Исто ли е завидливост и љубомора?

Како што реков, љубомората повеќето ја врзуваат со романтичните чувства, т.е интимниот однос помеѓу двајца, па затоа за неа како поим врзуваат страв. Но, постои љубомора и на работно место (во врска со постигнувањата на другиот колега), на факултет (исто кога некој колега добил повисока оцена од твојата), во семејството (велиме дека едното дете му љубомори на другото зошто родителот му посветува повеќе внимание) итн. Истиве овие примери можат да бидат супституирани и со завидливост. Што значи, дека многу е бледа границата помеѓу двата поими, а од нашето секојдневно искуство знаеме дека љубомората како чувство не може да биде ексклузивно резервирана за љубовните врски, односно браковите.

Изменето од Quentin - 06.Февруари.2008 во 19:15

Ако бараме етимолошки разлики помеѓу двата термини, сигурно дека ќе ги најдеме. Но во суштина, се работи за модалитети на едно исто чувство: фрустрација создадена од потребата да имаш нешто што многу го посакуваш, а никако не можеш да го имаш!
Обично љубомората се поврзува со романтични чувства, а завидливоста се вади надвор од контекстот на односите помеѓу двајца луѓе и и' се дава генерален предзнак за да се означи погоре спомнатата фрустрација.

BidiFit напиша: Што е поубаво да си љубоморен или завидлив?

Zoshto mislam deka prashenjeto bi trebalo da bide:shto e polosho?
Togash odgovorot bi bil, da si zavidliv e polosho, od ljubomorata(se razbira ako e vo normalni granici), bi mozhelo da izleze i neshto polezno za vrskata, a od zavidlivosta nema fajde!

Што е поубаво да си љубоморен или завидлив?

Што се однесува до зависта и љубомората, не постои човек што не ги искусил и двете. Кој од нас не почувсвувал завист уште како дете. Зарем некогаш со завист не сте погледнале во скапата играчка на другарчето, која вам не можат да ви ја купат. И зависта и љубомората во мали дози се корисни. Завист во мала доза може да не тера напред. Ако не е зависта, може да изостане прогресот. Некои луѓе токму таа ги тера напред. Љубомората, ако не е болна,е сенка на љубовта. Оние што велат дека не се љубоморни, или дека никогаш во животот не почувствувале љубомора - во најмала рака не ја зборуваат вистината. Ако некого вистински го сакаме, сакаме да го задржиме за себе. Тоа е посезивност. Но и тоа има степени.

Може ли со црвеноперки, нив ги ловам во огромни количини.

Пастрмка е, но никогаш во животот не сум фатил пастрмка,само сум јадел.