|
|
најдоброто од мајсторче62 |
Внеси реплика 
|
страница <1 1415161718 23> |
| Автор | |
majstorce62 
Сениор 
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
 Опции за коментарот
 Благодарам(0)
 Цитирај Одговор
 Испратена: 24.Декември.2010 во 06:02 |
|
МИРИСОТ НА ЗАБОРАВОТ
Ми ги украдоа емоциите - без нив не можам да те љубам, И срцето ми го украдоа - без срцето не можам да те допрам, Сега душата, ене, ми ја крадат - без неа си роза без градина моја РОЗО бела со мирис на заборав... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
 |
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 24.Декември.2010 во 06:02 |
|
РОКАДА
Те нареков „моја несреќна Пенелопа“ но јас бев само твој шашлив Дон Кихот и од сенките на твоите солзи создавав змејови за да ги убијам со меч од триста насмевки... Одисеј и Дулчинела се среќни ликови во една сосема друга приказна, во која времетио е оковано со клинци од неистек а поетите немаат право на шенген визи |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 24.Декември.2010 во 06:01 |
|
ДЕЛАНКИ
Ги донесоа некои ветришта од некаде и невекаде - изделкани деланки од нечија презаситеност: деланки без срце деланки без живот деланки со избледени приказни за детелинки со четири листа Друг ветер ги подзеде на секаде ги разнесе - деланките во очај очи тажни што си испиле. Остана сал мирисот на приказните за детелинките со четири листа... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 24.Декември.2010 во 06:00 |
|
МОЛИТВА
На син ми Мики Ти си мојата молитва: утринска, вечерна, пладневна... Во секое време (па и во сонот) на радост што мириса, што ги блажи горчините на црните снегови, таму, по осоите на душата, со музика блажена кај што ги топи и низ жилите набуени реки растекува - реки осветени, со мирото на копнежот миросани, реки од светлини расклокотени - реки од сни неодсонувани... Ти си мојата молитва… |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 24.Декември.2010 во 05:59 |
|
МИРИСОТ НА СОЛЗИТЕ
Кога ветрот го бои воздухот Со жолтиот мирис на узреаните дињи Од тезгите во пазарот Jaс упорно го премолчувам вкусот На резбите од твоите длета Во кората на летните ноќи , И раскажувам сказни од небило До не се случило... Колку да му ја затворам устата на срцето Што сака нешто да каже. Сепак, ниедна миризба не е толку впечатлива Како миризбата на твоите солзи... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 24.Декември.2010 во 05:58 |
|
КРСТОСНИЦА На автопатот на мислите ти стоиш како крстосница - сите патишта кон иста цел ги узмеруваш |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Декември.2010 во 23:29 |
|
МИРИСОТ НА ВЕЧНОСТА
(реминисценција) Интервалите на твоите насмевки меѓу две видувања и две разделби мирисаа посилно од вечност. Исто како и музиката на росата што ја претвораше ехо со белите одблесоци на босите нозе кога ги полегнуваше тревите со разџагорени неба во очите кај поилото на првите бакнежи. Тивка музика со боја на срамежливост. |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Декември.2010 во 23:29 |
|
ЦРН СНЕГ
Денес, остајте ме сите: со длето од неверба празен простор длабам низ белата тага на снегот црн и пркосам му чинам на крикот клет од телалот зловест со цртеж на красен лик во насмевка детска стокмен, колку мигот да го скротам, во кој вистината ко кртче рие а гласот немо во прашање се крие - зар ја нема веќе? Денес не сакам да се разбудам: маѓепсајте ме во последниот час од вчерашниот ден со чинки на најстрашно проклетство, во последната забоболка жива мака скаменете ме, сред глутница волци во најцрната ноќ распнете ме, но не будете ме - денес ја нема веќе... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Декември.2010 во 23:27 |
|
МРТОВ ГЛАС
Со ист камен ист белег судбината ни направи: ти храбро болката ја пушти птица црна во денот бел да лета јас глас мртов сум стутулено јајце од кукавица во камењар со змии преполн и надеж потајна дека ќе заборавам се па и тоа: во денот бел црната птица на болот кога сакав да ја разлетам. А некои сеуште ми велат Поет сум бил... Не, не било толку едноставно За вистинската болка да пееш.... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Декември.2010 во 23:26 |
|
СВЕТЛАТА СТРАНА НА МРАКОТ
Побарај ме кајшто соцето личи на твоите насмевки кога се будиш… Кај што ветрот шепоти низ лисјето со твоите чекори кога низ мислите ми минуваш… Кај што небото е големо око во кое се збрани сите твои солзи а времето сеуште без прекин тече, како реката во која ги прекрсти моите стари навики и им го даде името на твоите неисполнети желби да се препознавам самиот себе во секој што ќе го изговори твоето име… Но немој, не барај ме во срцето твое кајшто времето е проколнат сликар што изгубил дар да наслика срна во светлата шума на спокојот…. Но немој, не барај ме во срцето твое: јас сеуште личам на дождлива есен и мирисам на збор што убива насмевки… |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Декември.2010 во 23:25 |
|
НИКОЈ МЕ Е СОВРШЕН
Никој не е совршен но твоите насмевки чудни се и секој поглед низ нив една тула нова наоѓа за ѕидот на мојата совршена теорија за љубовта, што може да трае и после моето и твоето патување по карпестите предели на воздишките, столчени од зборот недоречен, како две зрна неизртена надеж во окото на свенатиот сон... Никој не е совршен но твоите шепоти мевлем се па секој нов ден една плускавица, со насмевка, во душа расцутува, а ноќта стекнала навика да ги пресликува во утрото содржините на совршените платна на љубовта, за која знаев дека извор скрит има кај што никој никогаш не погледнал со очи од копнеж пребликнати, а да не се урочил... Никој не е совршен... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Декември.2010 во 23:24 |
|
ПОСЛЕДНА МОЛИТВА
За нас тројцата... Остај ја болката - нека удри силно од дамарите на моето последно патување низ мртвата музика на молитвите нека се разлие низ најситните ракави на делтата на моето живење: и како девојка, што копнее за љубов, кога се разлива врз црните чаршави на презрената душа, и како бран, завјасан кон карпата на сите прадрасуди и сите неизглаголени вистини за мене за тебе за нас тројцата... Остај ја болката - нека ја создаде последната ноќ нека ме рассоздаде како да не ме било па рассоздаден да се вратам во нејзините врутоци со сите неразорени зори со сите неизболувани болести од вирусот на твојата радост, со сите оскрнавени молитви за мене за тебе за нас тројцата... Остај ми ја болката мачителке и маченичке моја оти ја создадов пред тебе да те создадам оти ја создадов светлина во мракот да ми биде во мракот што сепак светлина бил... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Декември.2010 во 23:23 |
|
БРИШАН ПРОСТОР
И последниот бришан простор сами ќе го минеме - сите телефонски броеви што ги знаевме одамна покажуваат зафатена линија Распоредот на мините воопшто не е важен - те има тебе, ме имаш мене, чекорот го усогласивме на часовите на радоста кога баладите сеуште имаа вкус на овошје што зрее а утрата се будеа сред жуборлив мирис на јоргован од бавчата на твоите сончеви насмевки... И последниот бришан простор ќе го минеме сами - едниот ќе остане да ја раскаже приказната... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Декември.2010 во 23:21 |
|
ЗАД ОКОТО ОКО
На Мина Зад окото око, Сокриен глас во мисла на телал зловесен Што скокот го притаил зад грмушка распламтена, ко мачка трпелива плен што демне - црна игра над црнина црно кога црни... Зад окото око. Гладни заби на волчица препредена Клуч изглодале за адските врати Кај ниедно око опул не може да прати - мустра за љубов од љубов надљубов не се зема Зад окото око Жива вар крв човечка со бакнеж гори... Страдание ли е, откупнина ли чесна, Или меч над главата моја, твоја, нечија... Зад окото око, Мирот миро бара да се помироса мирно - клокотат реки нескротлива сила.... Зад окото око, Виеж болен на човечка немоќ сред причесна света... Зад окото око... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
Внеси реплика
|
страница <1 1415161718 23> |
Tweet
|
| Скок до | Овластувања Вие не може да внесувате нови теми на форумот Вие не може да одговарате на теми на форумот Вие не може да ги бришете вашите пораки од форумот Вие не може да ги менувате вашите пораки од форумот Вие не може да креирате анкета на форумот Вие не може да гласате на форумот |
Опции за темата