Nemoj da te zavara izraz moga lica.
Jer, nosim masku, hiljade maski,
maske koje se bojim skinuti,
a nijedna od njih nisam ja.
U pretvaranju sam pravi majstor,
ali ne daj se zavarati.
Za ime Božje, ne daj se zavarati.
Pretvaram se da sam siguran
da je sve med i mleko u meni
i oko mene
da mi je ime samouverenost a smirenost moja igra
da je sve mirno i da sve kontrolišem
i da ne tre*am nikog.
Ali, ne veruj mi.
Možda se čini da sam smiren, ali
moja smirenost je maska
uvek promenjiva i koja sakriva.
Ispod nje nema spokoja.
Ispod nje je zbrka, strah i samoća.
Ali, ja to sakrivam.
Ne želim da iko zna.
Hvata me panika na pomisao o mojoj slabosti
i da će me otkriti.
Zato frenetično kreiram masku da bi iza nje sakrio
nonšalantno, sofisticirano pročelje,
da mi pomogne da se pretvaram,
da me zaštiti od pogleda koji zna.
Ali baš takav pogled je moje spasenje.
Moja jedina nada i ja to znam.
Dakako, ako iza njega sledi prihvatanje.
Ako sledi ljubav.
To je jedina stvar koja me može osloboditi od mene samoga,
od zatvora što sam ga sam sagradio,
od prepreka što ih sam tako bolno podižem.
To je jedino što će me uveriti u ono u šta ne mogu uveriti sam sebe,
da uistinu nešto vredim.
Ali ja ti ovo ne kažem. Ne usuđujem se. Bojim se.
Bojim se da iza tvoga pogleda neće uslediti prihvatanje,
da neće uslediti ljubav.
Bojim se da ćeš me manje ceniti, da ćeš se smejati,
a tvoj bi me smeh ubio.
Bojim se da duboko negde nisam ništa, da ne vredim,
i da ćeš ti to videti i odbiti me.
Zato igram svoju igru, svoju očajnu igru pretvaranja
sa sigurnim pročeljem izvana
i uplašenim detetom unutra.
Tako počinje svetlucava ali prazna parada maski,
a moj život postaje bojište.
Dokono čavrljam s tobom učtivim tonovima površnog razgovora.
Kažem ti sve, a zapravo ništa,
i ništa o onome što je sve,
i što plače u meni.
Zato kad sam u kolotečini,
neka te ne zavara to što govorim.
Molim te pažljivo slušaj i pokušaj čuti ono što ne kažem.
Što bih voleo da mogu reći,
što zbog opstanka moram reći,
ali što reći ne mogu.
Ne volim ništa kriti,
Ne volim igrati veštačke, lažne igre,
želim prestati s igrama.
želim biti iskren i spontan te biti ja,
ali mi ti moraš pomoći.
Moraš pružiti ruku
čak i kada se čini da je to poslednje što želim.
Samo ti možeš iz mojih očiju ukloniti prazan pogled živog mrtvaca.
Samo me ti možeš prizvati u život.
Svaki put kad si ljubazan, nežan i kad me hrabriš,
svaki put kad pokušaš razumeti jer uistinu brineš,
moje srce dobije krila,
vrlo mala krila,
vrlo slaba krila,
ali krila!
Sa svojom moći da me oživiš možeš udahnuti život u mene.
Želim da to znaš.
Želim da znaš koliko si mi važan,
kako možeš biti stvoritelj - do Boga pravedan stvoritelj - moje osobe
ako tako izabereš.
Samo ti možeš srušiti zidove iza kojih drhtim,
samo ti možeš ukloniti moju masku,
samo ti me možeš osloboditi moga senovitog sveta panike,
i nesigurnosti, iz mojega usamljenog zatvora,
ako tako odlučiš.
Molim te odluči. Ne mimoilazi me.
Neće ti biti lako.
Dugotrajno uverenje o bezvrednosti gradi snažne zidove.
Što mi bliže priđeš
to naglije mogu uzvratiti.
To je nerazumno, ali uprkos tome što o čoveku kažu knjige,
ja sam često nerazuman.
Borim se baš protiv one stvari za kojom čeznem.
Ali rekoše mi da je ljubav jača od snažnih zidova,
i tu leži moja nada.
Molim te pokušaj pobediti zidove
čvrstom rukom
jer dete je vrlo osetljivo.
Ko sam, možda se pitaš?
Ja sam onaj kojeg znaš vrlo dobro.
Jer ja sam svaki čovek na kojeg naiđeš
i ja sam svaka žena na koju naiđeš.

Molim te poslusaj ono-sto ne kazem, -Charles C.Finn

I will sneak myself into your pocket

Invisible

Do what you want, do what you want

I will sink and I will disappear

I will slip into the groove

And cut me up and cut me up

 

There's an empty space inside my heart

Where the weeds take root

Tonight I set you free

I set you free

 

Slowly we unfurl

As lotus flowers

Cause all I want is the moon upon a stick

Just to see what if

Just to see what is

I can't kick your habit

Just to feed your fast

Ballooning head

Listen to your heart

 

We will sink and then be quiet as mice

While the cat is away

And do what we want,

Do what we want

 

There's an empty space inside my heart

Where the weeds take root

Tonight I set you free,

I set you free

 

Cause all I want is the moon upon a stick

Just to see what if

Just to see what is

All I want is

Put this flower to my room

I set you free

There's an empty space inside my heart

Where the weeds take root

Tonight I set you free

 

Slowly we unfurl

As lotus flowers

Cause all I want is the moon upon a stick

Just to see what if

Just to see what is

I can't kick your habit

Just to feed your fast

Ballooning head

Listen to your heart

Затвори ги очите ноќва

и погледни ме со душата.

Слушни ги рацеве

како шепотат по телото,

и запеј со мојот копнеж

во ритамот на

треперливите емоции.

Никој нема да ја слушне,

никој нема да ја види

ниту да ја почувствува

играта на страста,

танцот на немирот

низ сонежливите души.

Ни самите нема да разбереме јасно,

но сепак ќе уживаме

во таа неразбраност,

во таа нејасн...

Ja nisam ja.
Ja sam taj
što hoda pored mene, a ne vidim ga;
kojega, katkada, vidim,
i kojega, katkada, zaboravljam.
Taj što šuti, spokojan, kad govorim,
taj što oprašta, blag, kada mrzim,
taj što šeće tamo gdje mene nema,
taj što će ostati uspravan kad ja umrem.

Juan Ramón Jiménez

Везилка – Блаже Конески

~ EPITAF ~

Ne stoj pokraj moga groba i nemoj tugovati!
Ja nisam tamo...
Ne bih u njemu mogao spavati!
S hiljadu i jednim vetrom letim...
Ja sam poput dijamanta, blistavi sjaj snega,
na zrelome žitu sunčev zrak.
Ja sam nežna kiša jesenja.
Kad se budiš u miru jutra, ja sam uzlet ptice iz svog gnezda.
Tu sam! Pogledaj! Na noćnome nebu blaga zvezda.
Ne stoj pokraj moga groba i nemoj plakati!
Ja nisam tamo...

Ja ne mogu umreti.

majstorce62 напиша: 10.01.2009. KRVAVA GAZA !!! -Dok krvavo sunce nad Gazom se spušta , i dok lagano se spušta noć, majke mole za nedužnu djecu, i jutro što će doć'. -Da li će još jedna krvava zora, nad spaljenom Gazom da svane, da li će ovaj ubilački pohod, ikada da stane? -Umjesto bajke,umjesto pjesme, što majke pred spavanje pjevaju djeci, njih na spijenje prati pjesma strojnica, vriska,krici i ispaljeni meci... -Dušmanima duša orgija i bjesni nad usnulom djecom Gaze, ruke im ogrezle u krvi do lakata, dok ubilačke smjenjuju straže. I dok se sunce nad Gazom rađa, ezanima najavljuju nova jutra, svi se u molitvi obraćaju Bogu, da dočekaju novo i bolje sutra...         sano02 песнава ја пренесувам од блогот на една поетеса од сараево а е инспирирана од смртта на илјадници деца во ГАЗА... http://sano02.blogger.ba/

Она што го правеа над тој народ во втората светска војна, тој народ(мислам знаеш кој) тој геноцид тоа сега го прави над палестинскиот народ во Газа.

Изменето од MalcolmX - 14.Март.2012 во 18:03