Ваша поезија

Quentin напиша: За тажната бабичка... Далечини ми ја квасат душата како сунѓер кого водата го убедува да ја скрие со заборав својата леснотија. Ех да бликне аловина низ испакнативе жили што староста ги резбари по моите раце... Да го видам бескрајот низ вашите очи, оти вие имате зеници што отаде хоризонтот гледаат. Преку вашите воздишки да го скаменам духов што се плаши да не пеплоса под налетот на времето. Во вас себе си да се видам...

BOZE KOLKU UBAVA LAVINA OD TOPLI ZBOROVI,TE PRITISKA,TE OSTAVA BEZ ZDIV A NE TE UBIVA. TI BLAGODARAM!

Te sakam
kako sto zivotot
moze da se saka,
kako  nadez 
za podobro utre,
kako zvezda dalecna
vo cija orbita
cuvstvuvam vina
sto ne sum roden.
Kako zelba strasna
koja sudena ne mi e
i koja boli
dur mi raskinuva dusa.
I znam deka po tebe
nikogas nema da sakam
niti srce ke imam
za nikogo i nisto,
samo prazna ljuspa so oci od riba.
A velat i toa sto ke ostane
treba da se saka,
velat site toa gi ceka
denes ili podocna
na izlezot od zelbotekata.

Утро 2

Од исток се наѕираат
Бајраците и копјата на изгревот
И како цунами наидува
Пригушен татнеж на светлина.
Тоа се фалангите на новиот ден,
И déjà vu на старите битки.

Неговата љубов е мојот штит од злато.
Неговата љубов ме чува од уроци.
Таа е зборот Мојсиев што сече мориња.
Таа е мојата мана падната од небо.
Ги примам благодарно даровите
Смалена во својата недостојност.




Изменето од filmadzijka - 11.Март.2008 во 13:03

добро утро друштво на весели поетеси

Изменето од majstorce62 - 11.Март.2008 во 10:41

Земја

Простор од дамнини што се освојува,
но само со мислите и со историските читанки...
Замислен круг што на крајот не' собира
обезглавени, онемени, неприсутни...
Растурен дом кој не'лаже со милиони бои и мириси,
за да не' утеши, за да не' смири...
Немаме ништо ние од неа, туку таа не' има нас.
Затоа дај да бидам ненаситен ползач по утробата твоја,
како последен геофаг, кој ниту тажи, ниту се радува.

Thanks kejt. Мило ми е што ти се допаѓаат моите стихови.

BLUE EYES

Never saw something like those
blue eyes
wide open and bright
windows to a soul deep down
and a heart full of passion
a summer sky by day
and deepest lagoon by night
blue eyes...
blue eyes that mesmerized

Everlasting brightness in those
blue eyes
wide open and bright
the colour of the oceans
in a tropical day light
and a midnight blue skyes
dazzling with life and extasy
blue eyes...
blue eyes that mesmerized

Long for the sailor beneath those
blue eyes
wide open and bright
even when age enters the twilight
those beautiful jewels will be as ever
cause the light
from the soul
will shine forever

Apart worlds I saw in those
blue eyes
wide open and bright
as they look at me
on a roller coaster of love
heaven sent I think from above
you have turned my heart on fire
throwing my life into a whirlwind of desire
...oh, those...
blue eyes...
blue eyes that mesmerized.