најдоброто од мајсторче62

ЖИВОТ ВО ТРОПИ

Со чук од инает им го сменив ликот
на сите метафори
и измислив емулзија за огледало
од седефени компарации
и огноотпорни параболи.
Во ритамот на твоето дишење
синестезиите станаа танчерки
и татнеж во крвта разбудија,
- Боја и мирис
на подиумот на страста сплотени...
Секое завивање на ветрот
беше ономатопеја
на гладот да се будам во твојот сон
како себична анафора
            а перницата,
            во која уморот ти истекуваше,
градација на една иста мисла
еден ист шепот
иста желба...
Асонанцо моја,
смислувајќи стихови за тебе
се измислив самиот себе

МЕРКА

Сношти, на сон, мајстори тројца ми дојдоа
За гроб мерка да ми земат.
Јас песната последна им ја дадов,
што не стасав да ја напишав за тебе,
- Во неа сонот да ми го продолжат

МУЗА

на неа, оти и останав должен

Ме роди жена, жена со сон во очите
и тивка приказна за животот на светулките
што издишувал меѓу капките роса
во ливадите на нејзиното детство...

Ме роди жена, жена со надрочени мисли
во кои само болката останала
да ги мрзне наутро расчаталените крвотоци
на обидите да се дофати мигот на среќата
што премногу блиску била.

Ме роди жена, жена - зрак светлина,
а јас во очите на нијанси ја разложив
како виножито над две црни планини
- црни думи недоречени...

ПОДАРОК
Еве ти ги, пеперутко моја,
Еве ти ги највисоките врвови
На мојата гордост...
За возврат ништо не барам
- само шанаса да ти подарам уште многу...

ПАГАНИНИ

Твоето детско бубалче на копнежот
сеуште го бара Паганини по испуштените сижеа
на приказната на твојот живот,
јас, беден собирач на старо железо,
одамана го изгубив слухот за музика...

ДИСИДЕНТНА ПЕСНА

Мојот сосед има една нога
Подолга од другата
И долго му трба да стаса од работа
До дома,
Одејќи преку три долги улици
И долго вдишувајќи ја радоста
Дека на децата и денес
Ќе им однесе топол леб.
Тој долго ќе кибицира,
Одморајќи ја долгата нога,
Ќе кибицира со долги далги
Продолжено задоволство
Во долгите ходници на душата,
Додека децата мачкаат на долгите рибанки леб
Пластови задолжен маргарин
Во маалската продавница.
Мојот сосед има поголем долг
Од мојот во сите маркети
Во кои пазарува
И со долги голтки го празни шишето
Со сливова ракија
Во долгите зимски ноќи
Крај ќумбетот во кој ги гори
Долгите беседи со долгите сенки
На долгите исчекувања
На задоцнетата инвалидска пензија
Долг е мојот сосед на одарот пружен
И никој не забележува дека
Едната нога му е подолга од другта
И никој долго не се задржува крај одарот
И никој не вели дека долго му требаше да го помине
Патот од фабриката до дома
Поскокнувајќи на долгата нога
Додека носеше долга векна топол леб
Кон прегратката на долгоочекуваната светлина
Долго ќе го помнаat мојот сосед
по долговите во супермаркетите
а јас по неговото долго изговарање
на зборот МАКЕДОНЕЦ.

ИНАЕТ
( на Пенелопа)

Таго бисерна,
и твојот крст од поцрнет јантар
на грбот свиткан ќе го носам
и со песна во очите
ќе го изодам патот
до нашата Голгота
каде и да е...
ниту троскотот на болката
што се коти:
од семето
од коренот
од ластарите му,
во одот не ќе ме сопне
не ќе ги испие соковите
на мојата тврдоглавост
што ја калев во воздишките твои
како невешт чирак
во зачадената ковачница на судбината…
Насмевко угасена,
Ништо не е посветло од тебе
Во мракот што сака да не голтне…