Ваша поезија

Svetlina kape od moite dlanki
se razliva dodeka blestam
kako eksplozija supernova,
pred mene vrata od univerzumi drugi,
a nad mene vselenska flota.
Zacekoriv po beloto dzudze
na klackalka dva slona protiv kutivce od kibrit
pulsiracki blicovi mi go pokazuvaat patot
maglina sina me obzema
nedaleku od kvazarot,
poslednata galaksija vo nizot
evoluciski oblacinja
teloto go otfrlija
dali bidnav najposle
deteto vo zemjata na cudata
od kade dojdov
od kade mi e se sto znam.

darkangel напиша: ...Well... напиша: DarkAngelMore od solzi za tebe sozdadov, malecka jasedna riba vo nego pliva...svet nov od sonovi bezbroj izmisliv jasi oblaci sini na neboto vo igra...se chini deka...sega...polzam od ochaji tonam vo moreto od solzi...oh, sakam da te gushnam...da te dopram...da te pochustvuvam...za prv pat...Tvojata nasmevka...i dozdot po neasrekata, i taga so neaA, vrvot e bludnosta...jas da te imam.Sam sum...se podaleku i podalekunemam smisla vo sebesi, vo tebe...Od ochive zelba mi blika, od telovo...strasta tebe malecka te vika......i, nemam nikoj osven nokta i praznava flasha...nikoj kraj mene......za uteha...Begajte...demoni, od dushava moja...blagoslovi me boze...zashto nezen sum vo bolkata moja...moeto stradanie......i, umira kopnezot posleden, zakopan dlaboko vo mene...da ti se doblizam...Poslednata solza nad mojot grob ako treba ke ja dadam...a, te drzam za raka, tolku si topla, a jas studen, mraz...do sonchevite zraci...Povtorno den po den...nok za nok...da ti se doblizam......nekoj drug, neka te ima cela...da ti se doblizam...zaboravi me ... maleckaaaaa.....jas nema da sum tamu, do tebe, a koga ke ostaresh...nema da me pomnish. Ти благодарам...затоа што направи нешто навистина значајно во оваа тивка ноќ...кога би се нашле еднаш на истата страна...можеби ќе испадне некое совршенство како ова погоре напишаново..Ако барем малку ти значи како што на мене ми значеше кога го напишав би била навистина среќна и задоволна со себеси...се остава на времето каде ќе ме однесе...со или без тебе во сеќавањата... Ти благодарам

...fala i na tebe darki, sekako tvoja e pesnata:)

Za Natalija

Изменето од KaLiNa - 18.Март.2008 во 11:28

Znam koj sum, iluzii nemam
zosto veke ne drzat voda
i zeden me ostavaat
niz nasava pustina sto ja stvoriv.
Gledajki preku ramena tvoi
gi izgaziv cvekinjata sto gi nasadi
vo ime na idninata nasa
i sega treperis izbegnuvajki me,
znam, vreme e da zaminam,
znam, patot me ceka
onoj kon zaboravot sto vodi
i ednostavna kamenost.
Vremeto za presudi zavrsi
vreme e za kazna,
zosto bevme deca nevini i nasmeani
opieni eden od drug
i nedozvolivo srekni.

Planina od gomna
stoi megu nas,
pruzame race eden kon drug
no samo se mackame i se poveke smrdime
se dur i tie sto morale da izbegaat od nas.
Jas sum tuka vo oblik na mrsul sto visi
i ceka na tvojata ljubov
ne zabelezuvajki deka se susam

СОСЕМА НЕРАЗЛИЧНО ОД ТЕБЕ
За добар сон на сите поети од форумот

Те милував принцезо моја недостижна
Од скритите пенџери на копнежот тивок
Те милував со поглед ист таков,
Неразличен во ништо од твојот,
Со кој ти ги милуваше кукличките
Во колекцијата на мојата себична сестра,
додека во очите таложеше воздишки
што не си родена под нашата стреа...
Ти ги милував елегијо на младоста моја
Воздишките кротки што течеа ко нектар
Низ тажните реки на твоите очи,
Неразлични во ништо од моите –
Претесни летишта за пчелите на копнежот
што се роеја во мирисот на косите твои .
Ги милував принцезо непреболена моја
Коприните меки со боја на костен
И лачите немирни, златести во нив
што сонцето божем случајно ги забораваше
како пастир стар излапавен пред смрачка
по некое јагне од стадото бело што изумува
Кога со твоето име, шепот стивнат на усните ми,
Розите на сонот ги мамев во примка.
Ги милував розо моја напрецветана
Сите рози во името твое,
Со истиот жар и истата љубов
Со кои ги носеше на наставничкта в пролет
Што ја љубев неразлично од тебе
Затоа што знаев дека ја љубиш и ти...



Изменето од majstorce62 - 17.Март.2008 во 22:47

Како дива мачка