Ваша поезија

СЕКОГАШ ПОСТОИ ПРВПАТ!!!!!!

nemoj da places mala,znaes deka ke moram da placam so tebe

Искушение

Потисната помеѓу овие ѕидови,
Не ја гледам Тишината во која постојам,
Не ја чувствувам осаменоста од која се хранам.
Не ја мирисам болката што ја создавам.

А сепак длабоко, знам, еден ден.
И Тој ќе дојде, ќе се осветли ноќта.
Месечината горчливо ќе ми се насмее
Јас, јас ќе плачам над твоите насмевки.

Погледни, крварам од секаде,
....врисок,
Собери ги солзиве во твоите дланки,
Измиј ја крвта со лаги.

Ако Богот наш ја пружа,
Земи ја драги вечноста,
Во неа јас и ти, во Темнината
Но, сега не постоиш.

Верувам, а сепак сон, желба.
Страст без љубов, без Тој.
Крвави ми се рацете погледни,
Крвава е душата која моли.

Денес храброста умира
Немаш ни поглед за мене,
Немам ни нож за своите измислени лузни,
А повторно се сечам за да живеам,
...дојди и бакни ги овие отворени рани,
ако се осмелиш...ако си навистина Тој.

Благодарам ...Well... не знаете од колку големо значење ми се вашите коментари... никогаш не помислив дека и јас можам да направам нешто кое барем површински ќе изгледа добро. Но ете сега ги читам коментарите кои се упатени кон мене со содржина која ме исполнува... ме храни да продолжам напред да го прават тоа што го сакам. Не дека онака не би продолжила... но вака се осеќам посигурна за одење напред, некако постабилно стојам.
Најискрено благодарам за вашите коментари кои прават битен пресврт во мојов живот

Ти реков - овчарот барај го во себе, не надвор... Само тој може да те води напред... Верувај во себе, но не застанувај на тоа ниво, туку оди напред... Ако си го читала Галебот Џонатан... следи ги неговите постапки...Ако не, прочитај го...

ekszi88 напиша: Благодарам ...Well... не знаете од колку големо значење ми се вашите коментари... никогаш не помислив дека и јас можам да направам нешто кое барем површински ќе изгледа добро. Но ете сега ги читам коментарите кои се упатени кон мене со содржина која ме исполнува... ме храни да продолжам напред да го прават тоа што го сакам. Не дека онака не би продолжила... но вака се осеќам посигурна за одење напред, некако постабилно стојам. Најискрено благодарам за вашите коментари кои прават битен пресврт во мојов живот

dusicko moja site komentari se zasluzeni.Ja imav taa sreka nekoi pesni da gi procitam prv..Da znaes kolku se raduvav,kako malo dete,tolku radost i glad po poezija ne sum osetil od sredno skolo koga gi otkriv Prever,Neruda,Amihaj,Popa...Nekade izmegu niv sigurno se naoga i tvoeto mesto,ramo do ramo so bardovite na svetskata poezija...me voodusevuva tvojata konstantnost vo izrazuvanjeto na eruptivni emocii,ne se stedis,nego se predavas potpolno i celosno...od pesna vo pesna.Iskreno bejb,znaes kolku sum vooduseven od tvoite pesni. samo prodolzi taka...sekogas ke bidam gladen da procitam nesto od tebe.

Изменето од Makijaveli - 14.Мај.2008 во 17:00

Dopir tolku nezen,
dopir tolku dlaboko sto stiga,
zelba tolku silno sto stega,
dodeka bese tuka,
a veke i ne e vazno dali si tuka,
cuvstvata se isti
kopnezot e gladen mnogu.
Dali nekogas ke poveruvav
nekoj da mi kazese
deka celiot zivot
posveten ke mi bide
na nekoja sto si ti,
a veruvaj mi,
se protivev i borev
svoj da si bidam
onakov nikakov
kakov si bev,
no smesno e sega
deka mozam da se zamislam
onakov, nikakov i bez tebe