Преговори за името

Jas bi postavil edno paralelno prasanje, vo vrska so temava. Za clenovite sto nemaat protiv da ni se smeni imeto na drzavava:

Sto tocno i koga ocekuvate deka kje se sluci po eventualna promena na imeto?

Кали, мене многу ми се јасни грчките барања, не знам зошто мислиш дека ме збунуваат? (Притоа не од слушање изјави на владата туку директно од изјавите на грчките политичари.)

Ако црвената линија им е оваа, јасно поставена од грчка страна, што треба според тебе - да се прифати предлогот? (Зборувам за последниот предлог од Нимиц. Ако некој го читал официлајниот документ кој беше објавен знае какви замки истиот криеше за јазикот и националниот идентитет.)

...mislele sigurno, deka vo ramkite na nivnata  zemja nema ''takvo neshto''...

Е така де! Тоа е целата работа всушност со додавката на името! 

Изменето од Kali - 12.Јануари.2011 во 16:19

Го чекам моментот да му светне на народот дека ако тој самиот не си ја земе судбината во свои раце, ако не дејствува за да се избори за себе, некој друг ќе му сервира ...па после ќе се чудиме и ќе се жалиме на судбината македонска тешка.

Да се водат преговорите како требаше...овој муабет ние немаше да го правиме и да се прашуваме едни со други кои сме и што сме....но бидејќи чмаеме успани во своето секојдневие...којзнае што уште ќе дочекаме... битно, името не го даваме и точка. А што правиме и каде одиме, којзнае.

И, што ви кажува баш ова?

Можеби дека се’ што беше наша предност, успеавме да ја фрлиме во вода со лошата надворешна политика.

Прашањето на спорот со Грција се претвори во:
- поделба на народот на патриоти и предавници
- преиспитување на сопствениот идентитет ( дали сме антички или словенски, прашање е сега....) преточено во низа симболики како споменици и аеродроми

Кога некој ќе ве доведе во ситуација да се преиспитувате кои сте и што сте, тоа е страшно нешто за нашиов 21 век и ера на демократија и капитализам.

По мене, едно нешто е битно: споров со Грција виси над нас и ја одредува нашата иднина, дали ќе напредуваме или ќе назадуваме. Без ЕУ и без НАТО, Македонија не е способна да опстои- видовме и зашто, да беше способна денес немаше да го имаме овој проблем, и милион други. Споров мора да се реши.
Очекувам дека преговорите ќе продолжат, и дека Грујо нема да седи на двете уши како ни Милошевски, верувајќи и на Клеопатра. Очекувам да донесеме решение најприфатливо за нас, за да не се најдеме во ситуација некој друг да ни наметне решение, а ние да си седиме беспомошни...како и многу пати што ни се случило низ историјата. Потегот не е лесен, ни едноставен, но оваа земја мора да почне конечно да дејствува, дури и да се жртвува.
Јазикот и етносот не, но да се промени името на државата е доволно прифатлив компромис за мене.

Ако некој има поинакво и подобро решение и визија за иднината на земјава (со солидни причини да верува во тоа, а не приказни!), нека каже Јас досега не слушнав ништо такво, а би сакала.


Изменето од Kali - 12.Јануари.2011 во 15:01

Marko Polo 1 напиша: Kali, protivrecna si... Koga kje ti go smenat imeto, nemozes da ja zaboravis tradicijata, bidejki kje ja snemas... so siromastijata pak kje treba sami da se spravime... ekonomija i taka nemame, no kje nemas nitu nauka, nitu umetnost, a vo pravnata drzava sekoj kje ti se mesa, posto ednas vekje si dala da ti se umesaat... vo najbitnoto - identitetot, vo svesta - koja si, sto si, od kade si...

Абе ајде
За име на држава се работи.
Зошто ја правите поголема од што е.
Младите на 18 имаат право да си го сменат името.
Жените често го земаат презимето на мажот.
Па не си го смениле идентитетот, ниту свеста, ниту културата, ниту било што.