Социјализам или капитализам?

Kade da gi pratime ovie koi PRAKTIKUVAAT FEUDALIZAM...Inaku Severna Koreja nema vrska so socijalizam...tipicna diktatura...vo nerazviena zemja...

Не што има врска со тоа капитализмот, туку тоа е капиталзимот. Проширена репродукција, најчесто во недоглед или додека sh*t hit the fen, несоодветна дистрибуција и трошење над можностите, од најниско до највисоко ниво.

Јас непознавам човек или семјество во мојата непосредна околина, а и пошироко, кој има помал долг од 500,000 долари долг. Тоа значи само на име интерес се плаќа 25000 долари годишно. Ако интересната стапка е 5%, се разбира.

Дали сега е јасно зошто од сите профите кои се остваруваат 45% и припаѓа на финасиската индустрија? Дали сега е јасно зошто водечките луѓе во тој сектор се платени по 10, 20, 30 .... милиони долари годишно?

Значи има проблем! Кај кого лежи проблемот? Кај луѓето, а луѓето го прават системот. Дали се вика ситемот капитализам или социјализам, неигра улога. Дали биле работници или инвеститори сите сакаат повеќе.

Прашање е која е општо прифатлива стапка на профит, со која би бил и волкот сит и овците на број?!

Таква стапка неможат да ја одредат економските законитости, па потребна е интервенција.

Синдикатите се појавуваат како против тежа на тенденциите кои произлегуваат од самата природа на капиталот. Никој ништо не прави без причина.

Се се базира на принципот акција-реакција, неганција на негација, дијалкетичен материјализам, единство на спротивности..... само патот до крајната цел е различен. Некој го нарекува реален социјализам, некој самоуправен социјализам, либерален капитализам, државен капиталзиам.....,а некој социјален капитализам.

Изменето од Platenik - 16.Ноември.2010 во 04:12

Македон напиша: Целосно се сложувам со Platenik околу прашањето за државна интервенција, или како што е актуелно да се каже, државна регулатива. Не случајно се јавуваат и врските со правото токму во настојувањето државата да ги одреди правилата на игра, па разни економисти како на пример, Роналд Коуз градат теории во кои се испреплетуваат елементи од еконимијата и правото, а законодавството се повеќе се проучува и од економистите, особено сопственоста и договорите. Само сепак, би додал, како што капиталот има начини за дисциплинирање на непослушните, така и државата има апарат да го дисциплинира капиталот, кога е во прашање државниот интерес.

Да Македоне, потполно си во право, државниот апарат ги има сите расположиви механизми преку кои ќе може да ги дисциплинира непослушните. Од индивидуата, па се до крупниот капитал.

Меѓутоа, доколку државата е стриктна и непопустлива во спроведувањето на правилата на игра, прашање е на време кога капиталот ќе ги превземе сите неопходни чекори, а се со цел да си го заштити сопствениот интерес. Полека ама сигурно капиталот ќе почне да се преселува во поефтините и нерегулирани средини. Во тој процес на селидба ќе се обиде да издејстува одредени отстапки од админситрацијата, во вид на субвениции, компензации, даночни и цариснки олеснувања..... Голем број на влади се спремни да направат одредени остапки, а се со цел да го обезбедат социјалниот мир и како таков просперитет на земјата. Тоа е само продолжување на агонијата.

Кога еднаш капиталот ќе најде поплодна почва за оплодување, никакви административни мерки не ќе можат да го сопрата. Едноставно тој во даден момент ќе се пресели.

Сведоци сме на тие процеси кои се одвиваат зо високо развиените земји. Прво се почна со миграцијата на трудоинтензивните гранки, текстилната индустрија, чевларсакта индустрија, да со текот на времето мигрираат и и оние индустрии кои бават со повисока технологија и бараат повисоко стручно знаење. Од овај процес најмногу профитираат пединци и оние земји кои располагаат условно речено со неограничени количини на ресурси и енергенси, како Русија, Бразил, Австралија, Блискиот Исток....

Во последниве 10 години приметлива е и миграцијата на одредени услужни секундарни индустрии. Голем број телефонско маркетиншки центри се селат во Индија и преку нив се продава телефонски се и сешто. Голем број на компании ги селата своите сметководства исто така. Иформатиката и програмирањето на западот практично замира и има се помали шанси да ја апсорбира работноспосбната сила. Се задржува само срцевината на проект тимот, а целиот развој е препуштен на оние кои се спремни да ја свршат истата работа за 1/5 од она колку би чинела да истата се сврши од некој домашен експерт.
Логиката на нештата вели, правилно и оправдано. Кога би бил и јас во таа состојба би го сторил истото без двоумење. Владата нека си се грижи за народот и националните интереси.

Последиците од таквиот индолентен однос почнува да се чувствува во високо развиените земји. Се случува да има недостаток на стручна работан сила по одередени области од причина што тие области во подлг временски период не нуделе можност за вработување, развој и добра заработувачка. Стучноста на некој начин е изгубена.

Одредени високо развиени земји, со губењето на основните китериуми за економксиот пропсеритет ќе се обидат да го компензираат со терцијарни гранки, туризам, забава, култура, спорт и извоз на (непокриен) финасиски капитал. Само неколку земји во светов се во таа повластена положнба, а сите други се корисници на тој капитал.

Дали некој знае дека во Шпанија има 1 милион ново изградени станови кои неможата да се продадат? Дали некој знае дека секој еден граѓанин во Грција е должен по 46000 долари или во Словенија 28000 доалри? Да непродолжувам со другите.

Па сега отворено да прашам, за кој капитализам зборуваме, за американскиот, австирјалскиот, канадскиот... или за грчкиот, ирскиот, индискиот....или можеби за нигерскиот и пакистанскиот?! И дали оваа боранија од ново капиталистички земји би требало да се споредува со оние развиените?!

...ama vo svetot e taka! ...kako i se drugo shto e poinaku tamu!

Изменето од brza - 15.Ноември.2010 во 20:00

marsovec напиша: Се промовира БИРОКРАТИЗАМ како систем на пропаст на трудот на грбот на бирократите...

Ти очигледно го забораваш претходниот систем, кој во сите облици беше со изразено обемна и мошне моќна, а секако и неефикасна, администрација. Тогаш, не си спомнувам за некој бунт против администрацијата.

Се промовира БИРОКРАТИЗАМ како систем на пропаст на трудот на грбот на бирократите...

Месинџер,

Не е моја работа да се мешам кога станува збор за сваќањата на твојот син. Затоа нема да ги дебатирам неговите погледи, но ќе кажам збор два во глобала. Коментарот е адресиран да сите оние кои ги подржуваат погледите на оние кои времето ги прегазило, уште пред 80 години.

Жалосно е кога млади луѓе дозволуваат да бидат поведени од такви карактери, наместо да земат да прочитаат и да ја анализираат теоријата на економската научна мисла и нејзината трансформација, посебно во изминативе 100 тина години. Праксата исто така.

Либералниот капитализам и догматската примена на економските законитости докажано е и теоретски и практично дека не фукнционираат. Непостои таков механизам или модел кој самиот ќе го балансира дебалансот или корегира нарушениот паритет. Тоа е докажано уште од времето на Џон Мајнард Кејнз, кој се залагал да админстрацијата превземе поголема ролја околу регулирањето на односите и се грижи за просперитетот на земјата.

Едноставно има области за кои приватниот капитал ниту има интерес, ниту пак има капацитет да ги регулира односите за добробитот на нацијата. Интервенционизмот станал насушна потреба. Безнего капиталистичкото општество неможело да опстане

Одкога тоа било сватено, државниот апарат добива на значење и можност да ги применува сите расположиви механизми, кои честопати се спротивни на интересите на бизнисот.Со други зборови, со строгата регулатива се поставуваат правилата за игра. Вредно е да се каже дека и покрај децидното спроведување на регулативата истата била кршена безброј пати.

Ако немало потреба од регулатива, верувај немало ни да ја спроведуваат. Ако не ја спроведувле тогаш депресијата ќе станела секојдневие, која бездруго би создала многу гладни, боси, а таквите ќе бараат излез од очајната состојба.

Ме чуди, како е можно во 21 век сеуште да постојат луѓе кои веруваат во идеите од 18 век?!

Од друга страна претераната регулатива, може да биде голема пречка, може да го гуши општеството, па затоа капиталот ќе си најде излез. Прво ќе се створат интересни гупи, ќе се лобира кај политчарите за да се заштити неговиот интерес. Кога сето тоа ќе се исцрпи капиталот ќе оди онаму каде нема регулација, турдот на чинење ќе биде помал, а профитот поголем. Ќе оди во Кина, а кога Кина ќе се регулира и стане скапа, тогаш капиталот ќе си најде некоја нова Кина, а ако треба и Марс.

Ако некој на капиталот му пречи, тој не се притеснува, може да примени и воспитно-педагошки мерки. Со усул, со кроце и малку ќотек, непослушните мора да се дисциплинираат.

Имам впечаток дека владите веќе подолго време ја чувстуваат моќта на власта, па во името на народот и за народот се почесто ја злоупотребуваат.

Големиот брат, се слуша и се прати!