Во едно од депешеата на американските дипломати кое го објави „Викилис“  се опишани работните навики на Србите.

Таму се наведува дека Србите не се расположени за работа, што според нив е последица на комунистичкиот режим, кога платите и придонесите во оваа земја биле сигурни без разлика на тоа колку се работело.

Дипломатите наведуваат дека Србите работата ја гледаат само како нужно зло, и дека работат само кога мораат.

Во услови кога транзицијата е завршена сеуште постарите генерации веруваат дека државата треба да ги издржува работниците. Тие ги советуваат своите деца да не прифаќаат работа која која би била под нивното достоинство. Поради тоа многу деца остануваат да живеаат со своите родители се до зрелите години.

Доколку прифатат да работат тие многу повеќе посетуваат внимание на парите, отколку на предизвиците и професионалното издигнување. Ни на крај памет не им доѓа, усовршувањето на професионалноста доколку за тоа немаат финансиски стимулации.

Американските дипломати изразуваат чудење од каде им се на Србите парите за живот со оглед на ниските плати и големата невработеност.

- Доволно е само да погледнете на главната пешачка улица во Белград и веднаш ќе видите голем број на млади луѓе, официјално невработени, облечени по последната мода, како седат и пијата скапи пијалоци а во рацете држат модерни телефони.Слично е и навечер, локалите се полни со млади преубаво облечни луѓе кои се забавуваат до раните утрински часови, наведуваат диполматите, кои понатму се запрашуваат од каде им се на тие луѓе парите.

Според нив би можеле да постојат неколку извори, а тоа се: Помош на родителите, помош од нивните роднини од странство или незаконски бизниси.