Тодор Александров и Ванчо Михајлов

Проглас на силогосот „Македонија на Македонците“ – април 1891[1]
До македонските народи!
Нашата татковина Македонија била некогаш една од најславните земји. Македонскиот народ ги турил првите темели на воената вештина. Со победничките фаланги на Александар Велики ја пренесол Аристотеловата просвета во внатрешноста на Азија и со тоа го цивилизирал човечкиот род. Но таа некогаш толку славна татковина денес е во опасност да биде разделена и да ја снема сосема, зашто ние Македонците сме ја зафрлиле својата народност, а другите народи ја бараат нашата земја како своја, бараат да ја потчинат нашата голема народност, која во минатото во својата самостојност така светела.
Вистински Македонци!
Нашата татковина е станата сираче. Нејзиното победничко знаме од кое трепереше целиот свет, денеска веќе не постои како знаме на одделна народност. Денес се пишува во картата името на Македонија како некој спомен, а нејзините победнички гревови лежат во големите гробишта на заборавот, благодарејќи на разорните сплетки на оние што веќе неколку години крстосуваат низ нашата земја, засипувајќи го нашиот народ со раздор и отворени страсти. Овие органи се гробари на некогашната славна Македонија. Тие работат за нејзиното раздробување и со месните расправии готват терен за напливот на туѓа војска во нашата татковина. Настапија критични дни за опстанокот на Македонија. Се решава нејзиниот живот или смрт. Јунаци македонски! Зар ќе останете додека сте уште живи да се закопа вашата убава татковина? Погледнете ја разранета од отровните стрели на околните народи што сакаат меѓу себе да ја расчеречат. Во таквата очајна положба нашата драга мајка
Македонија гледа на нас со очи полни со солзи и ни вика: Ако сте навистина мои деца, ако во вашите жили уште тече македонска крв, тогаш е подобро да загинете со мене отколку да останете живи сведоци на исчезнувањето на македонската народност. Не верувајте им веќе на интригите на соседните народи коишто работат само за мојата пропаст. Вие сте челад од мојата утроба, па макар зборувале турски, грчки, бугарски, српски, романски, влашки или еврејски. Вие сте сите мои родени деца верувале вие во Мухамеда, Мојсеја или Исуса. Иако вие ги признавате за старешини едни папата, други шеих исламот, трети егзархот, четврти патријархот, петти рабинот, пак сте вие сите деца од една иста мајка Македонија што плаче ден и ноќ колнејќи ве да се смирите, да се сложите и да се побратимите. Зар не ќе се засрамите ако ве расчеречат и разделат соседите кои зборуваат со односниот јазик но кои се мои непријатели? Зар вие уште ќе им помогнете за да ме закопаат в гроб, а со мене и славното име македонско? Ако тоа го нејќете, ако напротив сакате да ги залечите моите рани, а вие како вистински Македонци решете: на знамето што денес го вијат да се напише: Македонија на Македонците, па тогаш истерајте ги од својата предедовска земја сите интриганти што денес распируваат меѓу вас расцеп на народносните страсти што вас, моите деца и еднокрвни браќа, ве кинат на разни туѓи народности. Признавајќи го ова мое знаме како единствено ваше знаме, викнете: Да живее неразделниот македонски народ!
Од протоколот од последниот состанок на централниот силогос „Македонија на Македонците” на кој е решено да се отпечати овој проглас на сите јазици на Македонија.
Во Цариград, 15.04.1891 год. Централен силогос


Ќе да тодор александров бил мало дете 1891 година.
лагата има гратки нозе.

Зошто да ми е мака-види што пишува Александров во статиjата "Револуциjа или провокаторство":

Во Паланечката околија, која е на границата на Бугариjа и Србија, минатата година нема никакви чети, никакви убиства и напади. Сепак таму станаа најголеми злосторствата под обезорожувањето; таму се изврши и продолжува да се врши најголем терор над бугарското население. Таму каjмакаминoт и џандармерискиот jузбашиjа собираа насила "помош" за турската флота, пари за телефон (во Паланечко телефон!), Пари за нови алишта на полjaците во селата и пр и пр. Карале насила бугарските селани да станат Србомани и да прифатат српски наставници и свештеници, за да се спасат од теророт. Таму не дозволуваат на бугарските свештеници да бидат по селата, за да вршат требите. Таму не може бугарски селанец да отиде кај архиереjскиот наместник или во општинскиот совет, пред да ги вработи за тоа дозвола од владата, како каже однапред за каква работа оди, и пр и пр.

Изменето од lav4eto - 30.Октомври.2009 во 15:12

Да, бил убиен, па потоа се jавил како дух во редакциjата на NYTimes да одрече дека е потпишал...

Нема пропаганда тука,Буги,Александров потврдил дури и пред NYTimes дека не е подпишал манифестот, и ако има негов потпис, он е фалсификат:

Еве и отблизу:

Крајот дека е убиен од самите бугари баш поради мајскиот договор - и кој тоа потврдил дека се откажал,тоа е само пропаганда,пред эаверката бил убиен бидејки самиот процес требало да биде таен.Книгата ја имам многу убаво прочитано и го ценам Александров како неприкосновен водач на Македонскиот народ.Никогаш не се откажал од Македонците,во најтешките моменти ги помага бегалците,ја формирал Илинденската органиэација која живее во Македонскиот народ ниэ најтешките периоди се дури и до вториот Илинден - и да ги убива сите оние малечки души кои неможеле да сватат дека Македонија и Македонците се нешто повеке од обична политика и борба эа поэиција.

Тежок националист и бранител на народот - единствен Македонски водач кој кренал рака на самата Бугарска држава и воспоставил контрола на владеење на принципот држава во држава која чекала обединување и автономија но душманот тоа го спречува со самото убиство на Александров.

Инаку МАКЕДОНИЈА НА МАКЕДОНЦИТЕ е паролата на Александров кој во март 1903 год на судење во Скопје ја иэвикува откако е осуден на 5 год. тешка робија

Јас не се согласувам дека Александров эастапува интереси на Бугарија впрочем не е эаџабе речено крајот го краси делото - има некоја погрешна констатација која се меша помеѓу национална и политичка - јас напишав претходно дека Александров верувал во Бугарската држава како на соседна држава која ке и помогне на Македонија но во никој случај Македонците не ги иэмешал со Бугари,па паролата МАКЕДОНИЈА НА МАКЕДОНЦИТЕ е баш на Александров

Верно ви е контроверзен Тодор Александров
штом мегу себе не можете да се разберете...
колку македонци, толку ставови