Во сегашниве затегнати општествени состојби во нажава држава, како и во некои други во Европа и светот, не е отповеќе да се потсетиме на блиската историја и тоа како нештата се случуваа вo Либија, Бурма, Тибет, Киргизија, Иран, cо “Маслиновата револуција” во Палестина , “Розовата револуција” во Грузија, “Портокаловата револуција” во Украина…

… доколку некоја држава не витка кичма и не се однесува како што милуваат неколку дрматори на светов - се почнува со војна… не онаа класична бидејќи таа чини премногу пари, не е убаво да се донесуваат дома мртовечки ковчези, а и не звучи многу позитивно во светската јавност… наместо тоа се започнува граѓанска војна.

Првин се пронаоѓа некоја фракција (такви има насекаде) која може да се рaдикализира и почнува да се подготвува со обука и пропаганден материјал зготвен од страна на оној кој има интерес државата да биде дестабилизирана и доведена до колапс. 

Потоа се чека погодно време. Најдобро е пролет или рана есен. Работата е што луѓето најлесно се собираат во овие времиња. Зимото е премногу студено, летото се оди на одмори и знае да биде претопло…  

… подготвената фракција почнува со објавувањето на однапред приготвената пропаганда подржана од невладините организации (продолжена рака на странските известувачки служби), како и од целосниот странски печат и телевизија… се разбира и од дел на домашните кои се блиски со фракцијата.

Во метежот кој треба да се создаде на улиците главен збор го имаат младите, особено студентите. Младоста по природа е бунтовничка, лесно се организира и може подолго време да биде ангажирана.

Сообраќајниците се блокират, се собираат луѓе пред државните установи, се бара оставка од владата, премиерот, претседателот, министрите... и доколку сето ова не вроди со резултат луѓето што протестираат ќе бидат поттикнати на вандалско однесување со градење барикади, кршење излози, фрлање камења на државните установи и провоцирање на полицијата која се обидува да ја контролира и смири состојбата…

… целта во ваквата активност е да се изнуди насилна полицијска реакција која потоа ќе биде јавно осудена ("владата го тепа народот") и ескалирана со фрлање камења и молотови коктели врз чуварите на редот… 

… полицијата ќе мора да превземе подрастични мерки, меѓу кои и водени шмркови, солзавци, а на крајот и гумени k*ршуми.

И тука лежи замката со која се инсцинира крвопролевање како што се случи во погоре спомнатите држави. Имено, во деновите кога се случуваат овие безредија во државата се уфрлувaат луѓе од странските специјални единици кои се стационираат во становите и крововите на околните згради, а доколку полицијата го оневозможи тоа се здомувaат во странските амбасади и конзулати. Овие луѓе cе задолжени да употребат огнено оружје (снајпери) со кои ќе повредат или отепаат неколку протестанти. Се разбира, оркестрираните медии инстатно добивaaт "случајни" видео снимки од телефони и објавуваaт дека полицијата не користи само гумени k*ршуми, туку и вистински, а за тоа ќе се најдат и неколку "сведоци" од луѓето што протестираат.

Следниот ден-два следат уште пожестоки протести испровоцирани од објавените вести и овој пат специјалците jа таргетираат полицијата која ќе мора соодветно да реагира. 

И тоа e почеток на крвопролевањето, обид за насилното влегување во Парламентот и другите државни установи со цел власта да биде срушена. Овој период е клучен затоа што или државата влегува во мизерија (Украина и северно африканските држави) или успева да се одржи (Иран и Турција).

ПС. Секоја евентуална сличност со идните збиднувања во Македонија е случајна.