Ваша поезија

Quentin напиша: Половично Одамна знае тој дека не е последниот на кого му посакуваш добра ноќ, пред да заспиеш со неверојатно чиста совест, по тешка кражба на две тела. Одамна знае тој дека перниците на твој парфем ми мирисаат, дека по секое напивање од тебе, останувам уште пожеден, дека усните со кои го бакнуваш на враќање дома, не се истите со кои си излегла. Одамна знае тој дека не е случајност што моето име на сон го довикуваш, дека има само половина од твојот допир, твојата воздишка, твојот поглед. Дај му се нему ноќва целата. Ќе видиш дека од навика, ќе те гледа со едно око, ќе те љуби со една усна, ќе те допира со една рака.

ВООПШТО НЕ Е ВАЖНО КОЈ ОД КОГО ЈА КРАДЕ, ТУКУ КОЈ ПОВЕЌЕ ЈА СКА, КОЈ ПОСИЛНО КОПНЕЕ ПО НЕА, КОЈ ПОВЕЌЕ СЕ РАДУВА НА НЕЈЗИНИОТ МИРИС...
СИЛЕН НАБОЈ ОД ЕМОЦИИ И УБАВИ ПЕРИФРАЗИ...ПРЕКРАСНО СИСТЕМАТИЗИРАНА МАТЕРИЈА... АКО НЕШТО ТИ ЗНАЧИ...

Преправање

Прави се глува на клетвите
од закоравени домаќинки,
додека со мини здолниште
се шеташ пред зграда.
Тие вечер ќе си легнат
прекорувајќи се зошто
изеле два залака
повеќе на ручек.

Прави се слепа за погледите
на балкански мажјаци,
од кои јасно се чита
мислата за лесна жена.
Тие вечер ќе ги
опседнат бањите,
со збревтан здив
од жестока онанија.

Прави се луда на осудите,
зависта и глупоста,
кои сакаат да те убедат
дека си невредна.
Никој не ти ѕирнал
во срцето да види
дека и преку ден
таму светат светулките
на бесконечно простување.




Изменето од Quentin - 21.Мај.2008 во 00:01

majstorce62 напиша: ПРЕПОРОД Дојди, не срами се, Ќе ти го покажам патот до твоите корени! Дојди, допри го свиралото Од чиста македонска дабовина, Ќе ги слушнеш звуците што сиот ќе те отворат, Звуците на песната на одродените Што го загубиле патот до корените... Од гордоста негова медовина ќе потече - Спас за сите изгубени души Во прериите на сопствената Екстравагантна распродажба... Ти си совршен виртуоз, Јас обичен мајстор на свирала Од чиста македонска дабовина Што ќе ти го покажат патот до корените И ќе те препородат...

Изменето од mamma - 20.Мај.2008 во 23:56

The CHASER

As I lie awake in bed, trying not to think ...

...whith eyes wide open, vulnerable and weak...

Knowing they're coming, but I can't stop the nightmares
Of the girl with long hair who meets me there...
When others rose to meet their fall,
She fell to rise again.

She represents all of the others...

...my trembling and fear each night she uncovers...

Though she may be the only one,
Her vector's process has begun.
When others rose to meet their fall,
She fell to rise again.

She's wanted since that very day...

...to take all the sweet dreams away...

Now each night I can't help but see
This ghostly form who's really me.
When others rose to meet their fall,
I fell to rise again.

Walking through my reeling mind...

...to remind me what I've left behind...

While satisfied in reality,
Haunting my dreams, my serendipity.
When others rose to meet their fall,
I fell and rose again.

Изменето од mamma - 20.Мај.2008 во 23:40

После оваа јавна опомена, мислам дека конечно ќе се смири ситуацијата. Мама, браво за интервенцијата. Еве песна по тој повод.

Резба

Ќе се скршам од некое заборавено паѓање,
во истоштената прегратка на земјата,
што избезумено бара празни парцели
за откуп на свежо погубени души.
Ќе си купам карта за рајот или пеколот,
со вредносен бон од гревови и добра,
што намуртен судија жолчно ќе ги мери
оти работното време со векови му привршува.
Ќе осамнам на некое чекалиште,
уморот на патниците
во вреќа за ѓубре
што го собира.
Ќе се обидам да си олеснам,
длабоко издишувајќи,
а здивови ќе немам.
Ќе тргнам да се вратам дома,
а адреса ќе немам.
Ќе ме пресретне возот
што душите ги носи
кон пределот на
ветени виножита и обилни гозби.
Попатен камен ќе посакам да сум,
не знаејќи дека
конечниот именител на живите
од мене резба си направил.

ВРАЌАЊЕ НА КОРЕНИТЕ
ГледаМ, а никако да поверувам -
Возљубениот дувач во англиски флејти
Го стиска екстравагантно
дудукот од македонски даб.
Очите му се полни со солзи радосници
А во душата тага тлачи
Што навреме не го сторил тоа,
Па се напиња од петни жили
Да го стаса пропуштеното задоволство
Од раната младост...
Надрочен од радост преголема
Дудукот се спрема да го почести
Екстравагантниот маестро на дувачки инструменти
со својата медена топлина...


Изменето од majstorce62 - 21.Мај.2008 во 00:38

садистичка

како селење во помал град,
ме навредува фактот
што сум вон конк*ренција
но ме радува тоа
што има барем конк*ренција
да ја гледам како се коли

чим нешто прета,
вреди да се убие