...и кога ќе се погледнам себе си се прашувам
што е она по што ти мечтаеш
како Месечината да прашува
зошто цветот цвета
под закрила на разиграните Сончеви зраци
Понекогаш и завидувам на
љубопитноста која те обзема
и управува со мирисот на пролетта.
Колку и да се чудни тие чекори
сепак храброста те враќа на почеток,
а стравот и вистината
те оставаат рамнодушен.
Кога повторно би се сретнале
веројатно би ти го раскажала
денот кога се будиме
и паѓаме во занес на плач
затоа што сме се поблиску до крајот на муграта.
И колку и да ја обожувам Месечината сепак
Сонцето е мојот двигател.

„Јас немам ништо повеќе од себеси,
Само срце кое чука вистински,
сосем доволно да те вознемири
и уплаши ...“

Алелуја, алелуја,
све е гола вода,
алелуја, алелуја,
верата е мода.
Алелуја, алелуја,
обичајот е стар,
алелуја, алелуја,
носи добар ќар.
Алелуја, алелуја,
црква пари зема,
алелуја, алелуја,
гревот ќе го снема.
Алелуја, алелуја,
да крадеме е наше,
алелуја алелуја,
да слушате е ваше.
Алелуја, алелуја,
во лихвата е спас,
алелуја, алелуја,
молете се на нас.

Исполнета желба


Ми го допираш срцето, па исчезнуваш.
Ми подаваш рака, па ја тргнуваш.

Ме оставаш да сонувам, па ме будиш.
Ќе ме помилуваш, па ќе ме погубиш.

А би сакал да те љубам, но далеку си
И да те будам, но те буди друг некој.

Би сакал да те сонувам во ноќите без крај
И да ме љубиш додека зората блеснува в сјај.

Би сакал да го препознаеш она што не зближува,
Да бидеш мојот пат до рајот.

Би сакал да си близу, да ме следиш како сенка
Би сакал да сум твоја исполнета желба..

bivsa???

Овие стихови и ги посветувам на мојата омилена модераторка, сега веќе бивша......

Немој да ми објавиш војна
По ова прашање
Јас сум уморен странец во овој град
Не ме мачи
Од далечина, веќе ме прогонуваат илјадници
Нема ништо херојско во твојата војна против мене
Биди со мене и напртави ме среќен
Не се слуша ништо освен биењето на моето срце
И планините и дрвјата
Веќе не зборуваат со мене
Како што правеа некогаш порано
Сонцето зајде..
Уште еден ден е уништен поради мојата самотија
Тажен сум и осамен на овие планински врвови
И заедно со оваа стивната природа
Во жалост сум и јас!

sta me sad pitas sta mi je

Ne nisi ti kriv sto si u blizini bio tako daleko
Mada cisto sunjam da ces ikom biti blizi
Ti stvarno nemas nikakve veze sa tim
Sto vise nikom ne dam da mi se tako priblizi…

Da, donosio si stvari koje me vesele
Valjda svak dobije ono sto zasluzi
Dobro si znao sto me raduje
Ali nikad ono sto me rastuzi…

Sta me sad pitas sta mi je
Sto nisi pitao ranije
Sto nisi gledao znakove kraj puta
Sad vise nisam ni tuzna ni ljuta
Svejedno je...
Sta me sad pitas kako si lopove moje mladosti
Puno sam bolje od kad te nema
Al sam i dalje nesretna zena
Sretno ti
Moja bivsa radosti…

Mili moj svaka povijest se ponavlja
Pitam se sto nisam starije slusala
Nego sam krenula u krivom smjeru
Opet sam bila nekom samo orden na reveru…

Al to je tako sve prave ljubavi su tuzne
Kako je tek onima koji nisu prave bile
Necu te kleti i nista ruzno zeljeti
Al nista lijepo na tebe nece me sjecati…

Sta me sad pitas sta mi je
Sto nisi pitao ranije
Sto nisi gledao znakove kraj puta
Sad vise nisam ni tuzna ni ljuta
Svejedno je
Sta me sad pitas kako si lopove moje mladosti
Puno sam bolje od kad te nema
Al sam I dalje nesretna zena
Sretno ti
Moja bivsa radosti
Sretno ti moja bivsa ljubavi
Sretno ti
I zivio…

Posveteno na mojata najdobra drugarka