Ваша песна,состав или што било напишано

ВРАТИ СЕ
Седам сама во темната соба,а единствениот зрак доаѓа од твојата слика,сместена во полицата на ѕидот.Размислувам...
Се сеќавам на миговите минати со тебе,кои можеби и некогаш ќе ми се вратат,а можеби и не.Моите очи секогаш се навлажнети со неколку солзи "благодарение" на тебе.Секогаш кога ќе помислам на тебе чувствувам како по телото ми лазат трнчиња.И секогаш кога ќе се сетам на тие денови во душата ми се раѓаат се поголеми јадови.Живото ми станува неподнослив...
Ти замина некаде далеку od мене,мислејќи дека таму е поубаво.Но изгледа згреши.Те нема веќе една година.Телефонските разговори не менуваат многу,само надополнуваат една мала празнинка во моето срце.Рече дека таму ти е многу убаво и дека ќе останеш подолго.Но дали знаеш дека тука некој те чека?Се надевам дека еден ден ќе сфатиш тоа што јас залудно се обидувам да ти го објаснам.Кога ќе се вратиш ќе има уште многу убави мигови како оние од порано.
Затоа те молам врати се,неможам без тебе.

Za tebe
Ti koj me smiruvas i inspiriras
Enigma bese,mozebi seuste si
No sekogas e prijatno so tebe
Tvoeto prisustvo,iako nemo ponekogas
Zraci nevidliva sila
me inspiriras,me osloboduvas
Zasluga tvoja e delovo moe
Zasluga moja e prisustvoto tvoe
Ne zapiraj,ne se svrtuvaj
Ovde sekogas ke ja najdes nasmevkata
koja nekoi mozebi i ja zaboravile
Tuka sekogas ti stoi topla pregratka
od iskren prijatel
Zasluzena,tvoja
Nikomu drug ne pripagja taa
samo tebe ti pripagja
NAJDRAG MOJ PRIJATELE


Изменето од butterflyM55 - 07.Јануари.2009 во 05:28

Cekoram napred,a cuvstvuvam
nanazad se vrakjam
Odam so dignata glava,gorda
a cinam nosot mi se vlece po kalta
ispravena,silna,cvrsta
a tezina ogromna gi grebe plekite
nasmevka na lice,prekrasna
a bolna grimasa cinam mi go krivi licevo
i sakam da prodolzam
prodolzuvam,no kade
ke te dofatam li tebe sonce
se cinis tolku daleku
ke te dopram li tebe nebo
izgledas tolku golemo
ke te najdam li tebe srekjo
kilometri mi begas pred mene
ke blesne li ovaa dusa kako nekogas
minato ,dalecno zaboraveno
no pred mene si sonce
se siris pred ocive nebo
se blizis srekjo
na dofat si
ke bleska poveke od koga i da e
so siot svoj raskos i novo ruvo
pred mene e
go gledam
zivotot...


Изменето од butterflyM55 - 07.Јануари.2009 во 05:14

      

Да те заборавам или мразам
нема шанси
заради печат лично мој
кој да се брише не може.
Да изградам дом нов
повторно
посилен и поцврст
од оној што беше
за кој не знаеше дека го има,
а не знаеше ни дали сум скитник.
Лесно ти е
да ти биде јасно
а се прашуваш
кога ќе ти биде
мислиш ништо не знаеш
заради тие што страдаат
паметни да бидат,
а не можат.

Изменето од zbunet - 06.Јануари.2009 во 20:37

Знаев,
не сакав да чепкам,
полесно беше
наудрен да бидам
дур оси ми зујат
над врата влезна
не знаев
од каде толкава слобода имаа.
Чепнав
се изненадија за кратко само
стршлени дојдоа
ме разбркаа
во дом свој
да влезам не смеев.
Урнав
осила и гнезда
и домот свој
Ветерот хартија ми донесе
на мое име не бил
никогаш.