морам после да објаснувам на прашални погледи нешта што ни мене не ми се баш јасни.
Да му викаш Мило на цвеќе?
Да се стресуваш од помислата дека нема да успее?
Мислам, која фрик ситуација,
дај дијагноза, човече!
Животот се дели на два периода: Кога си безгрижен и кога тоа веќе не можеш да бидеш.
Моето цвеќе и јас - биохемиски продуцирана мултиплицирана нежност
Проекција на насвесната желба да не победи минливоста.
Сизифовско раздвојување на вечноста од обавезните наводници
Потиснување на беспомошноста. На свесноста за бесцелноста.
Одложување на прифаќањето на ефемерноста на циклусот
без исклучоци...
без исклучок...





Изменето од kejt-d-grejt - 19.Јули.2011 во 10:03

веќе пола година јас и едно цвеќе во саксија се бориме за неговиот живот. Утрово не ми влеа многу надеж. Не знам што е тоа, можеби е до мајчинските хормони, или до годините, кој ќе го знае, ама Не можам да замислам да се откажам од него и да го оставам да се исуши.

Глупости

Батали

Жешково удира в глава