Индивидуи на изминатите 2 милениуми

DANKE 

Wilhelm Tell




Изменето од anakin - 03.Февруари.2009 во 02:13

ЦАР ПИЕ ВОДА




Пролет....... природата се буди од зимскиот сон ..... Цвеќињата расцветуваат, дрвјата почнуваат да ги пуштаат своите пупки и листови, целата природа размирисува...... тревата почнува да раззеленува, птиците се враќаат од југ и почнуваат да црцорат и да ги пеат своите милозвучни песни.... Сонцето полека се искачува на хоризонтот, децата излезгуваат во маалските паркови пред своите куќи и згради, трчаат наоколу со силен џагор, а секаде наоколу летаат ПЕПЕРУТКИ. Зар има нешто побаво од тоа.... ???
Бели, жолти, виолетови, еднобојни, шарени, со точкички, со линии..... секакви,....... треперат со своите крилја, лизгајќи по воздухот, носени од лесниот ветрец од цвет на цвет.....
И сета таа убавина за момент ќе ја прекине еден детски вик - ЦАР ПИЕ ВОДА..... и сите погледи се вртат кон најголемата пеперутка на видикот.... Огромна во споредба со другите, доминантна, грандиозна..... со својот шарм ги плени сите погледите од далеку..... и сите трчаат кон неа.....да ја видат..... а таа незаинтересирано и уважено летнува .....
Тогаш ми станува јасно зошто ЦАР .... иако сé уште ми останува по малку нејасно и загонетно она ПИЕ ВОДА..... Најверојатно затоа што царевите на пеперутките најчесто се сретнуваат на оние места каде што има вода.... затекнати како пијат......

Велат дека девојчињата кога имаат убави доживувања чувствуваат пеперутки во стомакот... не сум доживеал никогаш такво чувство... но можам многу добро да си го замислам.....






Изменето од james dean - 14.Февруари.2010 во 13:57

BASKA E MODERNO SEGA DA SE SNIMAT SO NEGO SEXANJA PO SREDNITE SKOLI I ............... DA NEZBORAM

DEBILEN VO SEKOJ SLUCAJ



Изменето од anakin - 11.Јуни.2008 во 12:26

ah zaboraviv... ili vo slucaj da imas "sekretarka" kako se vika vo MKD? maili... se uklucuva toj/taj/toj/toa ( ne znam kako da go narecam) i mozes da ostavis poraka, pa (ne)predplatnikot koga ke go ukluci pak ke moze da slusne sto ste ostavile kako "govorna"poraka...

aj dosta vi bese

DEBILEN TELEFON






Изменето од anakin - 03.Февруари.2009 во 02:12

Henry Cavendish   - индивидуата која прва ја измери тежината на нашата планета.



Чудно нели ??? Како може да се измери тежината на Земјата кога таа лебди во просторот....

Да, да, да може.... и тоа Хенри Кевендиш го направил уште во 18-тиот век, во далечната 1797 год.

Хенри Кевендиш (1731-1810) бил Британски научник, кој всушност направил голем број значајни откритија, меѓутоа за нив светот многу подоцна дознал, бидејќи тој бил многу повлечен, скромен и не кажувал многу во врска со она што го работел.
Сепак, рака на срце, најголемиот дел од заслугата за успешното мерење на масата на Земјата, Кевендиш му ја должи на Џон Мичел.
Имено Мичел ја измислил и ја конструирал сложената направа со која требало да биде изврешено мерењето..... но за жал, тој немал среќа да го доживее тоа, бидејќи починал во меѓувреме....
Но сепак, сé се случило со една чудна коинциденција....
Имено, Кевендиш случајно налетал на сандакот во кој била спакувана сложената машина, а на сандакот стоело запишано името на научникот Џон Мичел. Бидејќи многу го почитувал, Квендиш решил да го отвори сандакот во кој ја нашол чудната направа....... за потоа да свати за што се работи и да го изврши мерењето. Машината се состоела од тегови, противтегови, нишала, вратила и извртени жици, а во средиштето имало две оловни топки, секоја тешка по ок. 150 кг., кои виселе покрај две помали топки. Целата идеја била да се измери гравитацискиот отклон на помалите топки со помош на поголемите.
При мерењето многу важна била чувствитетлноста. Во просторијата каде што се наоѓала машината не смеел да се почуствува ниту здив... па затоа Кевендиш се сместил во соседната просторија, а своето набљудување го извришил со телескоп. Бидејќи била потребна неверојатна прецизност од 17 чувствителни, меѓусебно поврзани мерења, била потребна речиси цела година за да се извршат сите пресметки. На крајот Кевендиш го објавил резултатот - 5,9 милијарди милијарди тони, што претставува само 1% грешка од денешните најсовремени мерења (5.97×1024 kg).
Најинтересно од сето ова е тоа што Кевендиш со ова мерење ги потврдил претпоставките на Сер Исак Њутн од пред 110 год., кој немал никакви експериментални докази за тоа.




Чудната машина !


Изменето од james dean - 14.Февруари.2010 во 13:57