МУХАММЕД А.С.

Pravoslaven, jas ne sum go uchel Muhamed vo istorija, barem ne se sekjavam deka sme imale nekakvi predavanja specijalno za nego, verojatno bidejki e osnovopolozhnik na religija, isto kako i Isus. Zatoa ne sum uchel nitu za Isus.

temimi i BUGS ne preteruvajte vo replikite. Vo istorija ne se uchele Hristijanstvo i Islam kako religii, barem dodeka jas bev vo komunistichko uchilishte. Denes mozhebi e podruga rabota, ne znam. No bilo kako, znajte deka bilo podednakvo i za dvete religii Neli i vie ste odele vo uchilishte, pa znaete za toa.

Ve lazele i po istorija, i po geografija i po matematika,no ne i po biologija.

ŠESTI DETALJ:

Priča o otpadništvu (nekih plemena) nakon smrti Allahovog Poslanika, sallallahu 'alejhi we sellem, pa ko je čuje, neće mu ostati u srcu ni koliko zrno šubhe šejtana koje nazivaju učenjacima, kao što su njihove riječi:
''Jeste to je širk, ali oni izgovaraju „La ilahe illAllah,“ a ko ih izgovori ništa ga ne može učiniti nevjernikom.''
A još veće i strašnije od toga je njihova otvorena tvrdnja da beduini nemaju pri sebi ni trunku islama, ali zato što  izgovaraju „La ilahe illAllah“, oni su pripadnici islama, pa im je Islam sačuvao njihov imetak i krv. Uprkos njihovoj potvrdi da su ostavili cio islam (sve propise) i uprkos znanju da negiraju proživljenje i njihovom ruganju onima koji u proživljenje vjeruju, i njihovom ruganju propisima i davanju prednosti vjeri njihovih očeva koja se suprostavlja vjeri Allahovog Poslanika, sallallahu 'alejhi we sellem.
Uprkos svemu ovome, ovi šejtani,  neznalice i prkosnici otvoreno tvrde da su beduini muslimani, bez obzira na sve te njihove postupke, jer izgovaraju „La ilahe illAllah.“ A ono što proizilazi iz njihovih riječi je da su i Jevreji – muslimani, jer i oni izgovarju „La ilahe illAllah.“ A kufr ovih je mnogostruko zešći od kufra Jevreja, ovime aludiram na beduine koji rade ono što smo spomenuli.
Činjenica iz događaja riddeta koja ovo pojašnjava (kufr pomenutih beduina), je to da su murteddi (otpadnici od islama) bili različiti po uzroku svog otpadništva. Među njima ima onih koji zu zanegirali Poslanika, pa se ponovo vratili obožavanju kipova, govoreći: „Da je bio Poslanik – ne bi umro.“
Neki od njih su ustrajali na oba šehadeta, ali su potvrdili poslanstvo Musejlemi, misleći da mu je Poslanik, sallallahu 'alejhi we sellem dao udio u poslanstvu, zato što je Musejleme imao lažne svedoke koji su mu to potvrdili, pa mu je zbog toga povjerovalo mnogo ljudi.
Uprkos tome, učenjaci su se složili da su murtedi, iako oni to nisu znali, i ko sumnja u njihov riddet je kafir.
Isto tako ćeš saznati da se 'ulema složila (koncesuz) da je isti propis onima  koji su zanegirali i uvrijedili Poslanika, sallahu 'alejhi we sellem, a zatim se vratili  obozažanju kipova, i onima koji su potvrdili poslanstvo Musejlemi, iako su svi oni bili ustrajni na svim islamskim  propisima (namaz, post itd).
Među njima ima onih koji su potvrdili oba šehadeta, a povjerovali Tulejhi  u njegovo pozivanje na poslanstvo. Među njima ima i onih koji su povjerovali u El 'Ansijja iz San'e. I ulema se složila da su svi oni jedno (nevjernici).
Mimo njih je bilo i drugih vrsta murteda.
Od njih je El-Fudža´ah es-Sulemijj. On je došao u jednoj delegaciji kod  Ebu Bekra i spomenuo mu da želi da se bori protiv otpadnika i da želi da ga zato opremi. Ebu Bekr mu je dao oružje i jahalice, međutim, es-Sulemijj poče ubijati muslimane i kafire bez razlike, otimajući im imetak.
Na to Ebu Bekr pripremi vojsku protiv njega. Kada je es-Sulemijj zapazio vojsku rekao je njihovom emiru: 
„Ti si ebu Bekrov emir (narednik, vođa) a i ja sam. Ja se nisam odmetnuo.''
On mu odgovori:
''Ako istinu govoriš – baci oružje.''
Nakon toga su ga poslali Ebu Bekru, a on je naredio da ga živog zapale.
Ako su ovako ashabi presudili ovom čovjeku, iako je prihvatao pet islamskih ruknova, šta mislis onda o onome ko ne prihvati od islama ni jednu riječ, osim što izgovara „La ilahe illAllah“ svojim jezikom, uz otvoreno negiranje njenog značenja i otvorenog odricanja od Poslanikove vjere i Allahove Knjige, govoreći: ''Ovo je vjera građana, a naša vjera je vjera naših pradjedova.''
A zatim ovi prkosnici i neznalice daju fetwe da su oni muslimani, iako su sve ovo otvoreno rekli, jer izgovarju „La ilahe illAllah“. Slavljen neka si Ti, ovo je ogromna potvora. A kako je lijepo rekao jedan od beduina kada je došao kod nas da bi čuo nesto o Islamu! Rekao je:
''Svjedočim da smo mi kafiri - misleći time na sve beduine - i svjedočim da je svaki „bradonja“ koji nas naziva pripadnicima islama – kafir.''
Ovime završavam, a sva zahvala pripada Uzvišenom Allahu, Gospodaru svih svijetova i neka je salawat i selam na Muhammeda, njegovu porodicu i njegove drugove.

ČETVRTI DETALJ:
 
Događaj sa Ebu Talibom, pa ko ga bude shvatio dobro, i promotrio njegovu potvrdu tewhida, njegovo podsticanje ostalih na tewhid, njegovo proglašavanje mušrika bezumnicima, njegovu ljubav prema onima koji su primili Islam, a odbacili širk, a zatim je uložio svoj život, imetak , djecu, rodbinu u pomaganju Allahovog Poslanika, sallallahu 'alejhi we sellem,  sve do do svoje smrti.
A zatim  razmisli o njegovom strpljenju na ogromne poteškoće i žestoko neprijateljsvo! Ali, nije ušao u njega (tewhid),  i nije se odrekao svoje prve vjere, pa (zbog toga) nije postao muslimanom. Uz činjenicu da se pravdao da u njemu nalazi vrijeđanje njegovog oca Abdul-Muttaliba, Hašima i ostalih njihovih prvaka.
Zatim je Allahov Poslanik, sallallahu 'alejhi we sellem, zbog krvnog srodstva i njegovog pomaganja, zatražio oprost za njega, pa je Allah tim povodom objavio:

مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُوا أُولِي قُرْبَى مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ
 
 „Vjerovjesniku i vjernicima nije dopušteno da mole oprosta za mnogobošce, makar im bili rod najbliži, kad im postane jasno da će stanovnici džehennema biti“.[9]
   
Primjer koji pojašnjava ovo je da, ako je neki čovjek iz Basre ili El-Ahsa´ bio poznat po tome da voli din i da voli muslimane, većina ljudi pomisli da je on sa muslimanima, iako taj nije pomogao din ni rukom niti imetkom, niti pri sebi ima opravdanja poput onih koje je imao Ebu Talib.
Otuda, onome ko razumije priču Ebu Taliba i razumije suštinsko stanje većine koji sebi tvrde ovaj din – postaće jasna razlika između upute i zablude i prepoznaće neispravna shvatanja. Da Allah pomogne.

DRUGI DETALJ:

Kada je (Poslanik, sallallahu 'alejhi we sellem) počeo da opominje na širk i da im naređuje tewhid, ono što je suprotno širku, (mušrici) nisu iskazivali mržnju prema tome i to su odobravali. Čak su pomišljali da pristupe u njega, ali kada je otvoreno vrijeđao (hulio) njihovu vjeru i otvoreno nazvao njihove učenjake neznalicama – e, tada su mu iskazali žestoko neprijateljstvo, njemu i njegovim sljedbenicima, govoreći: ''Nazvao nas bezumnicima (nazvao je bezumnim naše snove/ideale), našu vjeru zabludom i uvrijedio je naša božanstva.
A poznato je da on nikad nije vrijeđao Isa'a, alejhis-selam, niti njegovu majku, niti meleke, nidi dobre Allahove robove. Međutim, kada je spomenuo da im se ne smije upućivati dova i da ne mogu korist dobaviti, niti štetu nanijeti, uzeli su to kao vrijeđanje.
 
Kada ovo spoznaš, shvatićeš da čovjeku neće biti postojan islam, čak i ako Allahu ispolji tewhid i ostavi širk, bez neprijateljstva prema mušricima i otvorenog iskazivanja neprijateljstva i mržnje prema njima. Kao što Uzvišeni kaže:

لا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ  
 
„Nećes naći narod koji u Allaha i u onaj svijet vjeruje, a da su ljubavi sa onima koji se Allahu i Poslaniku Njegovu suprotstavljaju...“ [5]
 
Kada budeš ovo dobro shvatio, uvidjećeš da mnogi koji se pozivaju na ovu vjeru – da je (ovu mes'elu) u stvari ne znaju.
 
Šta je drugo nego ovo (iskazivanje mržnje i neprijateljstvo prema mušricima) navelo muslimane da trpe mučenja, zatvaranja, batinanje i navelo ih na hidžru u Abesiniju, pored činjenice da je Allahov Poslanik, sallallahu 'alejhi we sellem, bio najmilostiviji čovjek; da im je našao olakšicu – sigurno bi im olakšao, a kako kad je Allah objavio:

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ
 
„Ima ljudi koji govore: "Vjerujemo u Allaha" - a kad neki Allaha radi bude na muke stavljen, on drži da je ljudsko mučenje isto što i Allahova kazna.“ [6]  
 
Ako je ovaj ajet zbog onih koji se sa njima (nevjernicima) slože svojim jezicima – šta je onda sa onima koji se slože još više od sl*ganja jezikom?

Животот на Пратеникот Мухамед, личноста која остави трага во историјата на човештвото, е центар на сите дискусии и дебати во медиумите, во научните и културните кругови, на Западот и Истокот, исламски или неисламски.

            Тој привлекува љубопитност, предизвикува полемики и спротивни размислувања, не само во времето во коешто живеел, туку и во денешно време. Повеќе од било кога, човештвото е убедено во големината на оваа прекрасна личност која ги надмина временските и просторните граници. Ниедна друга личност на овој свет не може да се спореди со Пратеникот Мухамед; како водач, командант, визионерен стратег, бранител на човековите права, реформатор на општеството, семеен човек, другар и над сè како доверлив човек и Божји Пратеник, назначен со света мисија  за сето човештво.

            Секое чесно човечко суштество наоѓа смиреност и душевен спокој кога чита, учи и бива воден од квалитетите и високите морални вредности на оваа личност. Неговиот живот е сличен со огромен океан полн со бисери. И со цел да ги стекне овие бисери човек треба треба да влезе во овој океан и да нурне длабоко во него. Треба да се чита за неговиот живот и да се размислува. Во долгото патување на човештвото, Пратеникот Мухамед остави импресивен печат. Обиди се да чекориш по овие патеки и ќе пронајдеш духовна смиреност, ќе го почувствуваш ветерот на вечната пролет.

            Ова е патот кој го следеле неговите другари, кои го прифатиле и продолжиле да го практикуваат исламот. к*ранот вели: „О Веровеснику, Ние те пративме како сведок и како носител на радосни вести и како Пратеник кој опоменува, да повикуваш, по Негова наредба, во Божјата вера, и како светилка која сјаје.“ (Ел-Ахзаб, 45-46)

            Животот на последниот Божји Пратеник е напишан, раскажан, научен, проучуван, докажан и многу сложен. Тој имал динамичен, активен живот и му дал на човештвото значајна помош во полето на односите и духовниот живот.

            Тоа е важен факт кој не само што не може да се одбие, туку не може да биде потценет. Така, постојат многу податоци за неговиот живот, од било кој друг основач на некоја религија. Постојат доволно податоци да се исполни историската рамка на оваа личност.

            Мухамед имал големи политички и духовни вредности и бил убеден дека верниците имаат должност да изградат добро и праведно општество.

            По 622 година Мухамед станал позната личност. Трпеливо соочувакќи се со годините на прогонство, тој ја постигнал големината на лидер, кој не само што ја променил Арабија, туку ги променил историските текови. Не бил роден во мирно и обично општество, туку во средина полна со конфликти. Во почетокот, тој бил организатор на арапското обединување, не според претходните шеми, туку со трагање на  оригинални решенија согласно со состојбите. Ова е една од основните особини на неговата личност. Тој правел претпазливи чекори, разработени и успешни. Сите негови политичко-општествени димензии и функции се раководени од Светата книга. к*ранот, чии поуки, заедно со наследството на Мухамед служат како основа на исламското законодавство. Неговата човечка порака се совпаѓа со неговата општествена и религиозна претстава.

 

 

НЕКОЛКУ ПОУКИ ОД ЖИВОТОТ НА ПРАТЕНИКОТ

 

          Драг читателу!

Обиди се да чекориш на вистинската патека, обиди се да го следиш примерот на Пратеникот, верувај како што тој верувал, размислувај како што тој размислувал, живеј како што тој живеел, однесувај се како што тој се однесувал, работи според неговит совет, и биди сигурен дека ќе го најдеш значењето и целта на твојот живот, подарен од Величествениот Бог, но украсен од однесувањето и советуван од Пратеникот Мухамед. Така, ќе пронајдеш голем душевен мир и вистинска среќа на овој свет и на оној свет.           

- Доколку сте богат човек, размислувајте за едноставноста и дарежливоста на Големиот Пратеник (кој владеел со Арапскиот Полуостров) и ја имал поддршката на сите личности на арапската нација.                

- Доколку сте победник, земете пример од Пратеникот и неговата храброст и мудрост што му помогнала да ги победи противниците на исламот.                                

- Доколку потпаднете под некое искушение, сетете се на трпението на Пратеникот, кој стоел храбро меѓу борците, кои паднале на военото поле или биле ранети.                           

- Ако сте учител, сетете се на Пратеникот, кој ги учел своите другари на Божествените заповеди, пренесувајќи ја вдахновеноста од своето чувствително срце.    

- Доколку сте ученик, сетете се на Пратеникот, кога стоел пред ангелот Габриел (Џибрил), кога тој му го откривал Божјето Откровение (Објавата).        

- Доколку сте проповедник или лидер, слушнете го Пратеникот, кој им дава мудрост на своите другари во џамијата на Пратеникот.          

- Доколку сакате да ја заштитите вистината, проповедајте ја вистината, чувајте ја вистината и бранете ја, а за ова немате упатство за следење, затоа учете од животот на Пратеникот на Денот на Победата во Мека, кога кон своите противници се однесувал со добрина и пријатност.                

- Ако сте сопственик, запомнете го Пратеникот кој го ставал своето богатство на располагање на оние кои имале потреба од тоа.   

- Ако сте трговец, земете пример од Пратеникот за начинот на којшто тргувал, чесно и отворено, без шпекулации.                         

- Доколку сте судија, сетете се на мудрите и отворени решенија, на истиот начин Пратеникот наоѓал решение и ги заклучил расправиите помеѓу племињата за местоположбата на Црниот Камен во Ќаба.      

- Доколку сте државник, огледајте се на Пратеникот, кој останал меѓу луѓето и постапувал праведно со нив, со богатите и сиромашните. Посветете внимание на начинот на којшто тој ги почитувал и се грижел за луѓето.           

- Доколку сте главен во семејството, сопруг или родител, учете од однесувањето, грижата и љубовта на Пратеникот кон своето семејство.         

- Доколку сте образован, учете од примерот на Пратеникот, со цел да процените, унапредите и да го ширите знаењето кон другите.        

- Ако сте сиромав, не очајувајте, туку обидете се да се збогатите на чесен начин и преку труд.        

-Ако сте среќен, знајте дека среќата е подарок од Величествениот Бог и уживајте во правилата и прописите дадени од Бога, но мислете на оние кои се погодени од несреќа или тага.