24 ЈАНУАРИ/6 ФЕВРУАРИ 

            1. Преп. Ксенија Римјанка. Родена е во Рим како единствена ќерка на познат сенатор. Привлечена со љубовта Христова, не сакала да стапи во брак како што сакале нејзините родители, туку, за да го избегне тоа, тајно побегнала од домот заедно со две слугинки и дошла на островот Коа, во местото Милас каде што основала манастир на девици и каде што се подвизувала до смртта. Иако била слаба жена, сепак имала машка издржливост во постот, молитвите и бдението. Честопати по цела ноќ стоела на молитва; била облечена најбедно од сите сестри, а на лебот што го јадела честопати сипувала пепел од кадилницата. Во часот на нејзината смрт (+ 450 година), се појавил чуден знак над манастирот: венец од ѕвезди со крст во средината посјаен од Сонцето. Од нејзините мошти многу болни добиле исцеление. Нејзините робинки во сé го следеле примерот на својата игуманија и кога умреле, биле сохранети, по своја желба, кај нозете на блажена Ксенија.

            2. Св. мч. Вавила, свештеник во Сицилија. Пострадал за Христа со двајца свои ученици во ИИИ век.

            3. Преп. Македониј, сириски пустиник. Дури во староста се хранел со печен леб, а пред тоа јадел само зрна од јачмен натопени во вода. Земниот живот го завршил во 418 година.

            4. Преп. Филон, еп. Кипарски.  Посветен за епископ од св. Епифаниј кога овој бил повикан во Рим со молитва да ‘и помогне на сестрата на царот Хонориј. Го протолкувал Петтокнижието и Песната над песните. Се упокоил мирно во В век.

РАСУДУВАЊЕ

            Милосрдието отсекогаш било одлика на вистинските пастири на Христовото стадо. Св. Јован Златоуст во своите славни беседи ништо толку силно не нагласувал и не фалел како милосрдието. Св. Јован Милостиви, патријарх Александриски, плачел секој ден кога немал можност да пружи некому милостиња. Свети Павлин е заслужено наречен Милостив бидејќи навистина бил милостив во полна христијанска смисла на тој збор. Еднаш, кога Вандалите го плениле Нол, истовремено повеле многу луѓе во ропство. Некоја вдовица, чиј единствен син го зел вандалскиот кнез Рига во ропство дошла кај својот епископ и плачејќи му побарала пари за да го плати откупот на својот син. Немајќи од никаде ништо, Павлин се облекол во облека на прост човек и ‘и рекол на вдовицата да го одведе него кај кнезот и да го предаде во замена за нејзиниот син. Кнезот го пуштил синот на вдовицата и го зел Павлин, па го одвел во Африка каде што Павлин му служел како бавчанџија сé додека по промисла Божја не бил ослободен и вратен со останатите робови назад во Нол.

СОЗЕРЦАНИЕ

            Мисловно да Го видам Господа Исуса како исцелител, и тоа:

            1. како исцелител на телесните болести;

            2. како исцелител на лошите духови и на обземените;

            3. како исцелител на духот и на умот човечки со светлината на божествената наука;

            4. како мој сопствен исцелител од сите маки и зла.

БЕСЕДА

за Божјото сезнаење и промислата

А вам и влакната на главата ви се изброени (Мт. 10:30).

            И влакната на главата ви се изброени, браќа, а камоли деновите на животот! Но не плашете се дека ќе умрете пред одреденото време, ниту, пак, надевајте се дека  било како ќе го продолжите животот макар и за еден ден без волјата на Оној кој брои и мери. Ова сознание нека ве научи на кроткост и страв Божји.

            И косата ви е изброена на главата, а камоли вашите страдања на Земјата! Но не плашете се дека ќе страдате повеќе од измереното. Уште помалку плашете се дека вашите страдања ќе  останат заборавени и непресметани од Оној кој гледа сé. Ова сознание ќе ве научи на трпение и  на доверба кон вашиот Творец и Промислител.

            И косата на главата ви е изброена а камоли вашите пријатели и непријатели на Земјата! Но не плашете се дека ќе имате ни повеќе пријатели ни повеќе непријатели, ниту, пак, да се плашите дека вашите непријатели ќе ве совладаат, но не надевајте се дека вашите пријатели ќе ве одбранат. Трудете се да Го имате Бога за пријател и од ништо да не се плашите. Гледајте, Он е единствен ваш пријател, кој ве сака непроменливо.

22 ЈАНУАРИ/4 ФЕВРУАРИ

            1. Св. ап. Тимотеј е еден од седумдесетте апостоли. Роден е во Листра Ликаонска од татко Грк и мајка Еврејка. Св. апостол Павле ги пофалува мајката и бабата заради нелицемерната вера (ИИ Тим. 1, 45). Првпат Тимотеј се сретнал со големиот апостол во Листра и бил сведок кога Павле излекувал еден крив од раѓањето. Подоцна Тимотеј, без малку, бил постојан сопатник на Павле, обиколувајќи ги со него Ахаја, Македонија, Италија и Шпанија. Голем ревнител на верата, одличен беседник и сладок по душа, Тимотеј многу придонесол за распространувањето и утврдувањето на христијанската вера. Павле го нарекува вистинско чедо во верата (ИИ Тим. 1:2). По маченичката смрт на апостол Павле, Тимотеј го имал за учител св. Јован евангелистот. Но кога царот Дометијан го прогонил Јована од Ефес на островот Патмос, Тимотеј останал во Ефес како епископ. За време на некој идолски празник, викан 'Катакогиум", незнабожците, лути на христијаните, молкум и под маски го нападнале Тимотеја и го убиле (околу 93. година). Неговите чесни мошти подоцна биле пренесени во Цариград и сохранети во црквата на светите апостоли, до гробот на св. евангелист Лука и св. Андреј Првоповиканиот.

            2. Преп. мч. Анастасиј. Персијанец според родот. Незнабожечкото име му бил Магундат. Кога царот Ираклиј се борел со Персијанците, Магундат пребегнал кај христијаните, отишол во Ерусалим, каде што се крстил и добил име Анастасиј. Не му било доста што се крстил, туку и се замонашил за да се предаде целосно на службата на Господа. Покрај останатите подвизи, многу рано ги читал житијата на светите маченици. Читајќи ја навлажнувал книгата со солзи, чезнеејќи и самиот по мачеништво. Најпосле, Господ го овенчал со маченички венец. Долго лежел во затвор и бил луто мачен додека царот Хозрое не му изрекол смртна пресуда. По таа пресуда, Анастасиј бил удавен во вода. Кога го извадиле од водата, џелатот му ја отсекол главата и му ја испратил на царот. Пострадал на 22 јануари 628 година, во градот Бетсалое, во близина на Нинив.

СОЗЕРЦАНИЕ

            Да размислувам за Господа Исуса како град на гората, и тоа:

            1. како град на гората на вишниот Сион, т.е. над створениот свет, во царството на вечноста;

            2. како град на гората на човечката историја;

            3. како град на гората на мојот сопствен живот, т.е. на врвот на моите идеали, на зенитот на моите мисли и желби.

21 ЈАНУАРИ / 3 ФЕВРУАРИ

            1. Преп. Максим Исповедник. Од Цариград е по раѓање и најнапред висок дворјанин во дворот на царот Ираклиј, а потоа монах и игумен на еден манастир недалеку од престолнината. Најголем бранител на православието од таканаречената монотелитска ерес, која произлегла од Евтихиевата ерес. Имено, како што тврдел Евтихиј дека во Христа има една природа, така монотелитите тврделе дека во Христа има една волја. Максим се спротивставил на тоа тврдење и постанал противник на царот и на патријархот. Тој од тоа не се исплашил туку издржал до крај во докажувањето дека во Господа постојат две волји како што постојат две природи. По негово настојување со одржале: еден собор во Картагина, а друг во Рим и двата собори го анатемисуваат учењето на монотелитите. Страдањето на Максим за православието не може да се опише: бил измачуван од кнезовите, лажен од првенците, плукан од народните маси, тепан од војниците,  прогонуван, затворан, додека најпосле не бил осуден на доживотно прогонство во скитската земја, каде што три години поминал во затвор, па ја предал својата душа на Бога во 666 година.

            2. Блажен Максим Грк. Роден е во Грција, од каде што бил повикан во дворецот на рускиот цар Василиј Јованович за царски библиотекар и преведувач. Многу работел, но многу и страдал за вистината. Поминал многу време во затвор, каде што го напишал познатиот канон на Светиот Дух, кој и сега се употребува во Црквата. Се упокоил во Господа во 1556 година.

            3. Св. мч. Неофит. Роден е во Никеја. Уште како дете, со помош на благодатта Божја, правел големи чуда. Извадил вода од камен, ја воскреснал својата мртва мајка. Со бел гулаб бил одведен во олимписката гора каде што од една пештера истерал лав и самиот тој се населил во пештерата. Во својата 15. година бил мачен за Христа за време на царот Диоклецијан и тоа во Никеја. Никако не сакал да се одрече од Христа. По тепањето и затворот, бил фрлен во оган, но Бог го сочувал жив. Тогаш го фрлиле пред гладен лав, но лавот се умилкувал околу Неофит. Светителот го познал лавот дека тоа е истиот во чија пештера се подвизувал, го помилувал и му наредил повторно да си се врати во пештерата. Тогаш Неофит го прободиле со копје и тој со душата се преселил во Господовите дворови.

            4. Св. мч. Агнија е тринасетгодишна девојка која била фрлена во оган за верата Христова, па потоа со меч исечена. Пројавила голема чудотворна сила за време на животот и по смртта. Пострадала во времето на Диоклецијан, во 305 година.