Ваша поезија

   никогаш

ти дојде од никогаш
секогаш беше таму
например вчера
таму не те здогледав
ама знам дека беше таму
.
ти дојде од никогаш
ме бакна како никогаш
а никогаш нема да го заборавам тоа
ме погледна како никогаш порано
и тогаш сватив дека го сакам тој збор
никогаш

Автор	Порака Тема Пребарувај Опции за темата Внеси реплика Внеси нова тема Верзија за печатење Преведи Тема
anakin Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Unidentified Flying Object Регистриран: 08.Август.2005 Локација: Machku Pichku Статус: Офлајн Поени: 18535	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај anakin Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 19.Септември.2011 во 16:52
	никогаш ти дојде од никогаш секогаш беше таму например вчера таму не те здогледав ама знам дека беше таму . ти дојде од никогаш ме бакна како никогаш а никогаш нема да го заборавам тоа ме погледна како никогаш порано и тогаш сватив дека го сакам тој збор никогаш
	SILATA NEKA E SO VAS a ako ne vi treba, neka, i taka ne e nekoj trosok, ja ima nasekade okolu nas.

ekszi88 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор In Love Регистриран: 10.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 7008	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ekszi88 Благодарам(1) Цитирај Одговор Испратена: 18.Септември.2011 во 19:15
	Пишувам стихови без престан за да се оттргнам од ножот -барем на кратко. Напишав еден тон стихови за да си го одвлечам вниманиево. Не вреди ниедна борба повеќе. Не ми вреди ниту еден збор повеќе. Ми се смачи од празни муабети. Дојди прегрни ме само и кажи ми дека ме сакаш. Можеби тоа ќе ми ја врати силата (за која не сум сигурна дали воопшто ми е потребна). Си го барам својот рај. Си го барам својот мир. Овде не го наоѓам. Јас овде не припаѓам. Како кловн без маска, очаен за ронка насмевка легнат на шините чекајќи некој воз да го растргне. Не друже, тука нема публика. Тука виреат само страшните крикови во мојата глава. Гладни ја чекаат мојата душа. Ми треба љубов да си наберам, но јас си имам градина на најнеплодно место.

ekszi88 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор In Love Регистриран: 10.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 7008	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ekszi88 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 18.Септември.2011 во 19:05
	Пијам кафе. Можеби е моето последно, но не уживам во него воопшто. Одвратно ми е се што ме потсетува на живот. Но призавам -се плашам. Се плашам од себеси. Се плашам од патов по кој чекорам. Се изгубив и им се препуштив на дивите ѕверки. Тие ќе ме докрајчат. Дури и луѓето кои не ги познавам се грижат повеќе за мојот живот отколку што јас го правам тоа. Се грижат или инстинктивно стискаат на кочницата? Каде се тогаш моите инстинкти? Никаде. Изџвакани, неупотребливи, фрлени.

ekszi88 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор In Love Регистриран: 10.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 7008	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ekszi88 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 18.Септември.2011 во 13:26
	Одбројување Уште колку ли часа останаа? Почнува и чукањето на секундарникот да ме вознемирува. Што чекам? Некој си ебан зрак да ми го освелти патот? Не благодарам. Доцна е. Никој повеќе не може да ме купи со сончеви зраци и сијалици.

ekszi88 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор In Love Регистриран: 10.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 7008	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ekszi88 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 17.Септември.2011 во 17:30
	Дозволи ми да се збогувам Подај ми рака, дозволи ми да те прегрнам. Дозволи ми само уште еднаш со рака да го погалам твоето лице, дозволи ми уште еднаш да ја стиснам твојата дланка и пушти ме. Дозволи ми да се збогувам. Јас овде не припаѓам.

ekszi88 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор In Love Регистриран: 10.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 7008	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ekszi88 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 16.Септември.2011 во 15:10
	Неприпадност Исчезнувам зад уште една гребнатина. Не се плашам повеќе ни од смртта. Повеќе ме плаши суровоста на овој живот. Смртта е поинаква, таа е тивка и волшебна. Имам повеќе причини за да искрварам до смрт отколку да останам овде. Останувам само затоа што сум научена да ги исполнувам туѓите очекувања. Глумам себељубие, но што да кажат нозеве чија што кожа ми служи како хартија за мојата крвава уметност? Глумам себељубие, но искрено никој до сега не купил билет за да ја гледа мојата патетична театарска претстава. Еден билет е само само ронка љубов. Единствено нешто што најдов во гардеробата додека ја тргав маската е нож, а на огледалото со црвен кармин напишана реченица: “оди додека е време, ти не припаѓаш тука повеќе, замини си пред да распукаат и стаклава.”

ekszi88 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор In Love Регистриран: 10.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 7008	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ekszi88 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 12.Септември.2011 во 18:19
	Радоста и мирот за мене се само еден добар порнич кои ти даваат задоволство само дур зјапаш во монитор. Прочитав многу за нив, прелистав толку многу страници но никогаш вистински не ја почувствувам нивната мека бела кожа. Камасутра која е непрепорачлива за нееластичните како мене. Јас научив да се виткам од болка, но се виткам во погрешна насока -среќа газот не ми е ренде сеуште. Нема задоволство во газот. Да се исправам ли? Заеби, пренизок е плафонов. Прво морам да излезам одовде. И ја ебав мајката на кичмава!

ekszi88 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор In Love Регистриран: 10.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 7008	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ekszi88 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 31.Август.2011 во 14:51
	Ne me biva za parkour... ali ke se navezbam... verojatno.

majstorce62 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор ... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај majstorce62 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 31.Август.2011 во 12:45
	preskokni go zidot, mora da ima izlez...
	БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ

ekszi88 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор In Love Регистриран: 10.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 7008	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ekszi88 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 30.Август.2011 во 18:34
	Ќе дојде и денот кога ќе ме нема. Тогаш нема повеќе ништо да боли. Нема да ми биде гајле кој ми го спомнува името повеќе. Никогаш и ништо не ни било толку битно, само јас сум давала некакво значение за да си се утешам. Слепа уличка, а јас на ѕидот за последен пат го проектирам овој филм.

ekszi88 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор In Love Регистриран: 10.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 7008	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ekszi88 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 27.Август.2011 во 19:28
	Ненаименувана Не ја чувствувам повеќе ни разорната топлина од сонцето. Студен камен во сенките на смртта. Отсуство на светлина. Отсуство на здив. Затворени очи и приклештена уста. Не ја чувствувам повеќе ни болката од скршениците. Кактус во сопствената пустина, кактус без корен. Изменето од ekszi88 - 27.Август.2011 во 19:29

ekszi88 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор In Love Регистриран: 10.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 7008	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ekszi88 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 26.Август.2011 во 17:59
	Себичност Никогаш нема да го разберам светов. Себичност. Злоба. И да, бесна сум. Сите гледаат со кого спијам во спалната и дали имам наркомански подочници, а никој не сака да види дека сонот одамна ми е украден, дека мирот си почива во мир одамна. Ха, немам ни спална, немам ни дом. Ги сакам сонцето кое полека но сигурно ме убива (онака канцерогено де). Ја сакам и тревата под мене, а покривка ми е по некој топлодушен инсект кој сака да спие со мене во прегратки. Спијте во своето слепило и чудете се сеуште зошто некој бара спас во жилетот и јажето. Нема никогаш да ви биде јасно дури себично ја чувате постелнината за молците во плакарот. Сите само напразно ја спомнуваат љубовта, но ова не е свет на љубов, ова е свет на ПОСЕДУВАЊЕ!

bijonse1 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор bella Madonna Регистриран: 14.Јануари.2009 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 16521	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај bijonse1 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 13.Август.2011 во 22:32
	ДОЖД ВРЗ МОЕТО ТЕЛО Сонувам разбудена, со затворени очи те гледам, топлина во гради ми го запира здивот, а тоа силен дожд паѓа врз моето тело… Се галам без допир, со затворена уста те бакнувам, зрак игра на моето лице, а тоа силен дожд паѓа врз моето тело… Те сакам без причина, те прегрнувам со грч во моите раце, чувствувам влажност по моите бедра, а тоа силен дожд паѓа врз моето тело… Блаженство бесконечно, виножито ме благословува, занесена ги отворам очите а тоа само дожд паѓа врз моето тело… Изменето од bijonse1 - 23.Февруари.2018 во 21:50

anakin Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Unidentified Flying Object Регистриран: 08.Август.2005 Локација: Machku Pichku Статус: Офлајн Поени: 18535	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај anakin Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 13.Август.2011 во 02:03
	. човекови надежи, желби, падови оставаат трагови и така еден продавач на рози продава рози со упатство пред употреба фрли
	SILATA NEKA E SO VAS a ako ne vi treba, neka, i taka ne e nekoj trosok, ja ima nasekade okolu nas.

Внеси реплика	страница <1 8 91011 12 146 >
Tweet