Социјализам или капитализам?

....ne te mrzeshe?

Не се разбираме Македоне. Кога зборуваме за црквата, без разлика за која деноминација станува збор, таа во глобала секогаш била покрај власта. Се разбира дека секогаш имало бунтовници, протестанти, еретици кои не се сложувале со догмите кои ги проповедала црквата. Не е случајно што истата Исусова црква подоцна ќе се раздели, а де не зборуваме за делбите кои ќе следат на англикани, методисти, јеховисти, преспетирјанци, адвентисти, баптисти, мормони, одново родени христијани, протестанти.......

Сите тие во основа го имаат христовото учење кои ради икс причини ги имаат отфрлено рестриктивните догми на двете водечки христијански религии, православието и римокатолицизмот.

Нејсе, како што се развивале општествата, така требало да се трансформира и црквата се со цел да им излезе во пресрет на новите вредносни системи кои пак се резултат од промените во општеството. Сигурно дека денес црквата не е на исто рамниште на кое биле пред 1000 или 2000 години, нејзиниот фокус е многу поголем. Ако било табу тема да се зборува за абортус, разводи, сексуално образование или сексуално пренесливи болести... тоа денес не е. Ако во минатото машкиот пол имал ексклузивно право на таа професија, денеска тоа не е, се разбира во некои од христијанските цркви. За црквата да си го продолжи својот век на траење или излезе во пресрет на новите потреби на врениците, таа била принудена да се прилагодува на истите.

Да се послужам со марксова теминологија, духовната и политчката власт биле единство на спротивности. Едни бездруги неможеле, а честопати си работеле зад грб. Ако во минатото имало јака меѓусебно взаемна врска меѓу духовната и земската власт, денес во современиот свет не е така. Современите држави се секуларни, а функциите на едната од другата власт се прецизно дефинрани и разделени. Според мене оправдано. Исклучок на ова се некои земји каде црковната власт сеуште има силно влијание врз политчката власт, што само го покажува степенот на кој се наоѓа таа земја.

Сега кога се погоре споменато ќе се апстрахира, ќе се соголи до коска и анализраат основните постулати или заповеди, ако сакаш, во било која религија, тогаш ќе дојдеме до основното учење на ралигијата. Споделувај, помагај, сите сме исти чеда Господови, простувај.....и ќе ги споредиме со основните критериуми врз кои, теоретски, се заснова социјализмот ќе видиме дека двете учења се многу блиски. Значи, рамноправност, рамномерна дситрибуција на стекнатото богатство, бесплатно образование, здравство, социјална заштита, почитување на човековите и националните права, грижа за стари, болни, нејаќи, грижа за околината......

Грешиш кога концентрираш на аномалиите, од типот на кодошење, поткажување, шпиунирање, монтирани процеси, Гулази или Голи отоци.... кои се дело на ѓаволот или оние кои си давале свое толкување на тоа како треба да се спроведува социјалистичкот учење. Сметам дека социјализмот е општество кое допрва треба да дојде, а не општество кое изумре. Сталин, Чаушеску или Мао не се синоним за социјализам, туку се синоним за некаков квази социјализам.

Да се навратам сега на капитализмот. Капитализмот е општество кое е во контрадикција со религиските учења. Ако рековме во религјата важи споделувај, помагај, не лажи, не кради, не убивај во капитализмот основниот мотив е профитот. Со самиот факт дека до профитот не се доѓа толку лесно, тогаш разбирливо е да има и експлоатација, нелојална конк*ренција, крадење, затајување, лажење, финасиски проневери, па богами и бранење на деловните интереси со оружје. Значи целта ги оправдува средствата, а тоа подразбира и кршење на сите морални норми. Тговија со дрога, оружје, проституција... за се си има пазар, за се си има понуда и побарувачка. За да не излезе ова надвор од контрола на помош ве викаат вас правниците кои законски ги регулирате односите. Не го решавате проблемот туку го минимизирате. Сеуште постојат незконски активности од кои некој профитира, а некој страда. Се се сведува на менаџирање на ризикот и колку ќе се наполни буџетот. Би те запрашал, ако е општо познато дека пушењето е штетно по здравје, зошто не се најде некоја влада кој ќе ја уништи тутнската индустија? Нема интерес, нели? Ако една кутија цигари чини 10 доалри, тоа значи дека една цигара чини 50 центи. Од овие 50 центи на призводителот и трговецот ќе пу припадна 20% или 10 центи. Владата на име даноци ќе прибере 40центи од цигара. За да се докаже дека владата има општествена свест и се грижи за здравјето на луѓето ќе потроши 10центи (ако потроши толку) на кампањи против пушењето. Мора да се сложиш, хипократија без преседан. А уште колку такви штетни индустрии има по здравјето на луѓето.

Таков хипокритчен однос се има и према црквата, каде најголемите криминалци и узурпатори на власта се оддадени верници, чии гревови ќе им ги прости во името на Господа некој нивен поп. Кога во недела ќе се покајат, а гревовите бидат опростени, од понеделник пак ќе можат да си ги прават истите гревови. Црквата во одредени моменти била најголемиот узурпатор на власта, водена по капиталистичките принципи, зборувам за католичката црква. Научена да зема, а не да дава. Во правослваните цркви состојбите биле малку поразлични. Во името на Бога преку своите мисионери уништени се милиони луѓе, одземени се огроми богатства. Погледни го само Ватикан. Целиот мермер е изваден од Колосумот и оденсен за да биде изграден Ватика. Таквиот вандалски и нецивилизиран однос нема никаква врска со хрситовото учење, како што нема ни сталиновиот однос со социјалситчкото учење.

Во капитализмот непостои баланс меѓу потребите и желбите или ако тоа постои тоа зависи само од индивидуата. Во еден комерцијализиран свет иднивидуата е жртва која секојденвно е бомбардирана со маркетинг кампањи. Едноставно неговите желби катаден се надразнуваат, кое пак резултира во трошење над можностите. Финансиските обврски го надминуваат приливот. Кога тоа ќе се екстраполира на ниво на стопански субјекти и понатаму на државно ниво, тогаш е многу јасно дека секој еден живее на вересија и се надева дека луњата ќе го помине. Жртва на овај систем не се само 1% од населението, кои се разбира имаат толку ресурси на располагање со кои можат да си купат експертски совети, од правници, економисти, банкари и на тој начин ги заштитат своите интереси. Прекумерното задоволувањето на сопствените материјални страсти, неспорно е дека доведува до неминовен колапс.

Кога зборуваме за американскиот капитализам и неговата спосбност за опоравување, несмееме да заборавиме на моќат на таа земја која ја има од секој еден аспект, воен, финсиски, индустриски, људски, прирдони ресусри.......ролјата која ја има САД во светот, можноста да нејзината валута е светско платжно средство кое немора да има покритие ниту во злато, ниту во стока, а нејзината вредност да се базира само на понудата и побарувачката за таа валута..... тогаш сигурен сум дека САД имаат шанси да ја надминат оваа криза или благо речено да ја пролонгираат агонијата на системот во кој живеат, чим не се спремни да го променат.
Сега кога ја знаеме моќта на САД, јас ќе те прашам каква шанса имаат другите капиталисктички земји кои се во подредена положба и не им стојат на располагање сите оние погоре споменати бенефактори, за да веруваат дека ќе преживеат. Со која економија, со кој финансиски систем, со кое стопанство ќе конк*рираат? Со пазајмените пари што за нив некој друг е благословен да ги печати (додуша денес немора ни да ги печати се штеди на хартија и боја и електронски легнуваат на сметка)кои незнаат каде и во што да ги инвестираат и оплодат?!

Капиталистичкот општество е на заминување, ова што денес се случува во светот е само почеток на крајот. Системот мора да се трансформира и да воведува се поголема регулатива преку која порамномерно ќе се распределува заработеното, се регулира банкарскиот систем, фокусир на потребите, а не на желбите, да се спроведат сите придобивки онака како што се зацртани во теоретските турдови на социјалистичкото учење. Дали тој систем ќе го наречеш социјализам, диктатура на пролетријатот, народна демократија, социокапитализам или ќе му се измисли некое друго име, нерави разлика, капитализмот каков го познаваме денес мора да замине во историјата.

Не се секирај, се додека ресурсите се лимитирани, а желбите негораничени се дотогаш ќе има потреба од економските и правните науки. Некој мора да ги менаџира ресурсите, некој мора да ги регулира односите.

Platenik напиша: И католичките попови не се она што биле некогаш

Како ли само оженет римокатолички свештеник, се обидува да ги осуди другите, а притоа самиот не ги почитува правилата? Ова е како некој разбојник да бара друг разбојник да биде осуден, а самиот оправдан. Jaс дури и се сомневам дека е во заедница со Рим овој свештеник.

Platenik напиша: Слободен пазар или?

Со ова се сложувам целосно, точно е дека има грешки и проблеми за кои мора да се бара решение. Ниту еден систем не е безгршен, или како што и самиот велиш, секој систем содржи и црни дамки.

Platenik напиша: Дали капитализмот е антихристијански

На крајот на краиштата зборуваме за два система, Ниту едниот е толку црн, ниту пак другиот е толку бел.

Platenik напиша: А за поповите и клерот, само да незборавиме дека секогаш биле покрај власта, таму каде што била моќта и парите, со мали исклучоци.

Јас би кажал со огромни исклучоци. Во Византија Црквата често се судирала со Императорот. Пример за тоа е екскомуникацијата на Теодосиј Велики, ревносен Христијанин, кој го забранил паганизмот и го прогласил за казнено дело, казниво со смрт. Тој, облечен во партали, морал да моли прошка од Амвросиј, епископот на Милано, кој го екскомуницирал. Познат е и примерот на св.Кирил Александриски, кој, откако Императорот направил своевидно признание на собор кој не бил канонски, наредил на еден мошне влијателен монах да го возбунтува народот во Цариград и да ја нападне палатата на Императорот, со што тој бил принуден да ги повлече своите одлуки. Познат е и примерот на св.Јован Златоуст, кој се судрил со Императорот и Императорката токму поради тие социјални прашања во Империјата, повикувањето за помош на сиромашните и слично. Тој кажал и едни мошне, според мене ,пророчки зборови во однос на недостатоците на социјализмот, кои се однесуваат токму на социјалната редистрибуција на добрата:

„Треба ли да ги гледаме кралевите и принцовите за да ги видиме разликите помеѓу богатите и сиромашните? Треба ли да бараме војници да појдат и да го земат златото на богатите и да го поделат помеѓу сиромашните соседи? Треба ли да го молиме императорот да наметне давачки на богатите, толку големи што ќе го доведе нив до нивото на сиромашните, а потоа да ги подели добивките од давачките на сите? Еднаквост наметната со сила нема да постигне ништо, а ќе направи многу штета. Оние кои што имаат сурови срца и остри умови наскоро повторно ќе најдат начини за да се обогатат. Уште полошо, богатите чие што злато било одземено ќе се чувствуваат огорчени и навредени; додека пак сиромашните кој го добиле златото од рацете на војниците нема да чувствуваат благодарност, затоа што немало дарежливост која што го поттикнала подарокот. Далеку од тоа да донесе морални придобивки за општеството, всушност ќе донесе морална штета. Материјалната правда не може да се постигне со принуда, нема да следи промена во срцата. Единствен начин да се постигне вистинска правда и превенствено да се променат човечките срца- потоа тие радосно ќе го делат нивното богатство.“


Постои уште еден обид за државен удар во Византија, но историчарите само се сомневаат дека Црквата го организирала ударот, ама бидејќи тој Император паднал болен, па веќе не можел да раководи со Империјата, а подоцна и починал, нема никакви докази за тоа дека Црквата е виновна. Постојат уште безброј примери во Византија за вакви судири.

Кај Римокатолиците пак, речиси сиот среден век е одбележан од борбата меѓу Папата и Императорите. Голем е бројот на екскомуникации дадени на Кралевите, молбите за прошки до Папата, а најпознат е случајот со Императорот Хенри IV, кој неколку денови, бос во снегот стоел пред замокот молејќи го Папата Грегориј VII за прошка и враќање во Црквата. Не помалку познат е и интердиктот на Инокентиј III на сета Англија и екскомуникацијата на Кралот Јован, кога овој Крал немајќи друг избор, откако бунтови избиле насекаде поради немањето црковни служби по заповед на Папата, се прогласил за вазал на Папата и му ја предал Англија. Има и многу други такви примери.

Platenik напиша: Но, ако се апстрахираат овие аномалии, религиозните учења во основа се многу поблиски до социјализмот.

Врз основа на што се многу поблиски до социјализмот? Врз основа на насилството врз другиот? Врз основа на земањето на туѓото? Лажното сведочење на безбројните судски процеси? Уништувањето на храмовите и безброј мачеништва?

Platenik напиша: ПС Кога зборуваме за социјализмот и капитализмот како системски уредувања, треба да даваме примери и коментираме за сите, а не само за најдобрите. Капитализам има и во Јужна Америка и во Индија и во Бангладеж и во Нигерија, без разлика кој под какви политчки влијанија бил.

Индија не ја споменав, ги споменав само земјите од Јужна Америка и Авганистан, а не и Индија и Нигерија. Авганистан и земјите од Јужна Америка ги споменав, бидејќи знаеме дека беа жртви на политиките на големите сили.


Во Индија и Нигерија точно е дека капиталистичките односи не се покажуваат како носители на просперитет и тука нема спор. Но, која би била алтернативата на овие земји? Феудализмот знаеме што и донесе на Индија, а знаеме и дека истата, при непостоење на демократијата, лесно може да се претвори во заробеник на кастинскиот систем.

Platenik напиша: Само до пред извесно време сите се крстевме во САД како најголема, нјабогата и најразвиена капиталистичка земја. Што сега, американскиот капитализам нема да го анализираме затоа што се покажува како недостоен?!

Американскиот капитализам има свои маани, точно е дека во него социјалниот елемент е сведен на минимум, но од друга страна пак, покрај сето тоа, успеваше долг период на населението да му обезбеди еден од највисоките стандарди на светот. Секако, почнаа проблеми, но, со квалитетни и системски решенија, тие можат да бидат надминати. Да не заборавиме дека САД во својата историја биле во многу поочајна положба, па ја надминале и станале најпросперитетна земја на светот.

Platenik напиша: Македон напиша: Platenik напиша: Македон напиша: marsovec напиша: Нормално е така да бида доколку од народот станат ЛУЃЕ...па тоа дури го сугерираат и светите книги...но за да се стане и хуман и алтруист ПОТРЕБНО Е ВРЕМЕ....а времето работи за социјализмот...и се разбира за комунизмот....се разбира кога ЌЕ ИМА ЛУЃЕ.... Светите книги немаат никаква врска со марксизмот. Тоа што комунистичката пропаганда се обидува да манипулира е друго прашање. Секој што прочитал нешто од светите книги, знае за што говорам. Остави ги писанијата на советската пропаганда настрана, се докажа одамна дека не се вистинити. Некои прогресивни попови Плутократија или демократија во капиталистичкото општество Не би го коментирал свештеникот, барем додека не дознаам точно од која Црква или верска заедница е. Од друга страна, сакам да знам каде пишува дека Бог е против секое богатство, за што говори свештеникот. Доколку беше така, немаше во Стариот Завет Бог да стапува во сојуз со кралевите. Точно е дека богатството е пречка за совршенството, но не и за спасението. Тоа е јасно наведено во Светото Писмо. Не би сакал да говорам за понатамошната историја и признавањето на Христијаните од страна на св. Рамноапостолен Константин Велики, кој поради визија и победа, станува Христијанин, па и секаде го шири и брани Христијанството. Во однос на второто видео, зарем немаше криза во САД? Не треба да не чудат воопшто таквите оценки за американската економија. Дури и да се согласиме дека таквата економија има големи маани, зарем имаат маани економиите на Австралија, Шведска, Норвешка? Јас мислам дека немаат апсолутно никаков проблем. Попот е христијанин, од римокатоличка веросиповест. Погледни го целиот филм, има неколку попови кои зборуваат во името на други хрситијански деноминации. Поимот Плутономија првпат е воведен во еден меморандум на СИТИ Банката некаде во 2004/2005 година. Имено банката им се обраќа на најбогатите луѓе/инвеститори и им дава проекција за состојбите во општеството, политката, економијата. Состојбите од кои може да се изродат несакани последици по однос на нивната благосостојба. Со други зборови демократијата е само форма додека плутономијата е реалност. Државите се раководат во интерес на 1% од населението кое пак поседува 90%+ целокупносто богатство. Религијата не е против богатството, но религијата е за хуманост, рамноправност, прдршка, морална и материјална помош, споделување.... Ти знаеш дека во Австралија, Шведска, Норвешка нема системски проблеми или само си мислиш дека е така? Добро што станува со останатите капиталситички змеји како Шпанија, Португалија, Грција, Ирска.... а цела Јужна Америка и бразилските сламови. На крајот на краиштата зборуваме за капиталистичкиот систем како политичко-економско уредување.

Свештеникот не е Римокатолик, затоа што е женет, а римокатоличките свештеници не се женат. Еве го и неговиот блог. Другиот навистина бил римокатолички свештеник, а во однос на епископот нема да коментирам, доволно е незадоволството на Рим околу некои негови погледи. Прочитај за него повеќе овде. А во Католичката Црква, Ватикан ја одредува политиката на Црквата, односно Папата. Неговиот збор е оној кој е последен за сите нешта, независно дали кардиналите се согласуваат со тоа или не. А Папите, јасно покажаа што мислат за социјализмот, почнувајќи од Пиј XII.


Точно е дека религијата се залага за хуманост, меѓусебна поддршка, братство, но никаде не присилува да постојат урамниловки и сите да бидат целосно еднакви. Впрочем, зарем Бог ќе ги поддржуваше Царевите ако требаше да не постојат тие? Секако дека совршен е оној кој целосно се предава на Бога и се предава и на ближниот свој или споделува со него, за тоа нема спор, но не е целосен грешник ниту оној кој не се одлучува на таков живот. Секој не е подготвен, ниту има сили за таков живот. Затоа и не сите луѓе се светци.

Се сложувам со многу моменти од филмот, да, сурово е, не е се хумано, но, јас сега би ги споменал банките во социјалистичка Југославија, ако воопшто и може да се наречат банки. Тие беа сервис на трудот, земаа кредити во името на претпријатијата, кои ниту ги враќаа, ниту можеа да ги вратат, а граѓаните штедеа во истите. Што се случи? Банките не можеа да ги наплатат кредитите, граѓаните ги загубија влоговите, државата мораше да интервенира и да ја ликвидира Југобанка, а за да успее да ги врати парите на граѓаните и да продолжи со работа тогашната Стопанска банка, државата мораше да издаде еврообврзница и да се задолжи. Спореди го ова со она од филмот. Таму семејства ги губат домовите, овде сиот народ се задолжува и го жртвува стандардот на сето население за да поправи глупост креирана од системот.

Инаку се додека постои демократијата, плутономијата ќе има соперник и кочничар токму во лицето на таа демократија, затоа што гласовите на сите луѓе се еднакви, односно еден човек носи еден глас. Капитализмот никогаш не може крајно да се вулгаризира додека постои демократијата, затоа што сеуште власта се избира по демократски пат.

Патем, тој филм се однесува за американскиот капитализам, не за оној во Европа, или пак Австралија, Канада. Таму не е онака како што е во Америка. Самиот Мајкл во филмот Sicko тоа го признава.

Јас никаде не велам дека и во тие системи нема проблеми, но, да се споредуваат тие проблеми со она што му се случи на социјализмот едноставно не е возможно. Тие проблеми се јавуваат, но за разлика од оние на социјализмот, не го погодуваат толку многу општеството, па затоа и не доведуваат до дисфункционалност на сиот систем и распаѓање. Флексибилноста на капиталистичкиот систем, што е негова особина, помага во постојаното решавање на тие проблеми, па и не се толку забележливи и толку тешки како оние на социјалистичкиот.

Јужноамериканските земји нема да ги коментирам, затоа што таму огромно влијание игра и политиката, па истите станаа заложници на Студената војна, а голем дел од нив и ба диктатури, а не демократски земји.

Нивната ситуација е исто како онаа во Авганистан, каде беше наметнат социјализам од СССР, па капитализам од САД, а во пракса ниту капитализам постои сега таму, а ниту социјализам во времето на СССР, а пак наметнатиот режим на Талибанците не успеа, или не сакаше да најде излез од сето тоа.

Изменето од Македон - 19.Јануари.2011 во 01:57

marsovec напиша: Пристапот на ДПМНЕ ...

Аман човече! Опседнат си со ДПМНЕ!
Зарем не го прочита погорниот пост, посебно тој дел со сините букви?!
Не сум проверил, но судејќи според досегашното, не би ме изненадило и во подфорумите за љубов, секс, формула 1, патување ... да го спомнеш ДПМНЕ!
Дај барем еднаш дади некој твој коментар, некое твое размислување по однос на темата, а не само осврт на денешната состојба во МК. Па има теми за тоа. Никој не ти брани таму да пишуваш. Овде само ја разводнуваш (да не речам расипуваш) темата!

  Не можеме, а да не дадеме коментар:

marsovec напиша: Луѓе...па кај нас, власта се однесува како да сме племенски уредени (дпмне)...

Сега сигурно ќе се најде некој кој ќе рече: „не, власта се однесуваше како да сме племенски уредени (сдсм)...“
И, нема да згреши.
Но, со тоа приземно меѓупартиско препукување, веќе ќе „отиде“ темата!
Поентата на оваа темата не е за состојбата кај нас (нешто што помалку или повеќе провејува во сите теми), туку за споредба на два општествени система гледани од поширок, глобален, историски аспект.

Platenik напиша: ... немаше криза во САД? ...

И не само во САД. Во сите земји, помалку или повеќе има/ше кризи.
Развојот на секое општествено уредување е проследено со кризи или ако сакате застранувања од „нормалниот“ тек (овде пред се мислам на појавата на „социјалистичката“ револуција), со појавување на одредени девијации, независно дали се од политички, идеолошки, религиозен или некој друг карактер.
Но, којзнае што е нормално?! Можеби токму тие појави се еден вид еволутивен катализатор.

Platenik напиша: ... што станува со останатите капиталситички змеји како Шпанија, Португалија, Грција, Ирска.... а цела Јужна Америка и бразилските сламови. ...

Така е.
Секако, како што е невозможно одеднаш да се стигне од капитализам до социјализам (или комунизам), илузорно би било да очекуваме такво хумано општество да се воспостави во сите земји наеднаш (истовремено). Токму поради тој нивен (поранешен, сегашен и иден) развој на свеста.  

Македон напиша: Platenik напиша: Македон напиша: marsovec напиша: Нормално е така да бида доколку од народот станат ЛУЃЕ...па тоа дури го сугерираат и светите книги...но за да се стане и хуман и алтруист ПОТРЕБНО Е ВРЕМЕ....а времето работи за социјализмот...и се разбира за комунизмот....се разбира кога ЌЕ ИМА ЛУЃЕ.... Светите книги немаат никаква врска со марксизмот. Тоа што комунистичката пропаганда се обидува да манипулира е друго прашање. Секој што прочитал нешто од светите книги, знае за што говорам. Остави ги писанијата на советската пропаганда настрана, се докажа одамна дека не се вистинити. Некои прогресивни попови Плутократија или демократија во капиталистичкото општество Не би го коментирал свештеникот, барем додека не дознаам точно од која Црква или верска заедница е. Од друга страна, сакам да знам каде пишува дека Бог е против секое богатство, за што говори свештеникот. Доколку беше така, немаше во Стариот Завет Бог да стапува во сојуз со кралевите. Точно е дека богатството е пречка за совршенството, но не и за спасението. Тоа е јасно наведено во Светото Писмо. Не би сакал да говорам за понатамошната историја и признавањето на Христијаните од страна на св. Рамноапостолен Константин Велики, кој поради визија и победа, станува Христијанин, па и секаде го шири и брани Христијанството. Во однос на второто видео, зарем немаше криза во САД? Не треба да не чудат воопшто таквите оценки за американската економија. Дури и да се согласиме дека таквата економија има големи маани, зарем имаат маани економиите на Австралија, Шведска, Норвешка? Јас мислам дека немаат апсолутно никаков проблем.

Попот е христијанин, од римокатоличка веросиповест.
Погледни го целиот филм, има неколку попови кои зборуваат во името на други хрситијански деноминации.

Поимот Плутономија првпат е воведен во еден меморандум на СИТИ Банката некаде во 2004/2005 година. Имено банката им се обраќа на најбогатите луѓе/инвеститори и им дава проекција за состојбите во општеството, политката, економијата. Состојбите од кои може да се изродат несакани последици по однос на нивната благосостојба. Со други зборови демократијата е само форма додека плутономијата е реалност. Државите се раководат во интерес на 1% од населението кое пак поседува 90%+ целокупносто богатство. Религијата не е против богатството, но религијата е за хуманост, рамноправност, прдршка, морална и материјална помош, споделување....

Ти знаеш дека во Австралија, Шведска, Норвешка нема системски проблеми или само си мислиш дека е така?
Добро што станува со останатите капиталситички змеји како Шпанија, Португалија, Грција, Ирска.... а цела Јужна Америка и бразилските сламови.

На крајот на краиштата зборуваме за капиталистичкиот систем како политичко-економско уредување.   

Изменето од Platenik - 09.Јануари.2011 во 22:16