Тинејџери

Да... за пушењето. Добро ти текна.

И моите се строго против, а и самите пушат во мое присуство. Зар тоа не му доаѓа исто? (џст кидинг*)
Татко ми... он е малце (поише) старомоден човек, тврдоглав и бучен (таков му е гласот, одсекогаш) и кога ќе викне по мене цело маало го слуша. Еднаш ме виде како се шминкам, а него, замислете дами и господа, му е најголем кошмар. Викаше по мене додека се шминкав цело време. Ставам пудра он:
-Види ја, што шлакаш тие ла**а по лицето дете? Види на што личиш?
-Тато остај сеа... не замарај те молам!
(Ставам маскара)
-Ти еден ден без трепки ќе останеш. Сте се исповампириле сите до една со тоа очите толкави!
-Тргни се, те молам!
И ја од инат си се шминкам (а и за себеси да не се уплашам пред огледалото, нели) и од од инат ми зборува... а ја од инат не го слушам и он од инат пак и пак и пак исто те исо и тоа е некој “зачарани круг„. Многу се пречкаме за различни ситници, он вика ја викам, многу различни карактери имаме.

Маја ми е кул жена, а и она се шлака со триста чуда, ама на стариот не му пречи тоа, што е сосем разбирливо. Кога сме сами, знаеме да се зезаме, али онака како што се зезаат две другарки. И фин однос имам со неа. Секој пат кога ќе ми направи услуга ми вика:
-Бегај ма таму, тоа ми е работа.

Луди маторци... што да им праиш.

П.С: Се надевам подводно нема да биде таква.

Работата е... што јас не пијам сок, така да нема за што да се грижат. Кој будала би се мачел да става дрога во лименка од скопско? Плус у рака ко ќе ми е цело време? Ма не, не иде...

Изменето од Tiggy Vicious - 30.Јуни.2010 во 19:25

Ја мислам Кали ќе ја фати и втор пубертет , ќе ни го преврти форумот наопачки...

Фаза во животот кога детето се трансформира во возрасен човек и на тој пат доживува невидени метаморфози. Треба да се истрпат, советуваат а понекогаш и да ја подигнеш кочницата место нив. Како и да е тоа е огромен пресврт во животот на еден човек, пубертетот и период кога открива многу нешта за себеси и светот.

Златни се, зашто се такви забеганки, мислат дека све знаат што ги прави многу симпатични ама скраја било од „многу забеган„ тинејџер, знаат да бидат кошмар и да им задаваат главоболки на сите околу нив. И јас како и сите други си бев „бунтовник без причина„. А кога ќе размислам поубаво, па си имав свои причини и беа и оправдани

Да се каже... ако уз тоа скратиш фрази од типот: “пази да не ти стават дрога во сокот„ или „памет во глава и дојди си порано“.

Третиот и вториот за мене. Oh God... дац соу ембарасинг! Многу често знам да се гушкам без причина. Онака, ми доаѓа одвнатре. И не бирам човек. Некад со сестра ми, некад со другарите и они вадат ваква фаца: али со нив почесто се скокоткам, стоки се ептен, а да не зборам колку се цмакаме у образи со другарки. И више навика ми станува, некој и прв пат да го видам (ај ем талкинг абаут запознавање хир!) ќе се гушнам со него, а ако ми делува драго и смок у образ. Сварно засрамувачки.

П.С:Машала ПодВодно. Завидно познавање во оваа област. Ќе ме посвоиш ли?

Изменето од Tiggy Vicious - 29.Јуни.2010 во 19:13

Најсигурен начин да разлутиш тинејџер е да го просветлуваш: дека го разбираш, бидејќи во него беснеат хормоните, па затоа без веза му се менува расположението од крајност во крајност, па дека минува низ фаза на психо-физички промени, демек тој/таа не е свесен што му се случува. Кој не би се разлутил по ваква масажа?

Работата е што лутината е природен дел од созревањето. Лутината е нормална емоција кај секоја возраст, и кај млади и кај стари. Лошо е да направиш лом и некого да повредиш, но не е ненормално да чувствуваш гнев. Исто како и со љубовта, омразата, радоста и тагата.
Трикот е во тоа како да се справиш со чувството, како да го изразиш. Лесно е со позитивните емоции. Ќе се смееш, ќе гушкаш и бакнуваш (па дури можеш и на некој непознат да му се испразниш )

Како и секој гнев, и тинејџерскиот покажува дека нешто не е како што треба (Мани настрана што најбрзата дијагноза што ти ја даваат е дека нешто не е како што треба - во твојата глава). Гневот на тинејџерите им дава храброст да се соочат со опасноста или да го искажат револтот кон неправдата. Е, тука е разликата помеѓу возрасните и тинејџерите. Возрасните имаат поголем арсенал на механизми на празнење. Кај тинејџерите, кога ќе се сретнат адреналинот и чувството на немоќ - работите излегуваат од контрола.

Инаку, триста работи може да те разлутат: губиш во некоја игра, го одложиле концертот за кој се остриш со недели, класот ти е составен од серковци, професорите ти се зат`нтани тупаџии, родителите, па и најдобриот другар може да те инвервира. Ма и самиот понекогаш не се поднесуваш: со облекол нешто што не оди, си треснал зелена пред кого не требало. Да не зборуваме соочувањето со огледалото или излозите: „Боже колку сум низок, колку сум дебел, леле клку сум висок, уф каков сум слаб. Никој нема да ме сакаааааа