Hz. Muhammed - Лав Н. Толстој (затаената книга)

eve ti spremiv nekoi dokumenti              pdf

 

http://www.sevde.de/Hz.Muhammed-Tolstoy.pdf

 

 

 

ps. ako imas problem so  ovie tri jazika kazi

Изменето од Padisah - 25.Јануари.2008 во 23:11

Negovite  dela sekako deka mi se   poznati mi se tuak moze da ti spomnam za :

A.Karenina

Toj sekogas sakal da napise kniga za sovremeniot zivot . Brakot mu bil glaven problem a preljubata zplat na deloto. Toa i go ostvaril vo deloto `Ana Karenina` Preljubata e greh koja Tolstoj i samiot ja napravil poradi koe se osekal kriv zaradi toa , Seto toa jasno se gleda vo glavniot lik Ana Karenina. So Ana tolstoj sakal da ja prikaze svojata temna strana a so likot ljevin sebesi,  a likot kiti e bila zapravo ogledalo na negovata zena Sonja.

 

Hadzi Murat

Za deloto Hadzi Murat za proslaveniot cecenski gerilec, strah I trepet za armijata na carska rusija  .Mnogu vazno sto tolstoj vo edno od poslednite dela Hadzi Murat nacinot nakoj pisatelot go opisuva svojot glaven junak . Toj go slika Hadzi Murat kaok gerilec pobunenik so golema pocit i neznost dodeka ruskiot car e prestaven laskavo.

Padisah - ti voopshto ne ja poznavash istorijata na Tolstoj! Da - bil otfrlen od crkvata, no ne samo shot ne bil napushten od lugjeto - tuku naprotiv - Yasna Poljana kade shto zhiveel, stanala mesto za poklonenie. Vo toa vreme ja narekuvale "Ruskiot Erusalim" - zatoa shto desetici iljadi lugje doagjale da go vidat i da go slushnat negovoto propovedanje - koe patem, ako prochitash neshto od Tolstoj, namesto za nego, kje znaesh deka e vrakjanje kon osnovnoto Isusovo Uchenje, pred formiranjeto na Crkvata kako institucija.
Toj formira komitet za pomaganje na Makedonija, vo Oktomvri 1903-ta godina, zaedno so ushte nekolku vidni pisateli i umetnici vo Moskva, toa e fakt koj e jasen i dokazhan.

Na osnova na toa sto procitav moze da se primeti negovoto voedesuvuvanje za Muhammed a.s. i prema islamot. Taka i na osnova na korespondencija na pismata koji se navedeni v knigata, so soprugata na azeriskiot general , koja se obratila do Tolstoj za mislenje za toa decata koja religija treba da ja izberat, bidejki tatkoto e bil musliman, a ona hristijanka, Tolstoj izosuva i akcentira mnogu cinenici i razlozi  na osnova koji preferira za islam. Zabeleskite na ovie pisma isto taka moze da se najde vo deloto` Beleski od Yasna Polyana`koi gi napisal privatniot lekar na Tolstoj , D. P. Makovitski.

najprvo zidarski kazuvas nesto za sto ne tocno i takvo nesto ne imalo takov podatok nema (za slucuvanjata vo makedonija)

I'm sorry batka,tuka jas ne mozam nisto da ti pomognam! -Ocigledno vo nekoi raboti sme ponapredni od vas!

Eve malku pokonkreten citat za ona sto go pisuva Padisah,i Halid Ibn Velid.

          LAV NIKOLAJEVIČ TOLSTOJ I MIR





Jedna od knjiga koje su se mogle kupiti na sajmu knjige u sarajevu je Librisov prijevod turskog izdanja knjige 'Tolstoj o Muhammedu s.a.v.s. – Dugo skrivana knjiga' koja nas upoznaje sa simpatijom najvećeg svjetskog književnog klasika prema Islamu.Smatrajući, da je u vrijeme svih stereotipa koji se zlonamjerno nameću islamu u cilju prikrivanja neokolonialističkih pohoda određenih moćnika, ova knjiga bi svakako trebala biti lijep povod za razmišljanje o stvarnom značaju islama. Knjiga pored uvodnika Iljasa Tanovića, Arifa Arslana, Rasiha Yilmaza, Telmana Aliyeva sadrži originalno izdanje i prijevod sa ruskog jezika tzv. 'dugo skrivane knjige' koju je Tolstoj metodološki pogrešno nazvao ' Muhamedovi hadisi kojih nema u k*r'anu'; Tolstojevu korespodenciju sa Jelenom Jefimovnom Vekilovom; Tolstojeve ispovijesti i razmišljanja o Bogu, te faksimile knjige i pisama na ruskom jeziku.

Tolstojeva zbirka Poslanikovih hadisa, štampana je u ruskoj štampariji 'Posrednik' i objavljena je u oktobru 1908. godine. Knjižica je nastalo nakon što je Tolstoj izučavao rad indijskog islamskog mislioca Abdulaha es-Suhreverdija. Sam Tolstoj,kao uvaženi pisac i ruski aristokrata, prosvjetitelj, 'prijatelj i pomagač običnih ljudi' izvršio je kao pojedinac ogroman uticaj na čitavu zemaljsku kuglu i značajne ličnosti svog doba poput Gandhija, a 1914. godine kada je započeo Prvi svjetski rat pisac Romen Rolan je zapisao:' U cijeloj Evropi, nakon Tolstojeve smrti, nema više nijednog velikog moralnog autoriteta.Često se pitam da li bi veliki pisac i mislilac iz Jasna Poljane da je bio živ, mogao zaustaviti to krvoproliće'.Još za Tolstojeva života se govorilo da Rusija ima dva cara: Nikolaja i Lava 'cara riječi'. Prema pisanju dr. Ilijasa Tanovića 'niko kao Tolstoj nije tako lucidno i pošteno uočio čovjekove, pa i vlastite slabosti. Niko nije tako hrabro ustao protiv duhovne i moralne niskosti prikrivene tankim plaštom civilizacije. Samo je Tolstoj imao odvažnosti da, u svojim Dnevnicima i pismima, postavi pitanje svetosti crkve koja blagosilja vojsku, ulaguje se vlasti i novcu. Crkva ga je stoga izopćila iz svoga svetog krila, a budni pazitelji u Sant Petesburgu 'iskasapili' su njegov roman 'Usksrnuće', izbacivši čitava poglavlja. U pismu svetom Sinodu, koji ga je ekskomunicirao kao bezbožnika, Tolstoj kaže: ...počeo sam time što sam volio crkvu više nego moj mir; zatim sam više volio kršćanstvo nego crkvu, sada više volim istinu nego sve na svijetu.' Iako je kao obični vojnik sudjelovao u ratu protiv Osmanlija i protiv muslimana Kavkaza, Tolstoj u Hadži Muratu i Sevastopoljskim pričama, koje su bile nadahnute tim piščevim iskustvom kritikuje svirepost kojom se uništavaju čečenska sela, pale džamije i ubijaju plemeniti i odvažni gorštaci. Uz divljenje čečenskom otporu Tolstoj osuđuje cara Nikolaja 'zbog njegovog nasrtaja na život i svetinje jednog naroda', jer mrzi svako nasilje. Njega u svemu tome zanima istina i ljudsko biće, a ne ko je Rus, ko Čečen ili Kozak.Zbog moralnog lika Lav N. Tolstoja, iskrene sljedbenike islama, koje ugrožavaju 'moderni' križari, ali i oni koji islam koriste da iza njega sakriju vlastitu duhovnu žabokrečinu i agresiju, ne iznenađuju riječi Tolstoja -pisca najznačajnijih književnih djela svih vremena - kojim odgovara na dileme Jelene Vekilove koja mu se obraća sa molbom da je savjetuje u vezi njenih sinova koji žele preći na islam: '...Što se tiče davanja većeg značaja islamu nego pravoslavnoj crkvi , ja sam punog srca saglasan tome. Koliko god to bilo čudno reći, za mene je islam neuporedivo uzvišeniji od hrišćanstva. Kad bi čovjek imao pravo izbora, svaki razuman pravoslavac i svaki čovjek, bez ikakve sumnje i nedoumice, prihvatio bi islam, jednog Allaha i njegovog poslanika. Zašto? Zato što s Trojstvom, teškom i nerazumljivom božanstvenošću (Otac, Sin i Sveti Duh), s pretajanstvenom Marijom Anom, svecima, njihovim predstavljanjima i komplikovanim ceremonijama...i ne bi moglo biti drugačije. Islam se izdigao iznad toliko iskvarenih vjerovanja koja su zauzela mjesto temeljnim vjerskim doktrinama i u jednom periodu prerasla u crkvena vjerovanja...Islam se pojavio 600 godina nakon kršćanstva. Sve se na svijetu razvija, usavršava. Kao što i svaki pojedini čovjek sazrijeva, isto tako sazrijeva i cijelo čovječanstvo, postaje savršenije. Značenje, bit ljudskog života jesu vjerska poimanja. Usavršavanje vjere predstavlja olakšavanje njenog razumjevanja i razjašnjavanje najrazličitijih tajnih misli...'.

Iz ostatka Tolstojeve korespodencije može se utvrditi da je on o islamu između ostalog učio od rusko-tatarski islamskih misionara koji su pripadali sufijskom redu Nakšibendija.

Zbog svega ovoga, nije ni bitno da li je tačna priča Jelene Vakilove i drugih koji su nešto kasnije tvrdili da je Lav Nikolajevič Tolstoj umro i ukopan kao musliman, jer je ovaj čovjek, hriščanin po rođenju i sam u prepisci sa Fatihom Murtazinom 9. januara 1910. godine napisao: 'Svaka vjera je lijepa i svaki čovjek koji vjeruje treba tražiti smisao života, da voli ljude'. Uz pismo mu je poslao o jednu malu knjižicu pod naslovom 'Jedan hadis svaki dan' uz komentar 'ove melodične riječi potrebne su pripadniku svake vjere'.Ovaj plemić preselio je na bolji svijet 20. novembra 1910.godine na željezničkoj stanici Astapovo u svom konačnom bijegu od aristokratskog života. Neka je Božija milost na ovog velikog čovjeka, plemića humanosti i pisca koji je prezirao nepravdu i pomagao ljudima.