СОВРШЕНИОТ КОРБАН (кyрбан; жртва)

ako umrel Isus spolajmu koj c e ni sudit mrtov coek kako mojt da se vratit se citves ti al pa ne

Скапоцената крв Исусова го означи почетокот на Новиот Завет, помирувањето со Бог и Патот кон Спасението.

Многу често, понесени во виорот на хаотичното секојдневие, го осквернуваме нашето тело со секакви зборови и лоши помисли, забораваме на туѓите неволји и мислиме само на сопстевното угодување. Не само што со тоа го жалостиме Духот, туку како да забораваме колку скапо сме платени.

Христос се даде за нас еднаш засекогаш, тој стана наша искупителна жртва, вистинскиот “к*рбан“. Бог не сака од нас ни јариња ни телиња, Тој не е гладен, Нему не му требаат жртви-сепаленици, но Тој од нас побара милост. “Милост сакам-а не жртва“. Никакви панаѓури по манастирските дворови, котли со јагниња во име на било каков празник-со тоа ја омаловажуваме крвта на нашето Јагне, а тоа е жалосно.

Затоа да не ја забораваме таа чудесна Милост, што не избави од вечната смрт.

И да, за примерот кој го наведе, секако дека оној кој несебично раздава не двоејќи ги луѓето е поблизу до Бог, односно совршениот к*рбан (да се изразам во твој стил).